در ایران ، گرما ، خشکسالی و کمبود آب به عنوان یک بحران دیگر ظاهر می شود

پس از زندگی در یک جنگ 12 روزه با اسرائیل ، مردم ایران با یک بحران دوم مورد اصابت قرار گرفتند ، زیرا گرمای ویرانگر ، یک خشکسالی طولانی مدت و ده ها سال از سوء مدیریت در کمبود آب شدید به اوج خود می رسد.

قطع آب و انرژی در حال حاضر یک اتفاق روزانه است زیرا کشور نزدیک به “روز صفر” نزدیک می شود ، با هشدارهایی که آب تهران می تواند فقط طی چند هفته خشک شود.

پروفسور کاوه مادانی ، مدیر موسسه آب ، محیط زیست و بهداشت ، گفت: “ما در مورد یک روز احتمالی صفر در تهران صحبت می کنیم.”

“ما در هنگام گرمای شدید با این وضعیت بدون آب و برق روبرو هستیم و از بالای آن ، آتش سوزی در اینجا و آنجا می بینیم ، طوفان های گرد و غبار و غیره.”

جمعیت تهران 16.8 میلیون نفر قبلاً از تأثیرات خشکسالی مصون بوده اند و بخش بزرگی از آب آشامیدنی آنها از آب های زیرزمینی ناشی می شود.

مادانی گفت: “ایران یک سال بسیار خشک تر ، حتی خشک تر از سالهای جدید خشک است و مخازن خالی است.”

“آب سطحی کافی نیست و ایران در بسیاری از مناطق آب های زیرزمینی زیادی را تخلیه کرده است ، بنابراین سطح آب زیرزمینی کم است.”

در ماه ژوئیه ، امواج گرمای مداوم با دمای بیش از 50 درجه ، مقامات ایرانی را وادار کرد که از مردم بخواهند آب را حفظ کنند.

رژیم ایران حتی در تلاش برای کاهش انرژی و تقاضای آب ، اقدام جدی برای ایجاد تعطیلات عمومی انجام داد.

شرکت مدیریت آب استانی تهران خواستار کاهش “حداقل 20 درصد” برای کمک به کاهش کمبودها شد.

مادانی ، که پیش از این به عنوان معاون معاون وزارت محیط زیست ایران مشغول به کار بود ، گفت که این واقعیت که رژیم در مورد بحران بسیار باز است ، نشانگر این است که چقدر اوضاع جدی است.

“مردم لزوماً به روشی مثبت واکنش نشان نمی دهند ، زیرا آنها در مورد این هشدارها ، در مورد همه چیزهایی که دانشمندان سالها پیش گفته بودند ، به آنها یادآوری می کنند.

“و آنها می پرسند ، چرا آنها را برکنار کردید؟”

“مافیای آب”

در حالی که خشکسالی پنج ساله نقش مهمی در مشکلات آب ایران داشته است ، این بحران توسط ده ها سال استفاده بیش از حد و سوء مدیریت تقویت شده است.

ساخت انبوه سدها توسط دولت ایران در سالهای اخیر باعث شده است که بسیاری از مناطق در پایین دست خشک شوند ، از جمله اصفهان ، جایی که کشاورزان سالها اعتراض به عدم تأمین آب می کردند.

حدود 90 درصد از آب ایران در کشاورزی استفاده می شود و شیوه های آبیاری فعلی بسیار ناکارآمد است.

پروفسور پیتر مقیاس از دانشگاه ملبورن یک دهه پیش در یک پروژه ناکام برای بازگرداندن بزرگترین دریاچه منطقه ، که در سال 2023 خشک شد ، به دریاچه ارومیا در شمال کشور سفر کرد.

وی گفت: “در محیطی که مصرف آب بدون استفاده از آب باشد ، به شیوه های کشاورزی مدرن اجازه می دهد تا از سیستم بسیار زیاد سوء استفاده کنند.”

“آنها می خواهند از منابع آبی استفاده كنند كه به طور معمول قابل بهره برداری نیستند ، بنابراین آنها آنچه را كه ما می خواهیم تعادل انبوه آب آنها بنامیم ، انجام نمی دهند.”

این چیزی است که دونالد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده در سخنرانی در عربستان سعودی در ماه مه امسال برجسته کرد.

ترامپ گفت: “رهبران ایران موفق شده اند زمین های زراعی سبز را به بیابان های خشک تبدیل کنند ، زیرا مافیای آب فاسد آنها – که آن را مافیای آب نامیده می شود – باعث خشکسالی و بستر های خالی می شود.”

“آنها ثروتمند می شوند ، اما اجازه نمی دهند مردم هیچ یک از آنها را داشته باشند.”

در حالی که اصطلاحاتی مانند “مافیای آب” ممکن است توجه مردم را به خود جلب کند ، مادانی گفت که این پیچیدگی مشکلات پیش روی ایران را از بین می برد.

“آنچه ما در ایران می بینیم نتیجه جمعی بسیاری از تصمیمات بد ، توسط بسیاری از افراد خوب و بد است.”

یک منطقه با استرس آب

براساس داده های مؤسسه منابع جهانی ، کشورها در خاورمیانه جزء اصلی آب در جهان هستند.

محمد محمود ، رهبری برای سیاست های آب و هوا و آب خاورمیانه در دانشگاه سازمان ملل ، گفت: “این داغ تر می شود ، خشک تر است و آب از نظر قابلیت اطمینان و در دسترس بودن واقعاً در حق بیمه است.”

“واقعیت ها عبارتند از: این منطقه از نظر گرم شدن – بالاتر از سایر نقاط جهان ، شتاب می گیرد.

“منابع آب شیرین بیش از سایر نقاط جهان استرس خواهد یافت.”

مادانی گفت که نقش تغییرات آب و هوا در ایران غیرقابل انکار بود.

“ما خشکسالی های مکرر و شدید را می بینیم ، اما همچنین سیل های مکرر و شدید ، آتش سوزی ، گرما و سایر حوادث شدید.

“ما این را در بسیاری از نقاط جهان می بینیم و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست.”

اما او گفت که مقصر بحران آب در ایران صرفاً در مورد تغییرات آب و هوا کاهش دهنده بود.

“ناگهان ، چیزی را می بینید که نمی توانید انکار کنید.”

مادانی گفت که این بحران مانند تهران از آب خارج می شود تا تغییر واقعی رخ دهد.

“تمایل دولت ها به تأخیر انداختن اقدامات تحول آمیز است زیرا آنها از نظر سیاسی پرهزینه هستند ، اجرای آنها سخت است.

“از قضا ، ما برای بهبود سیستم های مدیریتی خود به این بحران ها و افراط ها احتیاج داریم. این غم انگیز است ، اما بسیار درست است.”

دما افزایش می یابد

ایران تنها کشوری در منطقه نیست که با خشکسالی و گرما طولانی مدت سروکار دارد: بالاترین درجه حرارت این کره زمین در این هفته در عراق ثبت شده است ، جایی که جیوه در چند روز متوالی 52 درجه به دست آورد.

Türkiye شنبه گذشته 50.5 درجه ثبت کرد-یک رکورد در سراسر کشور-در جنوب شرقی خود در حالی که با آتش سوزی های ویرانگر می جنگد.

در شهر عراق جنوبی بصره ، گرما بی امان است. پیش بینی می شود درجه حرارت حداقل برای یک هفته دیگر بالاتر از 47 درجه باقی بماند و پایتخت ، بغداد ، تنها چند درجه خنک تر خواهد بود.

در حالی که عراق از گرمای شدید غریبه نیست ، سازمان ملل این کشور را به عنوان آسیب پذیرترین تغییرات آب و هوا ، با استناد به کمبود آب ، خشکسالی و دمای شدید ذکر می کند.

مانند ایران ، این کشور در طی یکی از خشک ترین دوره های خود رنج می برد ، به طوری که وزارت منابع آب عراق گزارش ذخیره آب فقط 8 درصد از ظرفیت کامل را کاهش می دهد.

مقامات مقصر کاهش جریان رودخانه ها تا حدودی در سدهای بالادست ساخته شده در همسایگان ایران و Türkiye ، که عراق می گوید به طور چشمگیری دجله و فرات را که یک بار در معرض دید قرار گرفته اند ، کوچک شده اند ، که آبهای آنها برای هزاره ها برای آبیاری بسیار مهم بوده است.

محمود گفت: “واقعیت این است که وقتی آب کافی وجود نداشته باشد ، آنچه در پایان اتفاق می افتد این است که کشورهایی که در بالادست قرار دارند ، تمایل دارند آن را جمع کنند یا آن را تا آنجا که می توانند به نفع خود نجات دهند.”

تنش های ژئوپلیتیکی

از آنجا که کمبود آب در سراسر منطقه بدتر شده است ، همینطور تنش های ژئوپلیتیکی نیز وجود دارد.

محمود گفت: “خوشبختانه و امیدوارم که این مورد باقی بماند ، کشورها به جنگ و درگیری بر سر آب نرفته اند.”

“اما این امر از نظر روابط ژئوپلیتیکی باعث ایجاد عوارض می شود.”

محمود گفت درگیری ها همچنین توانایی دولت و جوامع را برای پاسخگویی در هنگام وقوع بحران ها محدود می کند.

وی گفت: “ما مسائل درگیری در سراسر منطقه داریم و به عنوان مثال حتی جنگ داخلی در سودان را پرتاب خواهم کرد.”

“آنها باعث ایجاد اختلال در توانایی آن کشورها و جوامعی که تحت تأثیر درگیری قرار می گیرند تا به اندازه کافی واکنش نشان دهند.”

به گفته محمود ، گرما به وضعیتی که در حال حاضر در غزه است ، با کمبود آب و سرپناه یک “مانع دیگر برای بقا” می افزاید.

“ما وارد گرمترین قسمت سال هستیم و به همین ترتیب بقا ، از نظر آن به تنهایی ، به یک چالش تبدیل می شود.

“واقعیت این است که هیچ زیرساختی وجود ندارد … برای کاهش مسائل مربوط به قرار گرفتن در معرض ، چه درجه حرارت بالا یا اینکه دمای یخ زدگی است.”

یادگیری از گذشته

علیرغم اوضاع وخیم در خاورمیانه ، محمود خوش بین بود که منطقه می تواند در آب و هوای بدتر سازگار شود.

وی گفت: “اوضاع بد است و به دلیل تغییرات آب و هوا همه چیز در حال تقویت است. اما این منطقه به طور طبیعی قرن ها و قرن ها در وضعیت گرما و استرس آب قرار گرفته است.”

“این منطقه قادر به سازگاری است و قرن هاست. بسیاری از این موارد بدیهی است که با استفاده از آب ما کارآمدتر است.”

مادانی موافقت کرد که تاریخ منطقه می تواند پاسخ هایی را در خود جای دهد.

“پارسیان هزاران سال در قسمت خشک جهان با استفاده از فن آوری های مختلف استخراج آب های زیرزمینی زنده ماندند. و آنها قوانین و نهادها و تنظیماتی داشتند که کار می کردند.

“در صورت تمایل ، در صورت تمایل ، آنها آن سیستم قدیمی را مختل کردند.”

اما او نسبت به ایران بدبین بود که به زودی راهی برای خروج از بحران پیدا کرد.

“این به معنای جنگل زدایی بیشتر ، آلودگی معدن ، طوفان های ماسه ای و گرد و غبار ، بیابان زایی ، خشک شدن رودخانه ها ، کاهش سفره ها است ، و این همان چیزی است که ما می بینیم. بسیار ناراحت کننده است.”