در بزرگترین لاکلند مصنوعی اروپا ، گردشگری در یک چهارراه است

از بالای ناخن زنگ زده ، یک برج مشاهده برجسته معماری که در منطقه دریاچه لوزاتیان ایستاده است ، می توانید تمام راه را به مرز چک مشاهده کنید.

دریاچه ها ، باغ ها ، آسیاب های بادی عظیم و در فاصله دور ، نیروگاه پمپ شوارتز ، یک نیروگاه برقی 800 مگاوات که زغال سنگ لیگنین را می سوزاند ، وجود دارد.

این تصویری از گذشته آلمان – و آینده است.

هاینز مولر ، مهندس سابق که در معادن ذغال سنگ آلمان شرقی کار می کرد ، توضیح می دهد: “آلمان تا سال 2038 تولید انرژی زغال سنگ را از بین می برد.”

این همچنین تصویری از آینده گردشگری آلمان است. این بخش از کشور قبلاً به دلیل معادن نواری لیگنین و آلودگی سنگین شهرت داشت. امروز تضاد چشمگیر با صحنه است. درست در زیر ناخن زنگ زده ، جنگل های کاج بکر ، دریاچه هایی وجود دارد که زیر آفتاب می درخشد و مسیرهای چرخه آسفالت را بی نقص می کند. تنها علائم فعالیت انسانی در زیر چند دوچرخه سوار همکار است. هوا دوباره روشن است.

بعد از معدن نوار ، آینده ای پایدار

مولر شاهد بود منطقه تحول ، که با پایان معدن در اواخر دهه 1960 در آنچه اکنون دریاچه سنفتنبرگ است ، آغاز شد. مقامات سه فرصت را در نظر گرفتند: جنگلداری و حفاظت از طبیعت ، استفاده از کشاورزی یا استفاده تفریحی ، که مستلزم پر کردن چاله ها با آب بود. آنها هر سه را انتخاب کردند.

تحول Lusatia فقط یک پروژه محیط زیست نیست.

مولر می گوید: “این یک نمونه طبیعی از پایداری است.”

این منطقه ، هنگامی که یک نیروگاه صنعتی بود ، در حال تبدیل شدن به یک اقتصاد خدمات ، و گردشگری در قلب خود است. این یک اقدام عظیم ، یک برنامه بازسازی بیش از 2 میلیارد دلار است که معادن سابق Opencast را به بزرگترین لاک لند مصنوعی اروپا تبدیل کرده است.

26 دریاچه جدید وجود دارد که 13 مورد از آنها در دسترس است ، بسیاری از آنها توسط کانال ها و یک شبکه چشمگیر 300 مایل از مسیرهای چرخه متصل هستند. این پروژه توجه جهانی را به خود جلب کرده و به عنوان الگویی برای بازسازی چشم انداز در مقیاس بزرگ و پاکسازی محیط زیست خدمت کرده است.

هدف فقط تمیز کردن نیست بلکه این است که دوباره این مناظر قابل استفاده باشد ، و آنها را به روشی متناسب با هدف جدید خود بازیابی یا طراحی مجدد کنید.

این منطقه ، هنگامی که یک نیروگاه صنعتی بود ، در حال تبدیل شدن به یک اقتصاد خدمات ، و گردشگری در قلب خود است. این یک اقدام عظیم ، یک برنامه بازسازی بیش از 2 میلیارد دلار است که معادن سابق Opencast را به بزرگترین لاک لند مصنوعی اروپا تبدیل کرده است.

انتقال با چالش ها

تحول آسان نبوده است. یک مانع اصلی اسیدیته دریاچه ها بوده است. مولر می گوید آب در این گودالهای قبلی در ابتدا مقادیر pH زیر 5 را داشت ، به دلیل مواد معدنی که در هنگام معدن خفه شده بودند. برای ایمن سازی آنها برای زندگی آبزی و تفریح انسان ، آنها مجبور بودند با آب رودخانه گلایه شوند و یا سنگ آهک ریخته شده و pH را به سطح پایدار ماهی افزایش دهند.

مسئله مداوم دیگر تضمین ثبات زمین شناسی منطقه است. زمین که در طی ده ها سال از چاله ها خارج شده بود ، اغلب به سادگی در شمع های گشاد قرار می گرفت و خطر زمین لغزش را ایجاد می کرد. نظارت و اصلاح مداوم بسیار مهم است ، زیرا یک مرحله نادرست می تواند باعث شود که یک بخش دوباره به داخل آب بکشد. این یک چالش بزرگ و مداوم مهندسی در زیر سطح آرام است.

و در حالی که مشاغل گردشگری در حال رشد هستند و پایه و اساس مهمی برای نشاط اقتصادی منطقه را تشکیل می دهند ، آنها نمی توانند ده ها هزار نفر از دست رفته از صنعت زغال سنگ را به طور کامل جایگزین کنند. این نشان دهنده یک تغییر اساسی نه تنها در چشم انداز بلکه در خود جامعه است. این یک انتقال است که نیاز به صبر دارد.

تعطیلات در لوزاتیا؟

Lusatia خود بازاریابی است به عنوان یک مقصد مهم گردشگریو هدف آن افزایش اقامت شبانه از 930،000 به 1.5 میلیون در سال است. بنابراین به غیر از تحسین تحول منطقه ، چه کاری باید انجام شود؟

البته دوچرخه سواری با آن شبکه گسترده مسیرهای دوچرخه وجود دارد. ماهیگیری ، غواصی و اسب سواری نیز گزینه های مهمی هستند. اقامتگاه هایی از اردوگاه های ساده گرفته تا آپارتمان های اجاره ای شناور و همچنین استراحتگاه های لوکس وجود دارد.

چهار ستاره Seeschlößchen Ayurveda Spa & Hotel نمونه ای جالب از این جهت جدید است. این یک مخفیگاه “فقط بزرگسالان” است که بر سلامتی و طبیعت متمرکز است. این آبگرم 5000 متر مربعی با استخر در فضای باز گرم ارائه می دهد. هتل ، که نام آن به معنای واقعی کلمه به معنای “قلعه کوچک در کنار دریا” است ، یک رویکرد آشپزی دارد که غذاهای منطقه ای لوزاتی را با غذاهای آیورودا از سریلانکا مخلوط می کند.

با وجود این چالش ها ، Lusatia در حال بازگشت یک بازگشت اکولوژیکی قابل توجه است. دریاچه ها اکنون در خانه ای از تنوع زیستی پررونق قرار دارند. در جزیره حفاظت شده در دریاچه سنفتنبرگ ، می توانید بیش از 80 گونه پرنده مختلف را مشاهده کنید که در آنجا لانه می شوند یا از مهاجرت عبور می کنند. به طور گسترده تر ، حیوانات و گیاهان رانده شده از سایر مناظر اروپایی به شدت کشاورزی ، از جمله گرگ ها ، پرنده هوپو اوراسیا و گیاهی به نام اسب بزرگ ، در حال بازپس گیری این مناطق هستند.

این دریاچه های تازه ایجاد شده همچنین به عنوان بافر آب حیاتی در برابر تغییرات آب و هوایی ، ذخیره آب در دوره های مرطوب و آزاد کردن آن در هنگام خشکسالی ، عملکرد مهمی برای شهرهایی مانند برلین که به آب جاری از طریق لوزاتیا بستگی دارد ، خدمت می کنند. این کل منطقه به یک آزمایشگاه غول پیکر برای زمین شناسان ، اقتصاددانان و زیست شناسان تبدیل شده است و به بررسی آنچه می تواند یک منظره پس از صنعتی و بازسازی شده تبدیل شود.

نمای از ناخن زنگ زده

نمای پانوراما از ناخن زنگ زده بیش از نگاهی به انرژی و آینده انرژی آلمان نیست. این یکپارچه فلزی در صورت وجود گردشگری پایدار ، یک نکته مهم را برای آنچه ممکن است ارائه می دهد.

این یک استعاره قدرتمند برای خود Lusatia است – منطقه ای که عمیقاً از گذشته خود زخم شده است ، اما اکنون به چیزی کاملاً جدید رسیده است. تحول در اینجا اعلامیه قصد است ، این عقیده که حتی به شدت ترین مناطق صنعتی می توانند یک بار دیگر بهبود یابند.

اما جاده پیش رو آسان نخواهد بود. تعادل بین انرژی پایدار ، گردشگری در حال رشد و حفظ محیط زیست یک چالش پیچیده است.

آیا هجوم بازدید کنندگان اکوسیستم های ظریف را که تازه شروع به بهبودی کرده اند به خطر می اندازد؟ آیا منطقه می تواند زیرساخت های انرژی خود را برای برآورده کردن خواسته های تغییر وضعیت آب و هوای بدون آسیب به اقتصاد خود تطبیق دهد؟

منطقه دریاچه Lusatian احتمالاً تا سال 2038 پاسخ های خود را خواهد داشت – اگر زودتر نباشد.