مدیر تحریریه ما از برنامه هایی برای جابجایی زور فلسطینی ها از سرزمین خود انتقاد می کند و خواستار احترام به تعهد به محافظت از غیرنظامیان شد.
توسط آندره Tornielli
درگیری اسرائیل -پالستین مدتهاست که منبع بحث و قطبش بوده است. جنگ اکنون در غزه و اختلافات پیرامون آن ، در صورت امکان این پدیده را حتی شدیدتر کرده است.
قطبش های شدید – در برابر شدید – در بسیاری از جامعه مدنی در بسیاری از کشورهای جهان اجرا می شود. مثل همیشه ، کمبود دستکاری ، ساده سازی و تقریب وجود ندارد که در چنین زمینه ای پیچیده ، خطر گمراه کننده و آسیب رساندن را به خطر می اندازد.
این را می توان در زبان مورد استفاده ، در یک رویکرد بسیار عاطفی و در عدم توانایی در تلاش برای گوش دادن به دیگری مشاهده کرد.
در پاسخ به وحشت آنچه که تقریباً دو سال پیش اتفاق افتاد – حمله ای که توسط حماس انجام شد ، که همچنان یک عمل غیر انسانی تروریسم است که بدون هیچ گونه رزرو محکوم می شود – از یک واکنش قابل پیش بینی اسرائیل پیروی می کند.
این یک واکنشی نامتناسب بوده است ، و فراتر از هر محدودیتی قابل قبول از نظر اخلاقی است ، همانطور که نه تنها توسط مقامات بین المللی بیشمار بلکه توسط بسیاری از صداها در خود اسرائیل و به طور گسترده تر در جهان یهود شناخته شده است.
اگر ما در حالی که در نظر می گیریم آنچه در بقیه فلسطین اتفاق می افتد – آنچه که در آن زمان کرانه باختری خوانده می شد – ما نمی توانیم فکر کنیم که فراتر از پاسخ به قتل عام 7 اکتبر ، اهداف دیگری نیز وجود دارد.
گسترش شهرکها ، حملات مداوم و بدون مجازات توسط مهاجران ، اظهارات عمومی برخی از وزرای دولت اسرائیلی که امیدوارند به پایان اقتدار فلسطین ، الحاق همه سرزمین ها ، و تبعید فلسطینی ها منجر شود ، فکر می کند که هدف از حذف هاماس یا ضمانت امنیت برای امنیت بیشتر می رود.
در روزهای اخیر ، شهرک جدیدی در منطقه E1 تصویب شده است ، که عملاً آن قلمرو را به دو قسمت تقسیم می کند. به همین ترتیب ، صحبت از ضمیمه منطقه C از سرزمین های فلسطین وجود دارد ، که علاوه بر این ، در حال حاضر تحت کنترل کامل اسرائیل است بدون اینکه هرگز به طور رسمی ضمیمه شود.
در این زمینه به طور فزاینده ای ، “برنامه ها” برای “خاورمیانه جدید” یکی پس از دیگری منتشر می شود – اولین بار بی سر و صدا و اکنون آشکارتر – نوعی نظم جدید است که به نظر می رسد جایی برای مردم فلسطین وجود ندارد.
آخرین مورد این طرحی است که اکنون برای توسعه آینده غزه مورد بحث قرار می گیرد. این پیش بینی ساخت شهرهای “هوشمند” و استراحتگاه های لوکس است.
به طور طبیعی ، آنچه را که به طور واضح “تخلیه داوطلبانه” فلسطینی ها نامیده می شود ، فراهم می کند ، که اگر بخواهند – ممکن است یک روز برگردد (sic!). و برای کسانی که نمی خواهند ترک کنند ، “مناطق ویژه” طراحی شده اند … این طرحی است که برای خودش صحبت می کند. شاید کسی فکر کند که این یک اثر داستان علمی تخیلی است ، نقشه یک فیلم فانتزی. در عوض ، به نظر می رسد – بنابراین به نظر می رسد – کاملاً واقعی است.
توجه به ضعف جامعه بین المللی و نهادهای چند جانبه ، قادر به متوقف کردن این رانش نیست ، که با نادیده گرفتن عمدی کنوانسیون های بین المللی ، احترام به قوانین و رفتار اخلاقی همراه نیست. تنها زبانی که باقی مانده است ، زور است – اول در کلمات و سپس در عمل نظامی.
کلیسا هیچ سلاح و قدرت تحمیل چیزی ندارد. تنها سلاح او دعا و قدرت انجیل است که با این وجود ما را وادار می کند تا یک کلام واضح از حقیقت در مورد انسان و زندگی جهان صحبت کنیم.
هیچ آینده ای را نمی توان با زور ، تحقیر زندگی بشر یا امتناع از آرزوی مردم به وجود با عزت و ایمن بنا کرد.
ما این را می خواهیم – و ما آن را با محکومیت تکرار می کنیم – برای اسرائیلی ها ، همچنان خواستار آزادی فوری همه گروگان ها که هنوز در تونل های غزه به دام افتاده اند ، ادامه می دهیم ، همانطور که پاپ فرانسیس و سپس پاپ لئو XIV در درخواست های خود انجام داده اند.
ما آن را به همان اندازه برای فلسطینی ها آرزو می کنیم. ما می خواهیم که گروگان ها به روشی با عزت و انسانی رفتار شوند و در عین حال فلسطینی ها در غزه به روشی با عزت و انسانی رفتار شوند.
ما امیدواریم که مناطق هیچ جنگی در سراسر نوار غزه ایجاد شود-مناطق امن تحت حمایت بین المللی-جایی که افراد غیرنظامی ، آسیب پذیر و غیر مسلح می توانند سرپناه پیدا کنند.
“تخلیه های داوطلبانه” ، یعنی جابجایی اجباری. تخریب کامل ؛ مرگ و میر بی پایان ؛ بیمارستان ها ضربه خوردند. قتل های روزانه کسانی که در خط برای پوسته نان ایستاده اند. مسدود کردن هر افق سیاسی واضح که باعث عزت مردم فلسطین و خانه ای در سرزمین خود می شود – اینها هرگز تعادل آینده خاورمیانه را ایجاد نمی کنند.
آنچه اتفاق می افتد ، متأسفانه است که برای ایجاد نسل بعدی افراد پر از نفرت و خطر تبدیل شدن به یک پیشخوان دیگر برای موج بعدی خشونت در آینده است.
برخی از پیشنهادات توسعه که آینده ای را برای فلسطینی ها تحمیل می کند ، برای آنها تصمیم گرفت – و شاید بر آنها نیز یا بدتر از آنها – چیزی جز اثبات بیشتر استکبار و نابینایی نیست. آینده فلسطینی ها می توانند و باید فقط با آنها تصمیم بگیرند ، هرگز بدون آنها.
کلیسا ، همانطور که او در حال انجام است ، همچنان خم می شود تا زخم های همه را به هم وصل کند.
او همچنان دست خود را به همه کسانی که مایل به همکاری با هم هستند برای ایجاد زمینه های جایگزین زندگی و عزت ادامه خواهد داد. درهای او همیشه برای کسانی که از تسلیم منطق نفرت و جنگ امتناع می ورزند ، باز خواهد ماند و به دنبال مسیرهای عملی برای صلح هستند.
چندین سال است که مقدس مقدس به طور رسمی وضعیت فلسطین را به رسمیت می شناسد ، و ما نمی توانیم در مقابل آنچه اتفاق می افتد سکوت کنیم.
یک بار دیگر ما سخنان پاپ لئو Xiv خودمان را می سازیم و می خواهیم که بربریت جنگ متوقف شود ، که یک راه حل مسالمت آمیز برای درگیری حاصل شود ، که قانون بشردوستانه مشاهده می شود ، که تعهد برای محافظت از جمعیت غیرنظامی ، و مجازات جمعی ، استفاده غیرقانونی از زور و جابجایی اجباری جمعیت ممنوع است.
