خوشحالم که امروز ما را در سفری به یکی از بزرگترین دودمان‌های تاریخ ایران همراه می‌کنید. با ما در مرشدی همراه شوید، زیرا امروز قصه‌ی دودمان سامانیان و پادشاهان ایران در قرن دهم را برای شما خواهیم گفت.
در قرن دهم، دودمان سامانیان به عنوان یکی از بزرگترین دودمان‌های تاریخ ایران و پادشاهان با شکوه خود، بخش جدایی‌ناپذیری از تاریخ این سرزمین بود. این دودمان با تأسیس توسط سامان خدیجانی، به سرخس در سال 819 میلادی، شروع به فرمانروایی کرد.
دودمان سامانیان به دلیل توانمندی و مهارت در فنون جنگ و اداره‌ی کشور، به یکی از قدرتمندترین دودمان‌های حاکم در آسیای میانه تبدیل شد. پادشاهان این دودمان با توانایی‌های خود موفق شدند نه تنها از ضعیفیت‌ها و تقسیم‌بندی‌های داخلی ایران پیروی کنند، بلکه تأثیر خود را در مناطق دیگری چون آسیای میانه، هند و افغانستان گسترش دهند.
یکی از نمونه‌های بزرگی از فرمانروایی آن‌ها، عباس بن علی، معروف به عباس بن صفی، بود که معروف به عباس بخاری نیز شناخته می‌شود. او یکی از بزرگترین فرمانروایان دودمان سامانیان بود و توانست به زمانی فرمانروایی کند که ایران از سقوط از رومیان در سال 651 تا ظهور امپراتوری سلجوقیان در سال 1040، دوره‌ای دچار چندهزاران کشمکش و آشوبات جهانی بود.
دودمان سامانیان یکی از اوج‌های هنر، فرهنگ، علم و اقتصاد ایران بود. آن‌ها موفق به توسعه‌ی شهرها و ساخت بناهای بزرگی چون مساجد، پالات‌ها، و بنای‌های امور عمومی شدند. همچنین با فراهم کردن امنیت و شرایط اقتصادی مناسب، تجارت و مشاغل مختلف در سرزمین‌های تحت فرمانروایی خود را توسعه دادند.
“به فضل خدا و تنها پشتوانه حکومتمان، موفق شدیم ایران را به قدرتی بزرگ و فرهنگی تبدیل کنیم که هرگز فراموش نخواهد شد.” این سخنان عباس بن صفی، نشان‌دهنده‌ی افتخار و موفقیت‌های این دودمان است.
با ما در مرشدی همراه شوید، تا در تاریخ دودمان سامانیان عمیقا فرو برویم و زمان را به تصویر خود بکشانیم. همراه با چهره‌های بزرگ این دوره، تاریخ را با احساسات و تجربیات انسانی زنده کنیم. تصویر بالا تزئینی است
