در پسته هیلز پسته افغانستان ، خانواده ها طعم زودگذر آزادی را پیدا می کنند

استان Badghis ، افغانستان-افغان ها در امتداد جاده های خاکی و بالای تپه های ناهموار ، در جستجوی چیزی نادر ، راهی برای Pesta Leq می شوند ، یک قطعه دورافتاده از زمین های پوشیده از پسته در خارج از پایتخت استان Qala-E-naw.

ورود بهار این گوشه از استان Badghis را به یک تکه از تپه های سبز و درختان شکوفه تبدیل کرده است و خانواده هایی را به امید فرار از سختی هایی که در زندگی روزمره تحت حکومت طالبان وزن دارند ، جلب می کند. در چشم انداز نورد ، چادرها به هم ریخته می شوند ، کوره ها روشن می شوند ، و خنده ها به طرز ضعف در مزارع گسترده باز می شوند.

بازدید کنندگان خواستار سرمایه گذاری بیشتر در این منطقه هستند – امکاناتی مانند آب آشامیدنی ، امکانات اصلی استراحت و خدمات تفریحی – برای بهتر کردن تعداد فزاینده افرادی که به دنبال استراحت در طبیعت هستند.

فرایدون ، بازدید کننده هرات گفت: “مردم از همه بخش های افغانستان ، نه فقط هرات یا نیمروز به اینجا می آیند.” “همه به دنبال کمی آرامش هستند.”

Pesta Leq بیش از تغییر مناظر ارائه می دهد. در کشوری که تحت تأثیر خشکسالی ، فروپاشی اقتصادی و محدودیت های اجتماعی قرار گرفته است ، تپه ها به یک پناهگاه شکننده تبدیل شده اند. فروشندگان محلی غرفه های موقت را برای فروش چای ، کباب و میان وعده ، برپا کرده اند و معیشت متوسطی را در میان چادرها و گردشگران حکاکی می کنند.

اما فشارها قابل مشاهده است. سالها خشکسالی و آب و هوای در حال تغییر مراتع را نازک کرده و گله داران دام را که به زمین متکی هستند ، کشیده است.

عبدالله ، یکی از ساکنان محلی گفت: “امسال سخت تر از گذشته است.” “آب و چمن وجود ندارد. زندگی سخت تر می شود.”

با پوشش بیش از 28000 هکتار ، جنگل های پسته Pesta Leq از معدود گنجینه های طبیعی باقیمانده استان Badghis هستند. با این حال ، مردم محلی می گویند محدودیت های فزاینده اجتماعی – به ویژه سرکوب طالبان در اجتماعات عمومی و آزادی های زنان – حتی در مکانهای اوقات فراغت سایه ای ایجاد کرده است.

با این وجود ، در آخر هفته ها ، تپه ها با انفجارهای کوچک از جشن زنده می شوند: کودکانی که پابرهنه در میان چمن ها می روند ، مردانی که در اثر آتش سوزی کباب می شوند ، سیگار می کشند ، و زنانی که بی سر و صدا در زیر سایبان های ساخته شده گپ می زنند.

برای بسیاری از افغان ها ، اجتماعات مختصر در Pesta Leq کمتر از اوقات فراغت نسبت به بقا است – پیدا کردن ، حتی برای مدت کوتاهی ، فضایی که زندگی کمی آزادتر ، کمی سبک تر است.