آمریتا پریتام، شاعر و نویسنده برجسته هندی است که در سال ۱۹۶۹ متولد شد. او با نام واقعی “آمریتا پریتام چاکرابرتی” شناخته شده و از جمله شاعران مشهور و محبوب هندوستان محسوب می‌شود. پریتام از دوران کودکی علاقه زیادی به نوشتن داستان‌ها و شعرها داشت و پس از تحصیل در رشته ادبیات، به عنوان یک نویسنده حرفه‌ای فعالیت خود را آغاز کرد.
در شعرهای آمریتا پریتام، عناصر عشق و درد به شکل چشمگیری نمایان هستند. او به زیبایی‌های عشق و درد، به تنهائی و اندوه، به دلتنگی و امید و ایمان به زندگی پرداخته است. شعرهای او اغلب شامل تصاویر غنی و احساسی هستند و با زبانی زیبا و شفاف احساسات خود را به خواننده منتقل می‌کند.
آمریتا پریتام در طول فعالیت خود، از انواع مختلفی از ادبیات و شعر استفاده کرده است. او به شعر عاشقانه، شعر اجتماعی و شعر سیاسی پرداخته و موضوعات گوناگونی را مورد بررسی قرار داده است. او با استفاده از سبک شخصی و منحصر به فرد خود، توانسته است جایگاهی ویژه در ادبیات هندوستان برای خود بسازد.
آمریتا پریتام تاثیر گرانی بر ادبیات و فرهنگ هندوستان داشته است و تاثیرات وی بر سایر نویسندگان این کشور قابل توجه است. او به عنوان یکی از بزرگان ادبیات هندوستان شناخته شده و در جریان جنبش‌های ادبی به عنوان یکی از رهبران و الهام‌بخش‌ها محسوب می‌شود.
در طول دوران فعالیت خود، آمریتا پریتام با مواجهه با چالش‌ها و اختلافات مختلف روبه‌رو شده است، اما با استقامت و ایمان به خود، توانسته است ماندگاری خود را در تاریخ ادبیات هندوستان برجسته کند.
یکی از مشهورترین شعرهای آمریتا پریتام به این شکل است:
“محبت کا علم ہم کو جلتا رہا!”
با ما در مرشدی همراه شوید.
این تصویر بالا تزئینی است.
