دیپلمات پیشین پاکستانی حقانی می گوید چالش های اصلی پاکستان ناشی از مسائل داخلی است ، نه تهدیدات هند یا افغانستان.
حسین حقانی ، سفیر سابق پاکستان در ایالات متحده ، در مصاحبه تلویزیونی اخیر اظهار داشت که تهدیدات اصلی پاکستان ناشی از چالش های داخلی است نه مخالفان خارجی مانند هند یا افغانستان. حقانی ، که به دلیل دیدگاههای انتقادی خود در مورد تسلط نظامی و سیاست های استراتژیک اسلام آباد مشهور است ، تأکید کرد که علل اصلی بی ثباتی در پاکستان اغلب توسط ایالات متحده سوء تفاهم است
در مصاحبه مفصل ، حقانی تأکید کرد که بزرگترین چالش های پاکستان داخلی است ، از جمله هویت ملی شکستگی ، رشد سریع جمعیت ، رکود اقتصادی و اولویت های امنیتی گمراه کننده. وی خاطرنشان کرد: پاکستان با بحث و گفتگوهای قبلی کمی ایجاد شده است و بنیاد تاریخی خود را در مقایسه با سایر تمدن ها مانند مصر ، ایران و هند شکننده می کند.
حقانی همچنین به نگرانی در مورد تهدیدهای خارجی ، به ویژه هند و افغانستان پرداخت. وی اذعان کرد که در حالی که پاکستانی ها از هند نگران هستند ، هند هرگز جنگ با پاکستان را آغاز نکرده است. وی ترس از حملات افغانستان را غیر واقعی رد کرد و این تهدیدها را عمدتاً روانی خواند و نه اصیل.
حقانی با سخنرانی در مورد بحران جمعیتی پاکستان ، خاطرنشان کرد: با جمعیتی که بیش از 210 میلیون نفر است – که تقریباً از 21 سالگی آنها هستند – این کشور در آموزش و فقر با موضوعات اساسی روبرو است. وی گفت: “یک سوم کودکان هرگز در مدرسه شرکت نخواهند کرد و یک سوم دیگر نیز نزدیک به خط فقر زندگی می کنند ، حتی وقتی پاکستان یک زرادخانه هسته ای را حفظ می کند.”
حقانی به شدت از سیاست های امنیتی پاکستان انتقاد کرد و آنها را نوعی “روانپزشکی” خواند که ریشه در ترس از سرقت سلاح های هسته ای دارد ، پارانویا که توسط تأسیس ارتش این کشور تشدید شده است.
اظهارات وی در میان افزایش تنش های مرزی بین پاکستان و هند و افزایش تلاش های دیپلماتیک ایالات متحده با هدف کاهش درگیری های منطقه ای انجام می شود.
کارشناسان موافق هستند که مشکلات داخلی اقتصادی و اجتماعی پاکستان در صورت عدم توجه فوری می تواند بر ثبات منطقه ای تأثیر بگذارد. سیستم آموزش شکننده و مشکلات اقتصادی تهدید به تشدید ناآرامی های اجتماعی و توسعه مانع ایجاد می کند.
برای صلح ماندگار در آسیای جنوبی ، تلاش های دیپلماتیک نه تنها باید بر اختلافات خارجی متمرکز شود بلکه از اصلاحات داخلی پاکستان نیز حمایت کند. پرداختن به فشارهای جمعیت ، توسعه اقتصادی و حاکمیت می تواند بی ثباتی را به طور مؤثرتر از تمرکز صرفاً روی تنش های مرزی کاهش دهد.
بینش حقانی همچنان طنین انداز است ، به ویژه پس از تشدید اخیر هند و پاکستان که شامل اعتصابات دقیق و قصاص نظامی است. تخریب بعدی ، که با تلاش های دیپلماتیک در پشت صحنه به جای ادعاهای عمومی تسهیل می شود ، ماهیت شکننده صلح در منطقه و اهمیت ارتباطات مستقیم بین رهبران نظامی را برجسته می کند.
در همین حال ، ستایش رئیس جمهور ترامپ از پاکستان باعث جنجال در هند شد ، جایی که کارشناسان از ایالات متحده به دلیل معادله دموکراسی در مبارزه با تروریسم مرزی با ملتی که متهم به پناهگاه شبه نظامیان بود ، انتقاد کردند. این تأکید بر بی اعتمادی عمیق و پویایی پیچیده ای است که بین دو همسایه ادامه دارد و ثبات منطقه ای را پیچیده می کند.
