مرز افغانستان و پاکستان طی چند روز گذشته در درگیری های خشونت آمیز رخ داده است و این نشان دهنده تشدید خطرناک در تنش های منطقه ای است. براساس گزارش های هر دو طرف ، تلفات در حال حاضر نصب شده است. مقامات پاکستانی ادعا می کنند که نزدیک به 200 مبارز افغانستان در اعتصاب های تلافی جویانه کشته شدند ، در حالی که دولت افغانستان به رهبری طالبان ادعا می کند که 58 سرباز پاکستانی جان خود را در این درگیری از دست دادند.
این شعله ور در زمانی به وجود می آید که توجه جهانی از قبل با بحران های مداوم ، از جمله جنگ روسیه و اوکراین و آتش بس اخیر بین اسرائیل و فلسطین ، مورد توجه قرار گرفته است. ظهور درگیری جدید در آسیای جنوبی باعث هشدار در جامعه بین المللی شده است ، به ویژه با توجه به وضعیت پاکستان به عنوان یک کشور مسلح هسته ای.
این مرز که بیش از 2600 کیلومتر در آن فاصله دارد ، پس از تبادل آتش سوزی ، متوقف کردن تجارت و جنبش غیرنظامی بسته شده است. تحلیلگران هشدار می دهند که این می تواند یک بحران بشردوستانه در منطقه به ویژه برای جوامع وابسته به دسترسی مرزی ایجاد کند.
سازمان های بین المللی و کشورهای همسایه با تنش هایی که در کانال های زیاد و دیپلماتیک در حال اجرا هستند ، هر دو طرف را ترغیب می کنند تا محدودیت را اعمال کنند و به دنبال حل مسالمت آمیز باشند. چشم انداز یک درگیری گسترده تر از بین می رود و تهدید می کند که یک منطقه از قبل بی ثبات را بی ثبات می کند.
در گفتگو با Azernews ، تحلیلگر سیاسی ، عمران خالد ، که اکنون در پاکستان است-تأکید کرد که درگیری های بین افغانستان و پاکستان در آخر هفته فوران کرد و ناشی از تنش های طولانی در امتداد خط دوراند ، مرز مورد مناقشه ای است که بیش از یک قرن جوامع پاشیتون را تقسیم کرده است. هنگامی که گفته می شود که نیروهای افغان به پست های مرزی پاکستان در مناطق تورخام و اسپین بولدر حمله کردند ، آنچه که درگیری های منزوی آغاز شد ، آغاز شد.
وی گفت: “پاکستان با توپخانه ، هواپیمایی و عملیات زمینی پاسخ داد و حداقل 19 موضع افغان را طبق گزارش های محلی به دست آورد. این ماشه به نظر می رسد ناامیدی پاکستان از حمایت ادعای کابل از Tehrik-I-Taliban Pakistan (TTP) ، یک گروه شبه نظامی که از Afghan Afghan از Afghan attles Attlesing Lethal Sailmans را آغاز کرده است. فراهم آوردن پناهگاه های امن برای جنگجویان TTP ، به آنها اجازه می دهد تروریسم مرزی را که باعث کشته شدن سربازان و غیرنظامیان پاکستانی شده است ، این امر جدید نیست.
این تحلیلگر سیاسی توضیح داد که بیش از حد دولت افغانستان نقش بزرگی در این شعله ور دارد. وزیر امور خارجه آنها ، امیرخان متتاجی ، هشت روز را در هندوستان از 9 اکتبر گذراند و اولین بازدید طالبان سطح بالا از دهلی نو از زمان سقوط کابل را نشان داد.
وی گفت: “در طی این سفر ، متتاجی با وزیر امور خارجه هند هند S. جیشانکار ملاقات کرد و بیانیه مشترکی را صادر کرد که پاکستان را از جمله اشاراتی به کشمیر که اسلام آباد به عنوان مداخله ای می دید ، صادر کرد. با توجه به اینکه توسط بیش از حد دیپلماتیک هندی و پیوندهای اقتصادی بالقوه تقویت شده است ، طالبان به نظر می رسد که به نظر می رسد که به طور آسایش از این نظر گرفته می شود که از چنین استرالیا می تواند پاکسازی کند. مأموریت فنی در آنجا ، اما این دیدار مانند یک چراغ سبز برای ادعای افغانستان بود.
عمران خالد افزود: پاسخ پاکستان سریع و سرنوشت ساز بوده است ، اما در واقع پاسگاه های افغانستان را در اعتصاب های تلافی جویانه بولد می کند. وی خاطرنشان کرد: نیروهای پاکستانی از جت و تانک برای غلبه بر مواضع طالبان استفاده می کردند و ادعا می کردند بیش از 200 مبارز افغانستان کشته شدند در حالی که خود 23 ضرر را متحمل شدند. افغانستان با گفتن اینكه 58 سرباز پاکستانی را كشته است ، مخالفت كرد ، اما عدم تقارن واضح است: نیروهای كابل ، با وجود شجاعت آنها ، هیچ تفاوتی برای لبه نظامی معمولی پاکستان در نیروی هوایی ، توپخانه و تدارکات ندارند. گذرگاه های مرزی اکنون پلمپ شده است ، تجارت را متوقف می کند و هزاران نفر را متوقف می کند ، که به اقتصاد شکننده افغانستان بسیار بیشتر از پاکستان آسیب می رساند.
“در مورد اینکه آیا این درگیری ها به زودی به پایان می رسد یا مارپیچ به جنگ در مقیاس کامل ، من شک دارم که درگیری طولانی مدت خواهیم دید ، اما به نظر می رسد که یک قطعنامه سریع بدون امتیازات عمده از کابل ارائه می شود. موتتاقی ، تازه از هند ، اکنون خواستار مذاکره و توقف در توجیهات عمومی است ، و این را برای اجتناب از امداد و اقسام اجتناب می کند. در حال حل جنگ ها ، اما از دیدگاه اسلام آباد ، تا زمانی که افغانستان از عناصر TTP جلوگیری می کند و آنها را از بین می برد. در میان ترس از بی ثباتی منطقه ای ، محدودیت را ترغیب کنید.
اگر کابل ضمن حمایت از حمایت خارجی ، میزبان شبه نظامیان باشد ، این درگیری ها می توانند به سمت خود ادامه دهند و اعتماد بیشتری را از بین ببرند. با این حال ، یک جنگ کامل از هیچ کس سود نمی برد – پاکستان دست بالایی را از نظر نظامی نگه می دارد و افغانستان نمی تواند جبهه دیگری را تحمل کند. توپ در دربار کابل است: TTP را بیرون بکشید ، و ممکن است مرزها را بازگشایی کنیم. تا آن زمان ، انتظار تنش بیشتر و نه صلح را داشته باشید. “
