بیرون آمدن همبستگی ، متحد شدن جوامع محلی ، نیکوکاران ، خیریه ها و نزدیک به 50 کشور بود و همدلی را برای مردم افغانستان تحت تأثیر یک زمین لرزه ویرانگر 6.0 به قبرستان قرار می داد.
SUKI ، افغانستان ، 12 سپتامبر (Xinhua)-در دره های ناهموار استان کونار شرقی افغانستان ، که در آن یک زمین لرزه ویرانگر 6.0 به عیار در 31 آگوست رخ داد ، کمک های بشردوستانه و شفقت همگرا شد.
بیرون آمدن همبستگی ، اتحاد جوامع محلی ، نیکوکاران ، خیریه ها و نزدیک به 50 کشور بود که همدلی را برای افرادی که از غم و اندوه عقب می روند ، فراهم می کند.
در سراسر منظره زخم خورده ، ده ها اردوگاه موقت برپا شده اند که چادرهای رنگارنگ با آرم های امید مزین شده اند.
داوطلبان خستگی ناپذیر کار می کردند ، وعده های غذایی گرم می کردند ، واحدهای پزشکی موبایل را مستقر می کردند ، برجهای ارتباطی و تهیه مواد غذایی و بهداشت را ارائه می دادند. در هر گوشه متلاشی شده از کونار ، مهربانی ویرانی را به نمادی از روح ماندگار بشریت تبدیل می کرد.
از جمله حمایت جهانی ، چین به عنوان یک شریک ثابت پدید آمده است. سازمان های کمک های چینی ، شرکت ها و افراد حتی به دورافتاده ترین گوشه های کونار ، از جمله منطقه جدا شده Dewa Gul در منطقه سوکی ، به زمین های خیانتکار برای ارائه امداد نجات دهنده زندگی می رسند.
وانگ ، مدیر فروش خارج از کشور در سان جیانگ الکتریک ، ضمن توزیع هفت نوع غذا در Dewa Gul ، گفت: “ما از 200 خانواده پشتیبانی می کنیم.” وی افزود: “ما همچنین امیدواریم که در زیرساخت ها ، روشنایی و اشتغال زایی کمک کنیم.” دید او فراتر از تسکین اضطراری بود.
چین 50 میلیون یوان (حدود 7.04 میلیون دلار آمریکا) کمک های اضطراری را تعهد کرده است ، با اولین دسته از چادرها ، پتو و سایر ملزومات که روز یکشنبه وارد کابل می شوند.
سفارت چین ، شرکتها و انجمن خارج از کشور چین در افغانستان همچنین غذا ، لوازم و کمک های نقدی را تهیه کرده اند که نشان دهنده پیوند دوستی و تعهد مشترک برای کاهش رنج است.
تاجیکستان همچنین برای حمایت از قربانیان زلزله کونار ، 3000 تن لوازم بشردوستانه از جمله مواد غذایی و مواد غیر غذایی را برای حمایت از قربانیان زلزله کونار ارسال کرده است.
بازمانده محمد نسیم محسن چهار عضو خانواده و خانه خود را از دست داد. با دریافت دو بار کمک ، محسن به شین هوا گفت: “ما به بیش از کمک موقت نیاز داریم.”
وی گفت: “خانه های ما کاملاً نابود شده اند و نیاز فوری به بازسازی وجود دارد.”
در ولسوالی سوکی ، مونرالله شکیر ، رئیس کمیته جمع آوری کمک های محلی ، از سخاوت بین المللی ابراز قدردانی کرد. وی گفت: “چادرها ، آرد ، لوازم آشپزخانه و سایر ملزومات توزیع شده و تلاش های کمک همچنان ادامه دارد.”
پاسخ جمعی نزدیک به 50 کشور بر عزم جهانی برای ایستادن با افغانستان در تاریک ترین ساعت خود تأکید کرد و هم تسلیت و هم کمک های ملموس را ارائه داد.
واکار ، که توسط فرزندانش محاصره شده بود ، اکنون در چادر زندگی می کرد که یک بار خانه اش در آن ایستاده بود. با تشکر از منابع اضطراری ، وی به واقعیت سخت اشاره کرد: نه یک خانه واحد در منطقه دست نخورده باقی نماند.
وی گفت: “بازسازی خانه های ما فراتر از وسایل ماست.” واکار به شین هوا گفت: “تمام معیشت ما از بین رفته است ، حیوانات ، گاوها و بزهای ما همه از دست رفته اند. هر مالکیت از بین رفته است.”
با جریان کمک ، بیشترین قدرت بشریت در دلسوزی نهفته است. از اهدا کنندگان دوردست گرفته تا قهرمانان محلی ، تلاش های تسکین جمعی مسیری را به سمت امید و بازسازی روشن کرد.■
