لینک کانال دوم ما
https://www.youtube.com/footprintofficial
————-
وبسایت و لینکدین اسپانسر
https://www.futek.com/
https://www.linkedin.com/firm/futek-advanced-sensor-technology-inc./
————-
Social platforms – شبکه های اجتماعی
Instagram : https://www.instagram.com/persian.poetry.official/
telegram : https://telegram.me/persianpoetry101
Fb : https://www.fb.com/persianpoetry101
Twitter : https://twitter.com/poetry_persian
–
contributions – همیاری با ما
idpay : https://idpay.ir/persianpoetry
Paypal : https://www.paypal.me/PersianPoetry
———————
سلام خدمت همراهان عزیز و همیشگی کانال
رسیدیم به غزل سی و هفتم از دیوان حافظ
این غزل بسیار مشهور از دیوان حافظ حاوی پند و اندرزهای گرانبهایی‌ست
امیدوارم لذت ببرید
لایک و کامنت و سابسکرایب فراموش نشه
————-
0:00 – Intro / شروع
0:23 – Data / اطلاعات
03:48 – Ghazal studying / خواندن غزل سی و هفتم دیوان حافظ
05:37 – Sponsor / اسپانسر
06:19 – couplet 1 / تفسیر بیا که قصرِ اَمَل سخت سست بنیادست
11:42 – couplet 2 / تفسیر غلامِ همتِ آنم که زیرِ چرخِ کبود
20:18 – couplet 3 / تفسیر چه گویمت که به میخانه دوش مست و خراب
21:29 – couplet 4 / تفسیر که ای بلندنظر شاهبازِ سِدره نشین
23:24 – couplet 5 / تفسیر تو را ز کنگرهٔ عرش می‌زنند صفیر
25:28 – couplet 6 / تفسیر نصیحتی کنمت یاد گیر و در عمل آر
26:21 – couplet 7 / تفسیر غمِ جهان مخور و پندِ من مَبَر از یاد
27:26 – couplet 8 / تفسیر رضا به داده بده، وز جبین گره بگشای
39:51 – couplet 9 / تفسیر مجو درستیِ عهد از جهانِ سست نهاد
42:05 – couplet 10 / تفسیر نشان عهد و وفا نیست در تبسمِ گل
43:33 – couplet 11 / تفسیر حسد چه می‌بری ای سست نظم بر حافظ؟
45:44 – Subsequent Video / ویدیو بعدی
————-
غزل شمارهٔ 37 دیوان حافظ
بیا که قصرِ اَمَل سخت سست بنیادست
بیار باده که بنیادِ عمر بر بادست
غلامِ همتِ آنم که زیرِ چرخِ کبود
ز هر چه رنگِ تعلق پذیرد آزادست
چه گویمت که به میخانه دوش مست و خراب
سروشِ عالَمِ غیبم چه مژده‌ها دادست
که ای بلندنظر شاهبازِ سِدره نشین
نشیمن تو نه این کُنجِ محنت آبادست
تو را ز کنگرهٔ عرش می‌زنند صفیر
ندانمت که در این دامگه چه افتادست
نصیحتی کنمت یاد گیر و در عمل آر
که این حدیث، ز پیرِ طریقتم یادست
غمِ جهان مخور و پندِ من مَبَر از یاد
که این لطیفهٔ عشقم ز رهروی یادست
رضا به داده بده، وز جبین گره بگشای
که بر من و تو دَرِ اختیار نگشادست
مجو درستیِ عهد از جهانِ سست نهاد
که این عجوز، عروس هزاردامادست
نشان عهد و وفا نیست در تبسمِ گل
بنال بلبل بی دل که جای فریادست
حسد چه می‌بری ای سست نظم بر حافظ؟
قبولِ خاطر و لطفِ سخن خدادادست
————
#Hafez
#Hafiz
#Ghazal
#persianpoetry
————–
source
