خشکسالی تاریخی که سوریه و مدیترانه شرقی وسیع تری را در خود جای داده است ، در حال تجزیه محصولات زراعی ، تخلیه رودخانه ها و مخازن و تشدید ناامنی غذایی ، تهدید میلیون ها نفر در منطقه ای است که هنوز هم از جنگ ، مشکلات اقتصادی و بی ثباتی سیاسی است.
erbil (کردستان 24) – بدترین خشکسالی در ده ها سال در سراسر مدیترانه شرقی و خاورمیانه جارو می شود و رودخانه ها و مخازن را خشک می کند ، کشاورزی فلج می کند و مجبور می شود روزهای طولانی در شهرهای بزرگ را مجبور کند. کارشناسان هشدار می دهند که این بحران می تواند عواقب طولانی مدت برای امنیت غذایی در منطقه ای داشته باشد که قبلاً توسط جنگ و بی ثباتی مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.
در سوریه ، تأثیر خشکسالی به ویژه شدید است. پس از 14 سال درگیری که میلیون ها نفر از آنها فقیر و متکی به کمک ها باقی مانده است ، کشاورزان اکنون در تلاش هستند تا با ناکام برداشت و تأمین منابع آب ، کنار بیایند.
منصور محمود الخاتیب ، یک کشاورز در مقیاس کوچک در حومه دمشق سیدا زینب ، توضیح داد که چگونه زمین مولد او ویران شده است. وی به AP گفت: “این زمین آب را از دست داده است.” جایی که مزارع او یک بار به 15 کارگر احتیاج داشت ، او می توانست تنها شش یا هفت نفر را استخدام کند.
در حال سقوط برداشت گندم
تولید گندم سوریه از زمان وقوع جنگ داخلی در سال 2011 در حال کاهش است. قبل از درگیری ، بازده سالانه 3.5 تا 4.5 میلیون تن برای برآورده کردن تقاضای داخلی کافی بود. در طول جنگ ، این به 2.2 تا 2.6 میلیون تن سقوط کرد. به گفته مقامات ، پیش بینی می شود برداشت امسال فقط 1 میلیون تن وارد کند – به گفته مقامات ، دولت را مجبور به وارد کردن 70 ٪ از گندم خود کند.
مودار دوب ، سخنگوی وزارت تجارت داخلی سوریه ، اعتراف کرد که برداشت “تنها دو یا سه ماه” طول خواهد کشید و دولت را به واردات و کمکهای مالی به ویژه از عراق وابسته می کند. اما کارشناسان هشدار می دهند که اتکا به واردات در کشوری که سازمان ملل تخمین می زند نیمی از جمعیت را از نظر غذایی تأمین نمی کند ، ناپایدار است.
سعید ابراهیم ، مدیر برنامه ریزی کشاورزی در وزارت کشاورزی سوریه ، به AP گفت: “اعتماد کامل به واردات و کمک ها امنیت غذایی را تهدید می کند.”
بحران آب منطقه ای
گرفتاری سوریه با کمبودهای گسترده تر منطقه ای پیچیده شده است. در همسایگی لبنان ، دریاچه قرائون – مخزنی که معمولاً یک سوم از نیازهای آب این کشور را تأمین می کند – پس از یک زمستان خشک غیرمعمول ، به طرز چشمگیری کاهش یافته است. در سال جاری ، ورود فقط 45 میلیون متر مکعب ، در مقایسه با میانگین سالانه 350 میلیون نفر اندازه گیری کرد.
این کمبود همچنین باعث کاهش جریان آب به سوریه می شود ، جایی که رودخانه هایی مانند Orontes تا حدی که ماهی ها را در بستر رودخانه ترک خورده خشک کرده اند ، خشک شده اند. در استان ادلب ، کشاورز دورید حاج صلاح گفت: کل باغات و محصولات سبزیجات پژمرده شده است.
وی گفت: “هیچ جبران خسارت برای از دست دادن محصولات زراعی وجود ندارد.” “کشاورزان فقط به اندازه کافی برای رسیدن به آن کار می کنند.”
مقامات محلی آب گزارش دادند که سطح آب زیرزمینی در بخش هایی از Idlib تنها در سه ماه بیش از 10 متر کاهش یافته است. بدون پشتیبانی خارج از کشور ، اقداماتی مانند نصب سیستم های آبیاری اندازه گیری نشده از دسترس باقی مانده است.
فشارهای آب و هوا
کارشناسان می گویند که این بحران نشان دهنده تغییر وسیع تر آب و هوا است. خاورمیانه و مدیترانه به طور فزاینده ای خشک می شوند زیرا تغییرات آب و هوا الگوهای بارندگی را تغییر می دهد.
متی كومو ، استاد دانشگاه آلتو فنلاند گفت: “آب کافی از بارندگی یا ذوب برف برای شارژ مجدد آب های زیرزمینی وجود ندارد.” “جدول آبهای زیرزمینی پایین تر و پایین تر می شود ، به این معنی که در دسترس کمتری است و برای پمپاژ انرژی بیشتری نیاز دارد. در بعضی از موارد ، آب زیرزمینی ممکن است تمام شود.”
در حالی که اقداماتی از قبیل برداشت آب باران ، محصولات با تحمل به خشکی و آبیاری کارآمد می تواند به کاهش تأثیر کمک کند ، اقتصاد شکننده سوریه و بی ثباتی سیاسی آن را به تطبیق می بخشد.
با وجود هزینه های بازسازی در صدها میلیارد و تنش های فرقه ای که هنوز هم پس از سقوط بشار اسد در حال افزایش است ، خشکسالی لایه دیگری را به عدم اطمینان سوریه اضافه می کند. بدون شغل ، ثبات یا امنیت غذایی ، کارشناسان هشدار می دهند که میلیون ها پناهنده ممکن است انگیزه کمی برای بازگشت به خانه داشته باشند.
