بسیاری از آنها با درآمد ماهانه 200 تا 300 میلیون ریال (200-300 دلار) دیگر نمی توانند خریدهای روتین یا فعالیتهای تفریحی متوسط را تحمل کنند.
یک زن جوان به مقاله گفت که حقوق وی در چهار سال شش برابر شده است اما او کیفیت زندگی رو به وخامت گذاشته بودبشر وی گفت: “من به وضوح تلاش می كنم كه هر ماه به پایان برسد.”
یک زن و شوهر متاهل گفتند که آنها از خرید کالاهای اساسی مانند قهوه دست کشیده اند ، در حالی که یکی دیگر از پاسخ دهندگان از ترس از دست دادن پول قبل از پایان ماه ، کاهش محصولات مراقبت از پوست و رستوران ها را توصیف کرده است.
سایر مصاحبه شوندگان موضوع را تکرار کردند. یک زوج تازه ازدواج کرده گفتند که پس از یک سفر کوتاه به جزیره کیش در جنوب ایران ، آنها هیچ پولی برای بقیه ماه باقی نمانده اند.
هنگامی که به پر کردن سبد خرید خود با وسایل اضافی در فروشگاه های زنجیره ای عادت کردند ، اکنون فقط ملزومات خریداری می کنند. یک صاحب کتابفروشی در ماه 500 میلیون ریال (500 دلار) بازگو کرد اما گفت که هزینه های بالاتر خانوار به معنای “در جوانی من است ، من دائماً در مورد مشکلات پول فکر می کنم ، نه شادی.”

معلمی که یک بار به طور مکرر به شارگ می گفت ، دیگر نمی تواند حتی سفرهای بودجه را به ترکیه همسایه بپردازد. افزایش اجاره او و دوستانش را مجبور به ترک یک خانه مشترک در خارج از تهران کرد.
وی گفت: “حتی اگر همه ما بیش از سال گذشته درآمد کسب کنیم ، کیفیت زندگی ما به وضوح کاهش یافته است.”
فشار روانی
از دست دادن امنیت اقتصادی روانشناس ناصر غصمزاده به شارگ گفت: آیا در حال اضطراب مزمن در بین متخصصان جوان است.
وی گفت: استرس مالی از ازدواج و فرزندآوری دلسرد می شود و روحیه جمعی را تضعیف می کند: “جوانی که خود را با همسالان در خارج از کشور مقایسه می کند ، احساس شکست می کند. این احساس شکست باعث کاهش امید به زندگی می شود.”
وی هشدار داد که بدون اصلاحات اقتصادی ، ناامنی همچنان از بین بردن سلامت روانی فردی و انسجام گسترده تر اجتماعی ادامه خواهد داد.
حسین راغفر به دیلی گفت: این مشکل در نابرابری و غفلت دولت است. به گفته وی ، دستمزد دستمزد ، قادر به جبران تورم از طریق قدرت قیمت گذاری نیست ، به گفته وی ، هزینه های افزایش را تحمل می کند.
راغفر استناد کرد پرش 60-70 درصد در قیمت خودرو در زمستان گذشته به عنوان اثبات عدم موفقیت دولت در تنظیم بازارها.
وی هشدار داد که ناامیدی باعث ایجاد جرم و ناآرامی های اجتماعی می شود. “این جوانان به سیستم تصمیم گیری نگاه می کنند و آن را علت اصلی شکست آنها می بینند-و تا حد زیادی درست هستند.”
وی افزود ، هنگامی که یک نیروی سیاسی ، طبقه متوسط اکنون احساس ناتوانی می کند ، انرژی خود را برای مشارکت مدنی با استرس مالی روزانه تخلیه می کند.
ناامنی که کارگران جوان و تحصیل کرده با آن روبرو هستند ، دیگر یک موضوع خصوصی نیست بلکه یک تهدید جمعی برای بافت اجتماعی ایران و ثبات آینده است.
ایران با یکی از بالاترین نرخ تورم در منطقه روبرو است. براساس برآوردهای صندوق بین المللی پول ، نرخ تورم سالانه از سال 2020 به طور متوسط بالاتر از 42 ٪ است.
تحریم ها ، فساد و سوء مدیریت اقتصادی به مشکلات گسترده اقتصادی و بی ثباتی بازار به عنوان ارز ایران کمک کرده است ریال بیش از 90 ٪ از ارزش خود را از دست داده است از آنجا که تحریم های ایالات متحده در سال 2018 دوباره اعمال شد.
نظرسنجی توسط روزنامه پیشرو اقتصادی ایران ، دونیا-یو eqtesad در ماه گذشته نشان داد که اکثریت قریب به اتفاق ایرانیان از سیاست های اقتصادی دولت ناراضی هستند ، زیرا هزینه های زندگی و ارزش ارزهای ایران است.