در جاده های ابریشم: ماجراجویی و ثروت های تاریخی در تاجیکستان و ازبکستان | تعطیلات تاجیکستان

تاجیک انواع مختلفی از زبان فارسی است و جاده اصلی Dushanbe به نام استاد قرن دهم ادبیات فارسی ، رودکی ، که در مرزهای امروزی تاجیکستان متولد شده است ، نامگذاری شده است. همراه با قرآن ، کتابهای اشعار رودکی بیشترین خریداری در تاجیکستان باقی مانده است. از این میراث ، یکی از دوستان تاجیک من ، میرزوشاه آکوبیروف ، یک بار به من گفت ، “برای صدها سال فرهنگ ما پیوندهایی با ایران ، افغانستان و ازبکستان داشته است. فرهنگ ما و هرگز روسی نبوده است.”

همانطور که از موزه انگلیس بازدید کردم نمایشگاه جاده های ابریشمی (تا 23 فوریه 2025) در لندن به من دو چیز یادآوری شد: اول اینکه اصطلاح “جاده ابریشم” یک برچسب مناسب برای جغرافیای پراکنده ، سرزمین های معنوی با لبه فازی و یک جدول زمانی است که از تقریباً 200BC تا AD1400 امتداد دارد. و دوم ، تاجیکستان چقدر یکپارچه برای آن بود.

اجداد تاجیک های مدرن سوگدیان مشهور بودند که به عنوان واسطه و بازرگانان از راه دور بر تجارت شرق و غرب مسلط شدند و فرمان آنها در اطراف AD500 به اوج خود رسید. سرمایه آنها قطب تجاری Maracanda (سمکاند) بود ، که اکنون در ازبکستان است ، اما هنوز هم با جمعیت زیادی تاجیک امروز.

ابریشم فقط یک مورد گرانبها بود – همراه با همه چیز ، از گارنت ها و شیشه ها گرفته تا ایده ها و مذاهب – که در طول این شبکه های وسیع در هم از طریق بیابان ها و کوه ها و در مرزهای بی شماری سفر می کرد. و امروز ، جذابیت عاشقانه جاده های ابریشم هنوز هم مسافران را به پایین رشته های مختلف خود ، از شهرهای قفقاز و بنادر ترکیه تا موزه های چین می کشاند.

اتصال نقاط جاده های ابریشمی اعتیاد آور است و سالهاست که من این کار را انجام داده ام ، اما آسیای میانه هنوز هم مانند مرکز آن احساس می کند ، در جایی که شما به این همه تصور زیاد احتیاج ندارید تا تصور کنید که قبلاً چگونه بوده است.

در ازبکستان ، شما می توانید دقیقاً همانطور که بازرگانان یک بار انجام می دادند ، در بازارهای تحت پوشش خریداری کنید ، و می توانید در یک کاروانسراهای تبدیل شده که در آن مسافران حیوانات خود را گره می زنند و برای شب استراحت می کنند ، بخوابید. در صبح ، می توانید چای ساخته شده با ادویه های جاده ای ابریشمی کلاسیک مانند هل و زعفران را سفارش دهید و آن را بنوشید چوخانا (Teahouse) که به عنوان دادگاه های غیررسمی و اتاق های خبر در روزهای قدیمی جاده ابریشم دو برابر شدند.

در آخرین بازدید من از دوشیانبه ، در موزه ملی تاجیکستان ، من به گوشواره ای از طلای کوچک به شکل ابواله ای که بیش از 2،000 سال قدمت دارد و در نزدیکی شهر پیدا شده است ، نگاه کردم و قطعات باستانی بودا (نمایش موزه بریتانیا ، پیشرفت بودیسم را در سراسر مرکز آسیای مرکزی از طریق تاجیست از طریق اشیاء از طریق اشیاء برای اولین بار از طریق اشیاء از طریق اشیاء برای اولین بار از طریق اشیاء برای اولین بار از طریق اشیاء از طریق اشیاء از طریق اشیاء) برجسته می کند. و من به نقاشی های دیواری از Penjikent ، یک شهر کوچک و پذیرایی که یک بار در قلب Sogdiana باستان بود ، زل زدم.

در یک مینی بوس مشترک از Dushanbe ، من به مدت چهار ساعت به سمت شمال غربی به سمت Penjikent حرکت کردم ، درست همانطور که در سال 2009 انجام داده بودم. به محض اینکه از پایتخت خارج شدیم ، Spiers of Mountains ظاهر شد ، شیب دار و متراکم انباشته شد ، ماروس های نارنجی در مزارع پراکنده شدند و زنان میان وعده باستانی را فروختند. قات (کشک های شیر خشک شده شور به داخل توپ می چرخند) در خم های کنار جاده. این یک مسیر منطقی است که از Penjikent می توانید به راحتی به ایده آل ترین جاده های ابریشم از همه ، سمکار ، ادامه دهید ، ارائه گذرگاه مرزی تاجیک-اوزبک باز است.

موزه Penjikent اختصاص داده شده به روداکی ، که در این نزدیکی متولد شده است ، ارزش توقف دارد اما واقعاً همه چیز در مورد بازدید از “Pompeii آسیای میانه” ، سایت باستان شناسی Penjikent باستان است ، جایی که در یک تراس ویرانه های یک شهر و قلعه سوگدی قابل توجه است.

Windblown و کمی متروک ، این سایت Silk Roads از گنج عظیمی استفاده کرده است ، از جمله نقاشی های نقاشی های قرن هشتم که در Dushanbe به نمایش گذاشته می شود (با سایر بخش های منتقل شده به موزه هرمیتاژ ایالت سن پترزبورگ). Penjikent به دلیل مسیرهای تجاری و موقعیت حاصلخیز آن توسط رودخانه زرافشان ، به معنای واقعی کلمه “خیابان طلا” توسعه یافت و به طور توجیهی از تاریخ باستانی خود افتخار می کند.

مانند همه شهرهای خوب ابریشم ، Penjikent همچنین در خانه های چند بازار مناسب و معقول قرار دارد ، با غرفه هایی که مربای گیلاس بدون آن را می فروشند ، نان و وان های غول پیکر و غول پیکر و غلیظ و ضخیم ، یوگوری چتر با شوید یا تربچه ساخته شده است. اگر علاقه مندان به میوه هستید ، ممکن است برخی از لیموهای تاجیک ، پوست نازک و صاف مانند آلو را انتخاب کنید.

هر آنچه را که دوست دارید ، به خصوص اگر می خواهید در اطراف هفت دریاچه در نزدیکی ، زنجیره ای از استخرهای فیروزه ای کمرنگ در کوههای Fann تاجیکستان که پیاده روی بسیار خوبی دارند ، بپردازید. (آخرین باری که به آنجا رفتم ، من یک بچه عقاب را برای یک بچه گربه تند و تیز تماشا کردم ، دو هفته در این جهان حداکثر. بچه گربه موفق به فرار با دارت در زیر صخره شد.) در حالی که این کوه ها نسبتاً در دسترس هستند ، پامیر های بلند یا یا بالا بمبندی (سقف جهان) در انتهای دیگر کشور نیست ، اما فرصت های پیاده روی وحشی را ارائه می دهد.

یک بار ، برای رسیدن به خوروگ ، دروازه ای به این کوه ها ، آخرین صندلی را در یک هواپیمای کوچک توربوپروپ دو موتوره خریداری کردم و بالا رفتیم ، فقط چند متر از لبه های تیز کوههای 7000 متری پرواز کردم. بار دیگر ، من با مینی بوس برگشتم و 16 ساعت طول کشید تا به Dushanbe برسم.

ماجراجویی ملایم تری در شهر تاجیک شمالی خوجند وجود دارد ، که توسط درختان زردآلو و مزارع گندم ریخته شده است ، همه توسط کانال های پرشور رودخانه سیر داریا ، جکسارتس باستان تغذیه می شوند ، جایی که اسکندر بزرگ و ارتشهای او زمانی قایقرانی می کردند و جنگ می کردند. اما من دلهره می کنم.

جاده های ابریشمی نه به سمت تپه ها بلکه برای مرز تاجیک-اوزبک حرکت می کنند ، جایی که با کمی برنامه ریزی تاکسی می توانید صبح مهمانخانه Penjikent خود را ترک کنید و تا ناهار به هتل خود در سمارند وارد شوید.

از زمان پایان سلطنت طولانی مدت استبدادی رئیس جمهور ازبک (1989 تا 2016) ، گردشگری رونق گرفته است و سامارکند ، شهری که مانند هیچ کس دیگری تخیل می کند ، آن را نمی داند. تعداد کمی از مناظر می توانند با شاه-زینندا در قلب سمرکند ، خیابان مقبره و اقیانوس کاشی آبی که قدمت آن به قرن 14 و 15 باز می گردد ، مقایسه شود.

در پشت آن گورستان قدیمی یهودی قرار دارد که سنگ قبرهای مصور از زندگی دفن شده در آنجا می گویند: خیاط ها ، آرایشگاه ها و پارچه های پارچه ای. بسیاری از یهودیان سمرکند موسیقی بودند و در دادگاه های امیر بازی می کردند. امروز تعداد بسیار کمی از آنها باقی مانده است ، بیشتر آنها را به اسرائیل یا ایالات متحده ترک کرده اند.

سپس مقبره گور امیر ، تامرلان وجود دارد که گنبد کاشی شده اش 30 متر آسمان به سمت آسمان و در داخل سنگ قبر معروف ، یکی از بزرگترین قطعات مجرد جید در جهان است. برای بیشتر این کافی است بدانید که هر کجا که در ازبکستان قدم بزنید ، در پله های بازی های عالی بازی ، محققان عرب و بازرگانان چینی دنبال می شوید.

در حال حاضر ، مارک های بین المللی هتل و اتوبوس های تور با هر سال گذشته وجود دارد. اما هرچند نئون زیادی در Registan چشمک می زند ، میدان عظیم این شهر با مناره های کویر و مقبره های یادبود که مرکز امپراتوری تامرلان بود ، همچنان دلگیر است.

تمام این صحبت از تغییر این نیست که بگوییم جو سامارکند قدیمی کاملاً ناپدید شده است. در حیاط ها ، کودکان بادبادک پرواز می کنند و بزرگان ازبک در زیر درختان توت باستانی چای می خوردند. میهمان نوازی هنوز آزادانه و با سخاوت عظیم ارائه می شود ، و در حالی که پویایی فرهنگی تجارت جاده های ابریشم تغییر کرده است ، شما می بینید که مردم بیش از قیمت طلا و پیچ های پارچه های زیبا Ikat در رنگ های رنگین کمان ، دقیقاً مانند همیشه انجام داده اند.

گردشگری در تاجیکستان در مراحل ابتدایی خود است ، بنابراین در صورت امکان از اپراتورهای تور محلی پشتیبانی کنید. در انجمن توسعه گردشگری Zerafshan یک منبع عالی برای گشت و گذار در سایت های جاده های ابریشمی در تاجیکستان استبشر سیتارا سفر در تاشکنت تورهای ازبکستان را ارائه می دهدبشر

آخرین کتاب کارولین ادن است ، آشپزخانه سرد: یک سال سفرهای آشپزی (بلومسبوری ، 18.99 پوند). برای حمایت از نگهبان و ناظر نسخه خود را در سفارش دهید guardianbookshop.comبشر هزینه های تحویل ممکن است اعمال شود