لندن
CNN
–
مدتهاست که رابطه خوب بین ایالات متحده و اروپا به عنوان یک فرد بدون مغز توسط رهبران هر دو طرف اقیانوس اطلس دیده می شود. از این گذشته ، این دوستی است که منجر به دهه های صلح ، ثبات و سعادت شده است.
و بعد آمد رئیس جمهور ایالات متحده دونالد ترامپبشر
در دوره دوم خود ، ترامپ و نزدیکترین دستیاران وی بارها و بارها بیان کرده اند تحقیر عمیق برای اروپا، با محوریت این باور که این قاره هنگام امنیت و تجارت از ایالات متحده استفاده می کند.
آنها می گویند ایالات متحده برای ده ها سال یارانه یارانه هزینه های دفاعی ناکافی اروپا را در حالی که در عوض با تعرفه ها و موانع تجاری سیلی می خورد ، یارانه می گیرد.
اما به نظر می رسد بیزار بودن آنها حداقل تا حدی ریشه در ایدئولوژی دارد.
Majda Ruge ، عضو ارشد سیاست در شورای روابط خارجی اروپا ، گفت که سیاست خارجی ترامپ گسترش جنگهای فرهنگی است که او و دولت وی علیه لیبرالیسم در خانه رهبری می کنند.
وی گفت: “و اروپا یکی از زیرزمین های آن لیبرالیسم محسوب می شود.”
او گفت که جنبش “Make America Nice Once more” ترامپ تا حد زیادی از ناامیدی مردم از جهانی شدن الهام گرفته شده است.
روژ به سی ان ان گفت: “این مبتنی بر نارضایتی ها و واکنش های شدید در برابر جهانی سازی ، نخبگان ، علیه سازمان بین المللی ، مافوق گرایی و هر آنچه که اتحادیه اروپا نمایندگی می کند ، استوار است.” وی افزود: “و پس از آن ، شما در برابر سیاست های لیبرال مترقی در مورد جنسیت ، آموزش ، در مورد مهاجرت ، واکنش شدید دارید. دوباره ، اروپا خود را در سمت اشتباه جنگ فرهنگ می یابد.”
تعداد معدودی از دولت ترامپ به اندازه معاون رئیس جمهور JD Vance به اروپا تحقیر کرده اند.
فقط چند هفته از تصدی وی ، ونس با استفاده از او رهبران اروپایی را متحیر کرد سخنرانی در کنفرانس امنیتی مونیخ برای اینکه آنها را در مورد گفتار و مهاجرت آزاد کنید. او تا آنجا پیش رفت که نشان داد بزرگترین تهدید برای امنیت اروپا روسیه یا چین نیست ، بلکه “تهدید از درون” است که وی به عنوان “عقب نشینی اروپا از برخی از اساسی ترین ارزش های آن” توصیف کرد.
وی این مصاحبه گسترده را با وب سایت انگلیس Unherd در 15 آوریل دنبال کرد و در آنجا ناامیدی خود و رئیس جمهور را با رهبران اروپایی به اشتراک گذاشت.
“واقعیت این است – گفتن آن بی پرده است ، اما این نیز صادق است – که کل زیرساخت های امنیتی اروپا ، برای کل زندگی من ، توسط ایالات متحده آمریکا یارانه گرفته است.” گفته شدهبشر
“این به نفع اروپا نیست ، و به نفع آمریکا نیست ، تا اروپا یک واسطه امنیتی دائمی ایالات متحده باشد.”
اما میزان عدم تمایل وی به این قاره لخت شد که سردبیر مجله اقیانوس اطلس ، جفری گلدبرگ ، به طور تصادفی به یک اضافه شد گپ گروهی مقامات ارشد ترامپ در سیگنال برنامه پیام رسانی غیردولتی.
ونس پیشنهاد کرد که حمله ایالات متحده به شورشیان حوثی در یمن را که ماه ها در مسیرهای کلیدی حمل و نقل بین المللی مختل کرده بود ، فراخواند ، زیرا این امر به اقتصاد اروپا بیشتر از آنچه آمریکا کمک می کند ، کمک می کند.
ونس گفت: “من فقط از وثیقه اروپا متنفرم.” در گپ گفتبشر
این اظهارات مطابق با اعتقاد دیرینه ترامپ مبنی بر اینکه کشورهای اروپایی توانسته اند از دفاع دفاع کنند ، زیرا آنها می دانستند که ایالات متحده قدم می گذارد و آنها را وثیقه می کند.
او تهدید کرده است ایالات متحده را از ناتو خارج کنید و ماده 5 پیمان ، اصل دفاع جمعی – ستون اصلی اتحاد که فقط یک بار در تاریخ خود استناد شده است ، پس از حملات 11 سپتامبر 2001 به ایالات متحده ، زیر سؤال برد.
ترامپ هنگامی که برای اولین بار فرمانده ایالات متحده شد و 22 نفر از 27 عضو ناتو کمتر از 2 ٪ از تولید ناخالص داخلی خود برای دفاع ، هزینه های اصلی را صرف کردند.
از آن زمان اوضاع تغییر کرده است-تا حدودی به دلیل فشار ترامپ ، اما بیشتر به دلیل پرخاشگری روسیه علیه اوکراین ، که این یک تماس بزرگ بیدار برای اروپا بود.
در سال 2024 ، تنها هشت نفر از 32 عضو اتحاد گسترش یافته هدف را برآورده نکردند.
و در حالی که درست است که ایالات متحده پول و نیروی انسانی زیادی را در امنیت اروپا سرمایه گذاری کرده است ، کارشناسان می گویند این تصویر بسیار ظریف تر از این است که چگونه ونس و سایر ستوان های برتر ترامپ آن را ارائه می دهند.
راگ گفت: “آمریکایی ها این کار را از خوبی قلب خود انجام ندادند.” “صرف نظر از دولت ، ایالات متحده به ندرت کاری را در جبهه سیاست خارجی انجام داده است ، که به نفع منافع ملی ایالات متحده نبوده است.”
سودا دیوید ویلپ ، معاون رئیس جمهور روابط خارجی و همکار ارشد صندوق مارشال آلمان ایالات متحده ، با این ارزیابی موافقت کرد-و هشدار داد که دور شدن از اتحاد آزمایش شده می تواند در نهایت هزینه های ایالات متحده را بدست آورد.
وی به سی ان ان گفت: “بله ، ایالات متحده کسی است که خون و گنج بیشتری را سرمایه گذاری می کند ، اما ایالات متحده نیز از این شبکه بهره مند شده است که در 70 سال گذشته ایجاد شده است.”
ایالات متحده در چندین مورد توانست به حمایت از متحدین اروپایی خود اعتماد کند ، حتی اگر این امر لزوماً به نفع جایگاه سیاسی خودشان نباشد – مانند زمانی که آنها از محکوم کردن تصمیم ایالات متحده برای کشتن خودداری کردند ژنرال قسم سلیمانی ایران در عراق ، یا هنگامی که آنها از حمله ایالات متحده به افغانستان حمایت کردند و سربازان را به نیروی چند ملیتی در آنجا که در ماده 5 ناتو لازم بود ، کمک کردند ، حتی اگر اکثریت شهروندانشان با آن مخالفت کنند.
دیوید ویلپ گفت: “آیا این عالی است؟ کاملاً نه. آیا به اصلاحات نیاز دارد؟ بله. اما با پاره کردن همه ، می تواند (جهان) را برای ایالات متحده خطرناک تر و خطرناک تر کند.”
ترامپ و افراد نزدیک به وی مدتهاست که ایالات متحده را تحت فشار قرار داده اند تا از نقش سنتی خود به عنوان پلیس جهان بازگردند و هشدار دادند که در مورد دخالت آمریکا در درگیری های خارجی است.
روژ گفت ، پارادوكس این این است كه ونس و سایر “مهار كنندگان” با بسیاری از كشورهای اروپایی كه در گذشته از مداخلات آمریكا در خارج از كشور انتقاد كرده اند ، هماهنگ هستند.
ونس به همان اندازه در مصاحبه با Unherd گفت ، هنگامی که او اظهار داشت که اگر اروپا “کمی مایل به ایستادن” در ایالات متحده بود ، “می توانست تمام جهان را از فاجعه استراتژیک که حمله آمریکا به رهبری عراق بود ، نجات دهد.”
هر دو آلمان و فرانسه با حمله عراق در سال 2003 مخالفت کردند ، موضع گیری که دولت بوش را بسیار عصبانی کرد. وزیر امور خارجه وقت کالین پاول فرانسه را با “عواقب” در مورد تصمیم خود برای ایستادن در واشنگتن تهدید کرد. یک احساسات ضد فرانسوی در ایالات متحده آمریکا قرار گرفت-با اقداماتی مانند “سیب زمینی سرخ شده” در موسسات سراسر کشور به “سیب زمینی سرخ شده” تغییر نام داد.
روژ گفت: “اگر به گپ سیگنال فکر می کنید ، جایی که آنها به سمت عمل بمباران حوثی ها در یمن می روند و می گویند” ما می خواهیم این لایحه را به اروپایی ها بدهیم ، “خوب ، مقدار ریاکاری وجود دارد ، زیرا اقدامات آمریکایی – به ویژه در خاورمیانه و شمال آفریقا – مقادیر زیادی بدهی برای اروپا ایجاد کرده است.”
ایالات متحده دارای شبکه گسترده ای از پایگاه های نظامی در سراسر اروپا است که حدود 80،000 عضو خدمات در آنجا مستقر شده اند ، از اوج 20 ساله 105،000 در زمان حمله کامل روسیه به اوکراین در سال 2022 پایین آمده است. تعداد فعلی تقریباً یک پنجم از آنچه قبلاً در طول جنگ سرد بود ، است.
استراتژی مستقر کردن سربازان آمریکایی نزدیک به مناطق درگیری به جنگ جهانی دوم باز می گردد و ثابت شده است که بارها و بارها مفید است.
در حالی که ادارات مختلف با تعداد سربازان و مکان های پایگاه ها درگیر شده اند ، ایالات متحده همیشه حضور نظامی قابل توجهی را در سراسر جهان حفظ کرده است.
دیوید ویلپ گفت: “مطمئناً می توان استدلال های معتبری را مطرح كرد كه انتقال دارایی ها به مناطقی مانند هند و اقیانوس آرام مهم است ، اما هنوز هم حضور در اروپا معقول است ، زیرا حضور در اروپا نیز در هنگام درگیری خارج از منطقه به ایالات متحده كمك می كند.”
براساس تحقیقات شورای آتلانتیک ، این هزینه برای مالیات دهندگان ایالات متحده نزدیک به 70 میلیون دلار بیشتر در سال برای چرخش نیروهای نظامی در داخل و خارج از اروپا به جای اینکه آنها را در آلمان و لهستان مستقر کند ، هزینه خواهد کرد.
سرمایه گذاری های عظیمی که ایالات متحده در اروپا انجام داده است و در جاهای دیگر نیز به طور مستقیم از اقتصاد آمریکا بهره مند شده است.
از آنجا که در حالی که ترامپ و دیگران غالباً به نظر می رسند که ایالات متحده پول نقد را به اروپا می ریزد ، و به ویژه اوکراین ، آنچه ایالات متحده بیشتر انجام می دهد ، ریختن پول به پیمانکاران دفاعی آمریکا است.
روگ گفت: “از نظر آنچه اتحاد به ایالات متحده داده است ، علاوه بر تمام مزایای دیگر ، فقط از نظر اقتصاد – فواید (اقتصاد آمریكا) از نظر فروش سلاح و تولید سلاح از این امر بسیار زیاد است.”
به گفته محافظه کار Tank Tank موسسه سازمانی آمریکا ، از بیش از 175 میلیارد دلار کمک که کنگره ایالات متحده از ابتدای حمله کامل به اوکراین اختصاص داده است ، بیش از 120 میلیارد دلار به طور مستقیم با شرکت های آمریکایی یا نیروهای آمریکایی هزینه شده است.
و طبق گفته موسسه کیل ، که به اوکراین کمک می کند ، کشورهای اروپایی حتی بیشتر از ایالات متحده کمک بیشتری به اوکراین کرده اند – ابتدا با استفاده از زرادخانه های موجود خود و سپس با تهیه اسلحه از صنایع دفاعی غربی. با وجود چهار نفر از پنج پیمانکار برتر دفاعی جهانی که شرکت آمریکایی هستند ، صنعت ایالات متحده بخش قابل توجهی از این تجارت جدید را بدست می آورد.
ترامپ تحقیر شخصی خود را نسبت به اتحادیه اروپا در چندین مورد در ماه های اخیر روشن کرده است. او حتی به اشتباه از نخست وزیر ایرلند ، میشل مارتین شکایت کرد که این بلوک گسترش تفرجگاه گلف خود در ایرلند را برای او دشوار کرده است.
ماه گذشته ، ترامپ ادعا کرد که اتحادیه اروپا هنگام اعلام تعرفه “روز آزادی” خود “برای پیچاندن ایالات متحده” تشکیل شده است.
این یک پیشنهاد عجیب بود با توجه به اینکه اتحادیه اروپا احتمالاً اگر این فشار پس از جنگ توسط ایالات متحده برای کمک به شکل گیری آن نباشد ، وجود نخواهد داشت. رئیس جمهور هری ترومن طرفدار بزرگی از وحدت اروپا بود و دولت های وی و متعاقباً ایالات متحده از ادغام اروپا حمایت کرده اند و یک اروپا متحد را به عنوان یک شریک تجاری مرفه تر و متحد پایدار می دانند.
در جهان بینی ترامپ ، ایالات متحده توسط اتحادیه اروپا “پیچ خورده” می شود زیرا این امر کسری تجاری کلی را با بلوک اداره می کند. اما ، دقیقاً مانند هزینه های دفاعی ، مسئله پیچیده تر از آن چیزی است که ترامپ پیشنهاد می کند.
براساس آخرین داده های رسمی موجود ، ایالات متحده و اتحادیه اروپا بیشترین روابط تجاری در جهان را دارند که در سال 2023 1.4 تریلیون دلار کالا و خدمات معامله کرده اند. و در حالی که ایالات متحده با اتحادیه اروپا کسری تجارت را در کالاها اداره می کرد ، اما در خدمات مازاد داشت.
دو طرف متعادل شده اند در حاشیه تجارتR پس از آنكه ترامپ از 25 ٪ تعرفه در مورد صادرات فولاد ، آلومینیوم و خودرو اروپا و 20 ٪ تعرفه “متقابل” در مورد سایر کالاها رونمایی كرد. اتحادیه اروپا اعلام کرد که تلافی خواهد کرد اما پس از اعلام ترامپ اعلام کرد که او به طور موقت تعرفه ها را متوقف کرده است ، مکث را برای اقدامات متقابل برنامه ریزی شده قرار می دهد.
اما در حالی که در حال حاضر از درگیری های تجاری تمام عیار جلوگیری شده است ، اعتماد بین دو طرف اقیانوس اطلس شکستگی شده است-شاید به طرز ناپذیری.
