دونالد ترامپ در مقابل اروپا: یک خط نازک بین عشق و نفرت

همه ما با دوست آمریکایی ملایم و تحریک آمیز روبرو شده ایم که از چند هفته باز می گردد اروپا – شاید به اندازه یک ترم کامل! – با “دیدگاه جهانی”. شاید آنها با یک جفت کفش جدید ، یک ژاکت از گالری ها یا ون گراف، برخی از بندهای عامیانه مفید به زبان خارجی ، تعهد تازه ای به ماهی تازه کبابی و شراب سفید کامل تابستانی. اگر اکنون این مطلب را می خوانید ، در واقع ، حدود 50/50 این احتمال وجود دارد که شما در مقطعی از زندگی خود آن آمریکایی بوده اید. (من مطمئناً دارم.)

اما موردی در مورد این سندرم-که در نسخه های سخت و سخت تر و سخت تر ، با اعتراضاتی همراه است که “من واقعاً خودم را فکر نمی کنم آمریکایی “ – آیا تلاش آشکار و دردناک آن برای جدا کردن شخصیت از آن است دیگر آمریکایی ها ، آنهایی که ما مشتاقانه به سایر نقاط جهان در استهلاک ، دفع و تاسف زدن می پیوندیم.

مقدار عادلانه ای از این در مورد تمایزهای طبقاتی است: ما مطمئناً مایل نیستیم که با انبوهی از تور بوس از سالمندان مبهم میانه غربی در مد های تاسف آور ، شخصیت های سهام نشسته های اروپایی نسل قبل درگیر شویم. این روزها ممکن است ما نسخه معاصر تری را بترسانیم: فکر کنید کیمبرلی و جاستین از حومه شهری بیرونی ، با سایه های تفریحی و آینه ای با مارک NCAA ، “اکتشافات” اینستاگرام آنها از نوارهای شناخته شده آمستردام یا ایبیزا و طنزهای اغراق آمیز آنها در نمایشگاه های ناعادلانه و نشانگر کوچک و بی نظیر ، توجیه های کوچک و ناچیز.

اما در زیر آن کلیشه های با افتخار از “زشت آمریکایی” یکی دیگر از آنها قرار دارد ، کم نور تر از ترس و سایه دار تر ، که در کنار آن ، جهل بلند و بی گناه کیمبرلی و جاستین-که از سرزمین سیب به ونیز یا ادینبورگ یا ادینبورگ بیرون رفته اند ، به نظر می رسد که آنها به نظر می رسد که به نظر می رسد که آنها بسیار مثبت هستند- این گردشگران قابل قبول تور بوس و/یا رسانه های اجتماعی ، چهره عمومی گیج کننده بزرگترین ابرقدرت نظامی و اقتصادی در تاریخ جهان هستند که توانایی تسلط بر امور جهانی و به ویژه در طول نیم قرن گذشته یا به همین ترتیب ، آنها را فراتر از تعمیر قرار می دهد ، بدون موازی است.

آمریکایی های واقعاً خطرناک ، آنهایی که از سوئیت های شرکت ها ، بانک های وال استریت و سازمان های امنیت ملی هستند ، در مرکز خریدی که کیمبرلی و جاستین بعد از ظهر شنبه خود را می گذرانند ، کشته نمی شوند. آنها رفتارهای قابل قبولی دارند (یا حداقل آنها تا همین اواخر) ، لباس های طراح ، گلف قفسه بالا و تنیس تنیس. آنها به ندرت باید با هر کسی که انگلیسی صحبت نمی کند صحبت کنند. آنها به خوبی با هتل های پنج ستاره ، رستوران های لذیذ و بوتیک های اختصاصی چندین شهر جهان آشنا هستند. آنها قرمز مورد علاقه ایتالیایی دارند و در واقع با شراب ساز و خانواده اش شام می خورند – یک تجربه فراموش نشدنی!

شما می دانید که من چه کسی را می خواهم بزرگ کنم ، نه؟ در دونالد جی ترامپ، گونه های مختلف آمریکایی زشت به آپوتئوز پیوسته خود رسیده است. رابطه عجیب و غریب و نفرت او با اروپا-که در این هفته در آغاز یک جنگ تجاری ویرانگر تجسم یافته است ، سیاستی که با برچسب های “استفاده نکنید” که در دهه 1890 و 1930 قرار گرفته اند-ممکن است غیر قابل توضیح یا غیر عادی به نظر برسد ، اما ناشی از سابقه طولانی عدم تحقق متقابل است. همانطور که اغلب در مورد “سیاست های” ترامپ اتفاق می افتد ، هیچ وانمود نمی کند که تخریب او از اتحاد فرامنتیک از هیچ جا بیرون نیامد: ازدواج یورو-آمریکایی مدتی است که به سمت سر و قلمرو J-Lo می رود. نظم جهانی جدید که ترامپ و دوستانش با طعم الون او امیدوارند با دمیدن چیزها به وجود بیایند ، به وجود نمی آید. این بدان معنا نیست که قدیمی کار می کرد.

برای ترامپ ، ظاهراً سیاسی همیشه شخصی است ، و این بیش از حد منطقی است که بدبختی مشهور او را برای اتحادیه اروپا به روایتی از شکایت خصوصی کوچک. (چه تعداد از این افراد می توانند در روان یک فرد وجود داشته باشند؟ جای تعجب نیست که جایی برای چیز دیگری وجود ندارد.) یادداشت های Fintan O’Toole در یک تحلیل گسترده برای بررسی نیویورک ، به نظر می رسد ترامپ معتقد است که بوروکرات های مخرب اتحادیه اروپا برنامه های خود را برای “گسترش عظیم و زیبا” از او خنثی کردند توچال گلف “باشکوه” در ایرلند این اتفاق بیش از یک دهه قبل رخ داد (یا بهتر از آن اتفاق نیفتاد) ، اما ترامپ احساس کرد که ماه گذشته ، در طول تائوئیزاچ ایرلندی ، دوباره داستان را به چرخش در این داستان تبدیل کرده است. بازدید از کاخ سفید میشل مارتینبشر

اگر این مسئله را معتبر نمی دانید که رئیس جمهور ایالات متحده ممکن است به دلیل اختلاف نظارتی طولانی مدت در مورد یک زمین گلف ، تصمیمات سیاسی وحشتناک و بسیار پیامد را اتخاذ کند ، توجه نکرده اید. همانطور که اوتول نیز مشاهده می کند ، انیمیشن ضد اروپایی ترامپ دارای یک زیرنویس روانگردان قدرتمند است که همزمان ریشه در وضعیت ماچو آمریکایی راست و احساس شیرخوارگی خود از آسیب های خودشیفتگی دارد.

حداقل از زمان تقسیم ایالات متحده و اتحادیه اروپا در مورد حمله سال 2003 به عراق-در گذشته نگر ، بدیهی ترین علائم طلاق قریب الوقوع فراتر از اقیانوس اطلس-“خصمانه به اروپا با مخالفت باینری بسیار جنسی از قدرت مردانه آمریکایی با نقص زنانه اروپا شکل گرفته است.” به عنوان همکار سالن و کارکنان سابق کنگره مایک لوفگرن در یک ستون به یاد ماندنی این آخر هفته ، این نیز زمانی بود که نماینده باب نای ، جمهوریخواه به زودی در اوهایو ، تصویب کرد که سیب زمینی سرخ شده از این رو “سیب زمینی سرخ شده” در کافه تریا خانه خوانده می شود. در واقع ، من فکر می کنم آن کلیشه های جنسیتی – آمریکایی ها به عنوان ویروسی و مردانه. اروپایی ها به عنوان مورد تجاوز یا مبهم – خیلی فراتر از آن باز می گردند ، و تقریباً توسط همه مردان آمریکایی نسل ترامپ استنشاق شدند.

این امر فراتر از سوء رفتار حیاط مدرسه با ادعاهای ترامپ مبنی بر اینکه “اتحادیه اروپا به منظور پیچاندن ایالات متحده تشکیل شده است” ، به ترور همو هراسی گسترش می یابد ، همانطور که وی در طی مصاحبه دوره اول به باب وودوارد گفت کلمه مکرر در ماه فوریهبشر (او تمایل مینا پرنر برای گفتن دقیقاً همان چیز ، دقیقاً در همان کادو ، بارها و بارها دارد.) چه چیزی ممکن است بدتر از عدم ناامید کننده شکست یک سازمان بوروکراتیک اداره شود زنان “تند و زننده” مانند رئیس جمهور کمیسیون اروپا ، اورسولا فون دره لین و رئیس جمهور بانک مرکزی اروپا کریستین لاگارد؟ فقط چشم انداز “پیچ خورده” توسط آنها یا باید بگوییم ، به B ** ch آنها تبدیل شد.

همه اینها بدون شک مرتبط است ، اما من فکر می کنم مهم است که یک لایه دیگر از ذهن نیمه آگاهانه ترامپ را درک کنیم ، در زیر یا در کنار عصبانیت و عصبانیت او به سمت نظم ظاهراً زن محور اروپای معاصر و امتناع عرفان آن از خم شدن زانو. JD ونسبا الون مس و سایر واقعیت های رژیم ترامپ ممکن است “به قول اوتول ،” علاقه بدخلقی به از بین بردن اتحادیه اروپا “ایجاد کرده است ، با تلاش برای توانمندسازی احزاب مختلف راستگرای Whackadoodle (که قطعاً طرفدار آمریکایی نیستند ، هر چیز دیگری که ممکن است باشد). این آدمک ها در تلاشند نقش های شوم “زشت آمریکایی” را ایفا کنند ، اگرچه با کمبود مجزا و موفقیت چندانی. (در بیشتر موارد ، طرح های آنها تقریباً به همان اندازه بدتر می شوند مداخله ویسکانسین مسک.)

اما ترامپ تقریباً هرگز با اصطلاحات استراتژیک بزرگتر فکر نمی کند ، یا حداقل در مورد چیزی فراتر از هوی و هوس و خواسته های خودش نیست. من قبلاً گفتم که ترامپ با اروپا رابطه عشق و نفرت دارد و منظور من این است: او خیلی به شخصیت های عجیب و غریب توریستی با شلوارک های شطرنجی و عینک آفتابی تلنگر نزدیکتر است ، به تغییر گارد یا تعجب می کند که چرا تورهایی از باستیل وجود ندارد ، از قاتل صاف خارج از یک تجارت جواهرات. او مانند بسیاری از آمریکایی ها از یک طبقه و شخصیت خاص ، او با خانواده سلطنتی انگلیس روبرو شده است و با مخالفت با همه شواهد موجود اصرار دارد که او بوده است دوستان خوب با ملکه فقید الیزابت. او خوشحال شد که امانوئل ماکرون ، به شرم غیرقابل تحمل دوم ، میزبان یک میزبان بود رژه نظامی روز باستیل (و با صحنه سازی خود وسواس پیدا کرد).

آیا می خواهید یک بسته روزانه از همه اخبار و سالن تفسیر ارائه شود؟ مشترک در خبرنامه صبح ما، دوره تصادف.

من واقعاً مطمئن هستم که ترامپ به ما می گوید که او محبت اروپا-یعنی او ایده اروپا را دوست دارد همانطور که فکر می کرد قبلاً: زیبا ، جذاب و کاملاً مشخص دوم. او این امر را ترجیح داد ، البته هنگامی که مشهورترین ساکنان آن بسیار سفید ، نسبتاً ضعیف و متعاقباً سپاسگزار از گردشگری آمریکایی و سرمایه گذاری آمریکا بودند. این بسیار سرگرم کننده تر بود – ذکر ساده تر بهره برداری از شرایط تجاری – وقتی همه این کشورها ارزهای خاص خود را داشتند ، و شما می توانید یک خانه اسکناس های رنگارنگ اما تقریباً بی ارزش را برای بچه ها بیاورید. این واقعیت که اتحادیه ارزهای غیر کارسماتیک اروپا (و رژیم نظارتی “نامطبوع” که با آن همراه بود) به وضوح با افزایش استانداردهای زندگی ، از جمله مراقبت های بهداشتی بهتر و امید به زندگی متوسط ​​طولانی تر از ایالات متحده ارتباط دارد ، باید به ویژه غیر قابل هضم باشد.

البته ترامپ خیلی به حقایق علاقه ای ندارد ، چه رسد به نظریه های دیگران. او ممکن است در نیمه راه گوش کند در حالی که مشک یا ونس یا برخی از نبوغ های دیگر زیربنای یک طرح ترک خورده برای اسلحه سازی بخش های اجتماعی و سیاسی اروپا (بسیار واقعی و بدون شک خطرناک) به منظور حک کردن قاره ، ارائه دادند. سبک کنفرانس یالتا، بین مناطق تحت سلطه روسیه و تحت سلطه آمریکایی رژیمهای استبدادی اسیر. (این نظریه تقریبی اوتول در مورد پرونده است.) اما احتمالاً نه. دیدگاه وی در مورد جهان ، همانطور که ممکن است متوجه شده باشید ، فاقد هرگونه انسجام استراتژیک است: عقب نشینی از ناتو و کمک های خارجی به خوبی با خیالات نئو فئودال یا نئو امپریالی خود مشاجره نکنید ، و همچنین یک جنگ تجاری نیست که احتمالاً اقتصاد جهانی را به رکود و ثروت سیاسی طرف خود منتقل کند.

این ما را به مسئله اساسی باز می گرداند که زیربنای همه نسخه های نقش آفرینی زشت آمریکایی ها ، چه از نظر تاریخی و چه در رژیم راه اندازی مجدد ترامپ است: این در ضعف ریشه دارد ، نه در قدرت. این به وضوح در مورد سیاست های با طعم فاشیستی به طور کلی صادق است ، که غالباً مبتنی بر پیش بینی نگرش ها و خواسته های ممنوعه بر روی یک حریف تحقیر شده است ، اما در این حالت نیز نشانگر مجموعه دیرینه فرومایه آمریکایی در مورد فرهنگ و تاریخ “دنیای قدیمی” است.

این اضطراب هرگز به طور کامل تبخیر نمی شود ، حتی وقتی ایالات متحده در طول قرن بیستم به وضعیت ابرقدرت غالب رسید. یک چهارم راه در این قرن ، متکبر متکبر مرتبط با هژمونی فرهنگی ، اقتصادی و نظامی آمریکا – که بدون شک برای مدتی برای بسیاری از جهان بسیار اغوا کننده بود – اکنون هم دلقک و هم خطرناک به نظر می رسد. اروپایی ها مدتها قبل از اینكه آمریکایی ها این خطر را درک كنند ، شروع به درک این خطر كردند ، و اکنون پارگی فراتر از اقیانوس اطلس غیرقابل اجتناب شده است ، حتی برای كسانی كه یانك گلها را تحت الشعاع قرار می دهند. در این مورد مانند بسیاری از جهات دیگر ، دونالد ترامپ به عنوان ساعت زنگ دار تاریخ فعالیت می کند.

اما کاری که ترامپ و مینیون های او نمی توانند انجام دهند ، زیرا آنها در اطراف شکستن چیزها و تبریک به یکدیگر توسط ایموجی ها ، این است که اروپا را به سمت عقب به سمت تصویر Fantasyland و یا ایجاد یک امپراتوری جدید آمریکا بسازند. آنها برای آن بسیار ضعیف هستند و خیلی احمقانه هستند. آنها مطمئناً می توانند در حالی که سعی می کنند قیمت دردناک از جهان را اخاذی کنند ، و حساب کامل ممکن است بیشتر از آن باشد که بتوانیم تحمل کنیم.