با این حال ، وی گفت ، طالبان پس از آنكه رئیس جمهور پیشین اشرف غنی به طور ناگهانی از كشور خارج شد ، مجبور شد این شهر را به دست بگیرد.
حقانی در مصاحبه با یک ایستگاه رادیویی طالبان در کابل ، گفت که این گروه مدتهاست که می دانست ایالات متحده از افغانستان خارج خواهد شد. وی ادعا كرد كه این طرح برای ورود به پایتخت “از طریق درک متقابل” است تا روابط با جهان عادی بماند ، اما با ورود خبرهایی مبنی بر عزیمت غنی از كابل ، این استراتژی ناكام نشد.
حقانی گفت: در طی مذاکرات دوحه بین طالبان و ایالات متحده ، این گروه متوجه شدند که واشنگتن مصمم است که ترک کند اما اینقدر علنا نمی گوید. در همین حال ، دولت غنی تأکید کرد که در مذاکرات کنار گذاشته شده و معتقد است که نیروهای آمریکایی باقی خواهند ماند.
به گفته حقانی ، رهبران طالبان انتظار انتقال قدرت را داشتند و به دنبال این بودند كه مؤسسات دولتی را با توافق با ورود منظم به كابل ، عمل كنند و از غارت جلوگیری كنند. وی گفت: “ما می دانستیم که آمریکایی ها قطعاً ترک خواهند کرد … ما اوضاع را درک کردیم و ضرورت را تشخیص دادیم.”
وی خاطرنشان كرد كه وی از عزیمت غنی به عنوان “چپ” به جای “فرار” یاد می كند و هنوز هم او را “دکتر غنی” می نامد كه در بین رهبران طالبان به طور غیرمعمول قابل احترام است.
حقانی در مورد روند دوحه گفت: اولویت تیم مذاکره طالبان ، امضای توافق با ایالات متحده “در مقابل جهان” است ، که او آن را “امضای شکست آمریکا” توصیف کرد ، گرچه دولت های غربی از آن به عنوان یک توافق صلح یاد می کردند.
وی گفت ، پس از شروع مذاکرات داخل افغانستان ، مذاکره کنندگان طالبان امید به پیشرفت را از دست دادند. وی ادعا کرد که هیئت کابل با هدف تأخیر در مذاکرات تا زمانی که جو بایدن جایگزین دونالد ترامپ شد ، در این مرحله آنها این توافق را لغو می کنند. وی گفت: “مذاکرات با تیم افغانستان بی معنی بود ، بنابراین تصمیم گرفتیم فقط جلسات نمادین برگزار کنیم.”
اظهارات حقانی پیش از چهارمین سالگرد بازگشت طالبان به قدرت است. بسیاری از سیاستمداران افغان استدلال می کنند که کلید صلح یک توافق درون افغانستان است ، اما در دوحه ایالات متحده مستقیماً با طالبان بدون تأمین اجماع در بین جناح های افغانستان قرارداد امضا کرد و راه را برای فروپاشی جمهوری اسلامی افغانستان هموار کرد.
آناس حقانی ، برادر ناتنی وزیر داخلی طالبان ، سیرج الدین حقانی ، توسط اداره ملی امنیت افغانستان در سال 2014 دستگیر شد و در ازای دو استاد آمریکایی در سال 2019 آزاد شد. او به زودی به تیم مذاکره دوحه طالبان پیوست. اگرچه او هرگز یک پست رسمی ارشد در دولت طالبان نداشته است ، اما در محافل تصمیم گیری تأثیرگذار است.
پس از توافق دوحه ، طالبان در آگوست سال 2021 قدرت را به دست آورد و محدودیت های گسترده ای را تحمیل کرد: ممنوعیت فعالیت ها و احزاب سیاسی ، سانسور رسانه ها ، بستن مدارس و دانشگاه ها به دختران و زنان ، ممانعت از مشارکت سیاسی و حتی ممنوعیت بازدید از پارک های سرگرمی و فضاهای عمومی.
این گروه پست های برتر دولت را منحصراً با روحانیون به کار گرفته است و باعث شده بسیاری از متخصصان ماهر فرار کنند. با توجه به این سیاست ها ، و هیچ کشوری به جز روسیه رسماً دولت طالبان را به رسمیت نمی شناسد.