یک مطالعه جدید منتشر شده در مجله اروپایی باستان شناسی توسط دکتر آسترید نوترمن به دفن تختخواب نادر و جذاب اروپا قرون وسطایی می پردازد. این دفن ها ، که در درجه اول در آلمان ، انگلیس و اسکاندیناوی کشف شده اند ، یک لنز منحصر به فرد ارائه می دهند که از طریق آن مورخان و باستان شناسان می توانند آداب و رسوم دفن قرون وسطایی ، وضعیت اجتماعی و الگوهای مهاجرت را کشف کنند. مطالعه ، با عنوان به اشتراک گذاری یک تخت اما هیچ چیز دیگری: سنت های دفن تختخواب در هزاره اول تبلیغ اروپا (2025) ، تنوع چشمگیر این عمل را آشکار می کند و سؤالات جالب در مورد اهمیت فرهنگی آن و گسترش جغرافیایی در اروپا ایجاد می کند. تحقیقات Noterman تجزیه و تحلیل عمیق از این دفن ها را با هدف درک تفاوت های منطقه ای در سنت و پیامدهای گسترده تر برای جامعه قرون وسطایی ارائه می دهد.
دفن تختخواب در آلمان: سادگی و محل
در آلمان ، سنت دفن تختخواب بیشتر با قبرستان هایی که فاقد ویژگی های متمایز هستند ، همراه است و طبقه بندی آنها را در نگاه اول دشوار می کند. این دفن ها به طور معمول شامل یک قاب تخت چوبی ساده است که متوفی در بالای آن قرار دارد. کالاهای قبر همراه با این دفن ها اغلب متوسط هستند و وسایل مشترک از جمله کاسه های چوبی ، حلقه ها و گهگاه دارایی های دقیق تر مانند لیر ، شمعدان یا صندلی های دوتایی. فقدان شیوه های تدفین استاندارد در این گورستان ها حاکی از رویکرد موضعی تر به آئین های مرگ و دفن است که هر گورستان منعکس کننده آداب و رسوم و ترجیحات جامعه فوری آن است.
یکی از برجسته ترین ویژگی های دفن تختخواب آلمان ، حضور مداوم تجهیزات بافندگی در قبرهای زن است. مواردی از قبیل سوت های دوک ، سوزن ها و حفره های چوبی غالباً در ارتباط با این دفن ها مشاهده می شود که نشانگر اهمیت تولید نساجی در زندگی روزمره آن مرحوم است. این موارد همچنین ممکن است وضعیت اجتماعی فرد را منعکس کند ، نشان می دهد که آنهایی که با چنین ابزارهایی دفن شده اند در اقتصادهای خانگی ، به ویژه در تولید پشم یا کتان درگیر بوده اند. تحقیقات دکتر Noterman در مورد چگونگی داشتن این اشیاء به معنای نمادین ، به طور بالقوه منعکس کننده نقش زنان در جامعه قرون وسطایی آلمان ، به ویژه در زمینه های روستایی و صنعتگر است.
رویکرد منحصر به فرد انگلیس در دفن تختخواب
در انگلیس ، دفن های تختخواب به شکل کمی متفاوت به وجود می آیند. آنها غالباً در بقایای تختخوابهای برچیده شده ، که گاهی در تپه های دفن کوچک قرار دارند ، یافت می شوند. این استفاده مجدد از مکانهای باستانی دفن یک پدیده به خوبی مستند در انگلیس است که منحصر به فرد برای دفن تختخواب نیست بلکه به سایر روشهای دفن نیز گسترش می یابد. حضور تختخوابهای برچیده شده نشان می دهد که تمرین انگلیسی نمادین تر بود ، با این که از تختخوابها همیشه به عنوان مکان های استراحت تحت اللفظی برای آن مرحوم استفاده نمی شود بلکه به عنوان نشانگر وضعیت یا سنت های دفن خاص است. دفن های تختخواب در انگلیس ، برخلاف همتایان آلمانی خود ، به نظر می رسد که اغلب در محل های دفن از قبل موجود ، ادغام می شوند و این نشانگر عملی است که با سنت های دیرینه عبادت اجداد یا استفاده مجدد از فضاهای مقدس در هم تنیده شده است.
جنبه جالب از دفن تختخواب انگلیسی توزیع جنسیت آنها است. در حالی که بیشتر دفن بسترهای تختخواب در آلمان و اسکاندیناوی هر دو مرد و زن را درگیر می کردند ، دفن تختخواب انگلیسی به شدت با زنان همراه است. یک استثناء قابل توجه از این روند ، دفن تختخواب مرد است که در لاپوینگ هیل در دربیشر کشف شده است. این دفن مرد به همراه چند نفر دیگر در انگلیس سؤالاتی در مورد نقش جنسیت در شیوه های دفن و چگونگی تحول این شیوه ها با گذشت زمان مطرح کرده است. علاوه بر این ، تجزیه و تحلیل ایزوتوپی از چندین دفن در بستر انگلیسی ، از جمله مواردی که در Edix Hill و Trumpington یافت می شود ، نشان داد که افراد دفن شده در این سایت ها لزوماً محلی برای انگلیس نبودند. در حقیقت ، بسیاری از افرادی که در این قبرهای تختخواب مورد مداخله قرار گرفته بودند ، در اروپا قاره ای سرچشمه داشتند و نشان می دهند که مهاجرت و تجارت نقش مهمی در گسترش سنت های دفن در سراسر قاره دارند.
دفن تختخواب اسکاندیناوی: یادبود و متمایز
اسکاندیناوی هنگام دفن در رختخواب ، تصویری کاملاً متفاوت ارائه می دهد. بر خلاف سنت های محلی تر و ساده تر که در آلمان و انگلیس مشاهده می شود ، دفن بسترهای بستر اسکاندیناوی اغلب در مقیاس تاریخی است و می تواند با تپه های دفن بزرگتر یا قبرهای کشتی همراه باشد. این دفن های بزرگ ، مانند دفن کشتی های معروف در Gokstad و Oseberg ، نمایانگر یک استراحت واضح از دفن های تخت خواب متوسط است که در سایر مناطق اروپا مشاهده می شود. دفن کشتی ، به ویژه ، جامعه ای را منعکس می کند که نه تنها از وضعیت اجتماعی آن مرحوم بلکه اهمیت سفر آنها در زندگی پس از زندگی نیز ارزش دارد.
آنچه باعث می شود دفن بسترهای اسکاندیناوی به ویژه جذاب باشد ، موقعیت عمدی آنها در نزدیکی آبراه ها است و نشان می دهد که این مکان های دفن از دور دیده می شوند. قرار دادن برجسته این قبرها در نزدیکی مسیرهای تجاری بر اهمیت موضع اجتماعی آن مرحوم در جامعه وسیع تأکید دارد. بر خلاف آلمان و انگلیس ، جایی که دفن های تختخواب اغلب به عنوان بخشی از یک قبرستان بزرگتر دیده می شوند ، دفن های تختخواب اسکاندیناوی غالباً جدا می شوند و به عنوان بناهای فردی ایستاده اند. کالاهای سنگین که در این دفن ها یافت می شود – که از سلاح های پیچیده گرفته تا جواهرات می رود – وضعیت بالایی را که در این تپه ها دفن شده است ، نشان می دهد. این شیوه ها همچنین منعکس کننده اعتقاد شدید به زندگی پس از مرگ است ، در حالی که آن مرحوم با کالاهایی که اعتقاد بر این بود که در سفر خود به آنها کمک می کند ، مداخله می کند.
سن و منشأ آن مرحوم: یک تمایز منطقه ای
مطالعه دکتر Noterman همچنین از اختلافات منطقه ای قابل توجه در سن افراد دفن شده در قبرهای تختخواب پرده برداشت. در آلمان ، دفن کودک به طور معمول کودکان بین سه تا هفت سال را درگیر می کند ، در حالی که در انگلیس ، دامنه سنی معمولی بین سیزده تا هجده ساله است. این اختلاف سنی ممکن است سرنخ هایی در مورد دیدگاه های مختلف فرهنگی در مورد کودکی و بزرگسالی در این دو منطقه ایجاد کند. حضور فرزندان بزرگتر در دفن تختخواب انگلیسی می تواند نشان دهنده اهمیت اجتماعی بیشتر در نوجوانان بزرگتر در جامعه قرون وسطایی انگلیسی باشد ، جایی که شاید آنها نزدیک به بزرگسالی نسبت به اروپا قاره ای در نظر گرفته شده باشند.
تجزیه و تحلیل ایزوتوپی بیشتر نشان داد که در حالی که بسیاری از دفن بسترهای آلمان شامل افرادی که محلی در منطقه بودند ، افراد یافت شده در انگلیس و اسکاندیناوی شواهدی از مهاجرت نشان دادند. به عنوان مثال ، افرادی که در Edix Hill و Trumpington مورد مداوا قرار گرفتند ، در اروپا قاره ای بزرگ شده اند ، در حالی که دو زن که در دفن کشتی اوسبرگ دفن شده بودند ، در منطقه دریای سیاه سرچشمه داشتند. این یافته ها حاکی از آن است که دفن های بستر ممکن است یک سنت بومی اروپایی باشد که از طریق مهاجرت معرفی و گسترش یافته است. این امر به هم پیوستگی جوامع اروپایی قرون وسطایی و نقش تجارت و مهاجرت در تبادل شیوه ها و عقاید فرهنگی را برجسته می کند.
