در حالی که جهان خاورمیانه را تماشا می کرد ، این اتفاق در اوکراین رخ داد

جنگ در اوکراین به یک لحظه مهم رسیده است. از آنجا که روسیه فشار نظامی خود را شدت می بخشد و توجه بین المللی در جای دیگر به وجود می آید ، بقای این کشور – و امنیت اروپا – در تعادل قرار دارد. بدون افزایش معنادار در حمایت غربی ، چه سیاسی و چه از نظر سیاسی ، توانایی اوکراین در نگه داشتن این خط با عواقب گسترده ای روبرو خواهد شد.

علیرغم برخی از مشکلات تاکتیکی اخیر ، از جمله متوقف کردن پیشرفت های روسیه در نزدیکی سوم ، مسکو همچنان به دست آوردن سودهای افزایشی در دونباس می پردازد. در حالی که آنها هنوز پیشرفت های استراتژیک نیستند ، این پیشرفت ها واقعیت نگران کننده ای را تأکید می کند: اوکراین در دفاعی ، تحت فشار مداوم و کوتاه روی منابع قرار دارد.

از همه بدتر ، مبارزات انتخاباتی روسیه علیه اوکراین دیگر محدود به خط مقدم نیست. مراکز غیرنظامی – کیف ، خارکف ، سامی و دنیپرو – در هفته های اخیر بارها و بارها با بزرگترین موانع هواپیماهای بدون سرنشین و موشک های دیده شده تاکنون مورد هدف قرار گرفته اند. ده ها غیرنظامی ، از جمله کودکان و افراد مسن ، در این موارد کشته شده اند اعتصاب، که نه تنها برای ایجاد مرگ و ویرانی بلکه به روحیه و اراده و اراده SAP اوکراین طراحی شده اند. این یک استراتژی عمدی برای پوشیدن جامعه اوکراین و اگزوز ظرفیت خود برای دفاع از خود است.

در همین حال ، توجه جهانی به جای دیگر تغییر کرده است. افزایش تنش بین اسرائیل و ایران و بی ثباتی گسترده تر در خاورمیانه ، تمرکز رهبران و رسانه های غربی را جذب کرده است.

برای کرملین ، این حواس پرتی خبر بسیار خوبی است. از آنجا که جهان به نظر می رسد ، روسیه این فرصت را برای افزایش حمله خود به اوکراین با حداقل هزینه دیپلماتیک یا استراتژیک به دست آورده است.

این دقیقاً به همین دلیل است که غرب اکنون باید عمل کند. افزایش قابل توجه در کمک های نظامی و اجرای تحریم های واقعاً گازدار فقط لازم نیست – آنها فوری هستند. بدون آنها ، توانایی اوکراین در ادامه دفاع از خود ، چه رسد به اینکه قلمرو گمشده را پس بگیریم ، به شدت به خطر می افتد.

جنگ اکنون در سال چهارم خود است. تمام تلاش ها برای مذاکره در مورد آتش بس یا حتی کاهش موقتی در خصومت ها شکست خورده است. در تاریخ 20 ژوئن ، سخنگوی کرملین دیمیتری پسکوف موقعیت روسیه را کریستال روشن کرد: “اکنون ما یک مزیت استراتژیک داریم. چرا باید آن را از دست بدهیم؟

در همان روز ، رئیس جمهور روسیه ولادیمیر پوتین از ظاهر خود در مجمع بین المللی اقتصاد سن پترزبورگ استفاده کرد تا حتی جاه طلبی های گسترده تر در اوکراین: “من روسها و اوکراینی ها را یک نفر می دانم.” “به این معنا ، همه اوکراین مال ماست.”

این فقط لفاظی نیست – این آموزه است. تفسیر نادرست تهدیدهای پوتین مدتها قبل از حمله کامل روسیه به اوکراین در سال 2022 یک شکست غربی بوده است. جنگ فعلی روسیه فقط مربوط به قلمرو نیست. این در مورد فتح و قرار دادن اوکراین به خواست کرملین است. چشم انداز پوتین برای اوکراین موضوعی است که در آن کشور به عنوان یک کشور مستقل از وجود آن متوقف می شود.

با توجه به این شرایط ، نادرست نیست که بگوییم اوکراین در حال حاضر جنگ را از دست می دهد. شواهدی از ساخت و ساز در مقیاس بزرگ روسی در منطقه Zaporizhzhia نشان می دهد که یک حمله بزرگ می تواند در ساخت باشد. در حالی که دستیابی به موفقیت در دفاع از اوکراین در کوتاه مدت بعید است ، چنین فشاری باعث می شود منابع در حال حاضر سخت اوکراین حتی نازک تر شود. در زمانی که کیف به شدت از نیروی انسانی و مهمات کوتاه است ، توانایی سوار کردن یک ضد حمله یا حتی دفاع از موقعیت های آسیب پذیر ، در شک جدی است.

مشکل این مسئله فروپاشی حمایت نظامی ایالات متحده از زمان بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید است. هیچ یک از بسته های کمک هزینه تحت دولت جدید تصویب نشده است. بد مورد نیاز سیستم های دفاعی به اسرائیل هدایت شده اند. به نظر می رسد تیم ترامپ متقاعد شده است که متوقف کردن کمک های نظامی باعث ایجاد اهرم دیپلماتیک بر مسکو خواهد شد و به واشنگتن اجازه می دهد تا واسطه پایان این درگیری شود. این یک توهم خطرناک است. همانطور که اظهارات و اقدامات مسکو نشان می دهد ، کرملین هیچ علاقه واقعی به صلح ندارد – فقط در پیروزی کامل ، که مقامات کرملین بارها و بارها به آن اشاره کرده اند. همانطور که من دارم استدلال در قطعات دیگر ، آتش بس اکنون به روسیه این فرصت را می دهد تا مجدداً گروه بندی ، دوباره و آماده سازی برای مرحله بعدی پرخاشگری شود.

پاسخ اروپا به همان اندازه غیرقابل تحمل بوده است. در حالی که لفاظی از رهبران اتحادیه اروپا محکم باقی مانده است ، حمایت واقعی عقب مانده است. هفده بسته تحریم به تصویب رسیده است ، اما هیچ کس به طور معناداری ظرفیت روسیه را برای انجام جنگ به دست نیاورد. مجارستان و اسلواکی همچنان اقدامات تهاجمی تر ، به ویژه مواردی را که نفت و گاز روسیه را هدف قرار می دهند ، ادامه می دهند. در نتیجه ، بسته هجدهمین تحریم اتحادیه اروپا در بروکسل متوقف شده است. در همین حال ، چند مطالعه نشان می دهد که اتحادیه اروپا علی رغم تعهد عمومی خود برای حمایت از کیف ، پول بیشتری را برای واردات انرژی روسیه نسبت به کمک به اوکراین خرج کرده است.

تشدید اخیر در خاورمیانه فقط به انزوا دیپلماتیک اوکراین افزوده است. دولت های غربی ، به ویژه در واشنگتن ، با تحولات در ایران مصرف می شوند. در حالی که اقدامات تهران خواستار توجه جدی است ، این محوری ژئوپلیتیکی با هزینه ای شدید برای اوکراین آمده است. لایحه تحریم های پیشنهادی سناتور لیندسی گراهام با هدف قرار دادن روسیه متوقف شده است. طبق گزارش ها ، ترامپ با بیان اینکه آنها در توانایی وی در واسطه دخالت می کنند ، علیه ایده تحریم های جدید عقب نشینی کرده است. با این حال ، در 29 ژوئن ، گراهام به ABC Information گفت که ترامپ اکنون آماده “حرکت” این لایحه است. قانون پیشنهادی تعرفه هایی را تا 500 ٪ برای کشورهایی که با روسیه تجارت می کنند اعمال می کند. در صورت اجرای ، این اقدامات می تواند درد اقتصادی واقعی را به کرملین وارد کند. با این حال ، سرنوشت این لایحه هنوز نامشخص است و حتی اگر تصویب شود ، اجرای مؤثر به دور از تضمین شده است.

تأثیر تجمعی همه اینها یک شکست عمیق غربی است. اختلافات سیاسی در واشنگتن و بروکسل خلاء ایجاد کرده است که مسکو به طور جدی در حال سوءاستفاده است. سربازان اوکراینی هم اکنون مجبور شده اند به دلیل کمبود تجهیزات اساسی ، به پوسته های توپخانه جیره بندی ، تأخیر در ضدحمله ها و رها کردن موقعیت های دفاعی بپردازند.

در همین حال ، صنعت دفاعی روسیه همچنان رو به رشد است. تولید داخلی از هواپیماهای بدون سرنشین شهد، هنگامی که به واردات ایران متکی است ، به طرز چشمگیری افزایش یافته است ، از 21 روز در سال 2024 به 70 تخمین زده می شود-تقریباً 400 ٪ افزایش نسبت به سال گذشته.

اوضاع از اوایل حمله کامل در مقیاس کامل این وضعیت نبوده است. شدت و کادره حملات روسیه به شهرهای اوکراین در هفته ها و ماه های اخیر بسیار بیشتر از سالهای گذشته است. اما بر خلاف آن ، به نظر می رسد که وسترن وسترن در حال افزایش است.

با این حال ، اوکراین چنین تجملاتی ندارد. باید به جنگ ادامه دهد. نه از خوش بینی ، بلکه خارج از ضرورت است. برای اوکراینی ها ، تسلیم گزینه ای نیست. شغل به معنای پاک کردن هویت ، تحریک جنایات جنگی و نابودی آینده آنها است. کسانی که می توانند بجنگند. کسانی که نمی توانند فرار کنند ، بار دیگر که پناهندگان به اروپا می روند.

کمک به اوکراین اکنون مقرون به صرفه ترین سرمایه گذاری است که اروپا می تواند برای امنیت خود ایجاد کند. هر تأخیر در ارائه پشتیبانی اکنون احتمال درگیری بزرگتر ، گرانتر و کشنده تر را افزایش می دهد. به اوکراین ابزاری که برای متوقف کردن پیشرفت های روسیه نیاز دارد ، قلمرو خود را پس می گیرد و دستگاه جنگ کرملین را تخریب می کند ، زمان اروپا را برای آماده سازی برای مرحله بعدی رویارویی خریداری می کند – مواردی که ممکن است محدود به اوکراین نباشد.

بیش از این ، حمایت از اوکراین یک موضوع اصلی است. این در مورد محافظت از یک کشور حاکم و دموکراتیک در برابر نابودی است. این در مورد دفاع از ارزش های آزادی ، حاکمیت و حاکمیت قانون است که زیربنای پروژه اروپایی و اتحاد فراتر از اقیانوس اطلس است.

عقب نشینی اکنون نه تنها به اوکراین خیانت می کند. این به این مقادیر خیانت می کند. و هزینه چنین خیانت نه تنها در قلمرو گمشده بلکه در استبداد های جسارت ، اتحادهای خرد شده و دنیای بسیار خطرناک تر شمرده می شود.