11 اوت 2025
تاریخچه اعضای سازمان ملل متحد که یک کشور فلسطین را به رسمیت می شناسد چیست؟
در 15 نوامبر 1988 ، در اولین قیام فلسطین علیه حکومت اسرائیل – که معمولاً توسط کلمه عربی “انتفاضه” شناخته می شود – یاسر عرفات ، رهبر فلسطین ، تأسیس یک کشور مستقل فلسطین، نامگذاری بیت المقدس به عنوان سرمایه خود.
وی اعلامیه را در الجزایر قبل از شورای ملی تبعید فلسطین ، که رسماً راه حل دو کشور را به عنوان هدف سیاسی خود اتخاذ کرد-پیش بینی کرد. اسرائیلی و کشورهای فلسطین در کنار هم.
الجزایر در عرض چند دقیقه دولت را به رسمیت شناخت و به اولین ملتی تبدیل شد که این کار را انجام داد. طی یک هفته ، ده ها نفر دیگر دنبال می شوند – بخش اعظم جهان عرب ، هند ، ترکیه ، بیشتر آفریقا و چندین کشور مرکزی و شرقی اروپای.
به رسمیت شناختن در اواخر سال 2010 و اوایل سال 2011 دوباره افزایش یافت ، زیرا روند صلح خاورمیانه از بین رفت. چندین کشور آمریکای جنوبی – از جمله آرژانتین ، برزیل و شیلی – پس از برداشتن اسرائیل ، یخ زدگی موقت در ساخت و ساز در کرانه باختری اشغالی را تأیید کردند.
در سال 2011 ، با ادامه مذاکرات صلح ، فلسطینی ها برای عضویت کامل در سازمان ملل متقاضی شدند. این پیشنهاد ناکام ماند ، اما در 31 اکتبر آژانس سازمان ملل متحد یونسکو فلسطین را به عنوان یک عضو کامل پذیرفت و اعتراض شدید از اسرائیل و ایالات متحده را به همراه داشت.
در نوامبر 2012 ، مجمع عمومی سازمان ملل متحد به شدت رای داد تا وضعیت “ایالت ناظر غیر عضو” فلسطین را اعطا کند و به پرچم فلسطین اجازه دهد برای اولین بار در مقر سازمان ملل در نیویورک پرواز کند. سه سال بعد ، دادگاه کیفری بین المللی فلسطین را به عنوان یک حزب دولتی پذیرفت.
جنگ غزه که در تاریخ 7 اکتبر 2023 به دنبال آن بود ، حمله حماس دوباره به دولت فلسطین رسید. در سال 2024 ، جامائیکا ، ترینیداد و توباگو ، باربادوس ، باهاما و ارمنستان به رسمیت شناخته شدند.
به آنها پیوستند چهار کشور اروپایی – نروژ ، اسپانیا ، ایرلند و اسلوونی – اولین شناخت جدید اتحادیه اروپا را از زمان حرکت سوئد در سال 2014 ، که روابط خود را با اسرائیل ایجاد کرده بود ، نشان داد.
چندین عضو اتحادیه اروپا ، از جمله لهستان ، بلغارستان و رومانی ، قبل از پیوستن به بلوک ، فلسطین را در سال 1988 به رسمیت شناخته بودند. دیگران ، مانند مجارستان و جمهوری چک نیز در آن زمان این کار را کردند اما دیگر امروز آن را تشخیص نمی دهند.
