حرفمرغ به خاورمیانه می آید ، تاریخ با اعلامیه های پیروزی زودرس پر شده است. این یادآوری پس از آنکه دونالد ترامپ ادعا کرد “موفقیت نظامی دیدنی” فقط لحظاتی پس از ایالات متحده است ، ضروری است سه مکان اصلی هسته ای ایران را بمباران کرد در شب شنبه ، 21 ژوئن. با این حال فقط 10 روز قبل ، رئیس جمهور آمریكا از دیپلماسی حمایت می كرد تا برنامه هسته ای غیرقابل قبول و خطرناک ایران را متوقف كند ، كه رژیم در قدرت از دهه ها پیش آغاز شد.
این در مورد چهره را می توان با واژگونی غیر منتظره در تعادل قدرت بین ایالات متحده و اسرائیل ، متحد آن توضیح داد. ترامپ ، پس از مواجهه با یک موفقیت آمیز توسط نخست وزیر اسرائیل ، بنیامین نتانیاهو ، که تصمیم به رفتن به جنگ علیه ایران در 13 ژوئن گرفت ، خود را به دنبال دادخواست استعفا داد و به قدرت واشنگتن به اسرائیل وام داد ، به ویژه با بمب های بانکی، که فقط ایالات متحده در اختیار دارد. اوضاع بی سابقه است. خاورمیانه اکنون خود را در درک یک دوپولیک اسرائیلی-آمریکایی می یابد ، که در واقعیت بر اساس هژمونی نظامی اسرائیل است.
وحشیگری این وارونگی به همان اندازه اثربخشی بلند مدت آن مشکوک است. بعد از حمله ، ترامپ هشدار صادر کرد به تهران: “صلح وجود خواهد داشت یا فاجعه ای برای ایران به مراتب بیشتر از آنچه در طی هشت روز گذشته شاهد آن بوده ایم وجود خواهد داشت.” رژیم ایران ، که با سرکوب مردم خود زنده مانده است ، ضعیف تر و منزوی تر از همیشه است ، هنوز هم توانایی های مخرب واقعی دارد. در نتیجه ، ایالات متحده می خواستند آن را نسبت به انجام هرگونه قصاص هدفمند بسیاری از منافع آمریکایی در منطقه هشدار دهند. چنین انتقام جویی هایی باعث می شود منطقه به یک مارپیچ ویرانگر تشدید شود. با این حال این تنها گزینه موجود برای تهران نیست.
“تسلیم بی قید و شرط”
همانطور که خود ترامپ تصدیق کرد ، بمب گذاری های آمریکایی از نظر طبیعت احتمالاً پایان قطعی برای جاه طلبی های هسته ای ایران نخواهد بود ، حتی اگر احتمالاً این اهداف به شدت تخریب شده اند. رئیس جمهور آمریکا برای دستیابی به برنامه هسته ای ایران ، به تازگی خود را از ابزاری – دیپلماسی – که با توافق هسته ای قبلی ایران مؤثر بوده است ، محروم کرده است ، بین چندین کشور در سال 2015 نتیجه گرفته است.

امروز ، چه کسی می تواند باور کند که رژیم ایران هنوز مایل به گفتگو با ایالات متحده است؟ آمریکایی ها قبلاً در سال 2018 با عقب نشینی ، به ابتکار ترامپ ، از پیمانی که سه سال قبل امضا کرده بودند ، حرف خود را شکسته بودند. به تازگی ، مقامات آمریکایی ادعا کردند که می خواهند مذاکره کنند ، همه در حالی که چراغ سبز را به اسرائیل برای کارزار اعتصابات خود دادند و ترورها که مقامات ارشد رژیم را هدف قرار می دهندبشر
واشنگتن اگر تهران تصمیم به عقب نشینی از پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای ، که بر خلاف اسرائیل ، یک نیروی هسته ای غیررسمی است ، از پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای خارج می شود؟ این امر آژانس بین المللی انرژی اتمی را از دسترسی به ایران محروم می کند ، دسترسی به آن که همیشه باید از طریق مبارزات بزرگ پیروز شود ، و این ضروری است. آیا ایالات متحده دوباره ایران را بمباران می کند؟ به دنبال سرنگونی رژیمی که غیرقابل انکار و عادلانه است ، علی رغم خطر فشار آوردن به ایران برای انفجار ، خطری که در گذشته با شرایط بسیاری از کشورهای دیگر منطقه به طرز چشمگیری تأیید شده است؟
چند روز قبل ، در پیامی که در بستر رسانه های اجتماعی خود منتشر شد ، رئیس جمهور ایالات متحده تعریف خود را از صلح ارائه داد: “تسلیم بی قید و شرط.” بمب گذاری های آمریکایی ، اوج قانون جنگل و تقدم نیروی بی رحمانه به جای حقوق بین الملل ، که اکنون به عنوان یادگار گذشته دیده می شود ، افق را تاریک کرده است ، نه اینکه آن را پاک کند.