جنگ غزه چین را وادار می کند تا سیاست خاورمیانه خود را مرور کند

جنگ غزه چین را وادار می کند تا سیاست خاورمیانه خود را مرور کند

نزدیک به دو دهه ، رویکرد چین به خاورمیانه با آنچه Solar Degang و سایر دانشمندان چینی توصیف کرده اند “تجارت بین حداکثر مزایای اقتصادی و حداقل خطرات سیاسی” توصیف شده است. قتل عام در غزه و شرکت کننده در معادلات قدرت در خاورمیانه تغییر می کند و اکنون خواستار این است که پکن نگاهی تازه به دیپلماسی خود در منطقه بیندازد.
این در حال حاضر در اظهارات اندازه گیری شده وزیر امور خارجه چین وانگ یی ، که ماه گذشته در مقر سازمان ملل متحد صحبت می کرد ، اظهار داشت که سؤال فلسطینی “در هسته اصلی شماره خاورمیانه باقی مانده است” و تا زمانی که از طریق راه حل دو کشور برطرف نشود ، “صلح و امنیت همه کشورها تهدید می شود”.
بنابراین چین اعلام کرده است که “استراتژی محافظت” قبلی – سیاست “توهین به هیچ کس” – دیگر امکان پذیر نیست. این رویکرد به چین این امکان را داده بود تا انرژی بسیار قابل توجهی ، اقتصادی و از طریق ابتکار کمربند و جاده ، پیوندهای اتصال زمینی و دریایی با کشورهای خلیج فارس ایجاد کند. باز هم ، درگیری های اخیر چین در زمینه فناوری از طریق جاده ابریشم دیجیتال همزمان با علاقه کشورهای حوزه خلیج فارس به توسعه اقتصادهای دیجیتال خود ، همانطور که در اسناد بلندپروازانه “چشم انداز” آنها آمده است.
یک دهه پیش ، رویکرد استراتژی محافظت از چین از منفعل به پیشرو منتقل شده بود. در سال 2017 ، محققان چینی “دیپلماسی شبه رسانه ای” کشور خود را بیان کردند که براساس آن نقش خود را در عرصه های سیاسی و امنیتی گسترش می دهد. در قلب این رویکرد “خط مشی میانه” بود. این شامل نهایی شدن توافق نامه های اساسی مشارکت استراتژیک و مشارکت روزافزون کشورهای مهم منطقه ای در بسترهای چند جانبه پشتیبانی شده توسط چین بود.
این رویکرد با تکیه بر توافق نامه های دو جانبه قبلی و تنظیم سکوهای گفتگو با کشورهای عربی ، شامل توافق نامه همکاری 25 ساله چین با ایران در مارس 2021 ، توافق نامه آشتی سعودی-ایران در مارس 2023 ، توافقنامه پکن در ژوئیه 2024 بین 14 جناح فلسطینی ، و گسترش عضویت در مورد Brics and Center Eastion Center Eastion Center همکاری است.
تغییرات در سناریوی منطقه ای در نتیجه جنگ غزه و رویارویی با ایران و متحدین آن خواستار رویکرد دیپلماتیک جدید توسط چین هستند.
تغییرات اصلی در سناریوی منطقه ای عبارتند از: اول ، ظهور یک پیروزی نظامی پیروز اسرائیل و ادعاهای ارضی تهاجمی آن در سرزمین های اشغالی و سوریه. دوم ، تضعیف قابل توجه ایران و به اصطلاح محور مقاومت آن. سوم ، حمایت کل توسط ایالات متحده به اسرائیل با توجه به دستور کار حداکثر منطقه ای آن گسترش یافته است. و سرانجام ، بازگشت شدید به آرزوهای فلسطینی برای یک کشور مستقل.

اکنون چین برای مقابله با برنامه های ایالات متحده و اسرائیلی برای هژمونی بلند مدت در خاورمیانه و محافظت از منافع خود ، باید نقش مسئولیتی در پویایی امنیتی منطقه به عهده بگیرد.

تلمز احمد

دونالد ترامپ ، رئیس جمهور آمریكا ، این تصویر را با لفاظی های سخت علیه منافع فلسطین و ایران پیچیده است ، و تأیید كرد كه اتحاد آمریكا و اسرائیل بر امور خاورمیانه مسلط خواهد شد. ترامپ همچنین روشن کرده است که رویکرد “اول آمریکا” وی شامل به چالش کشیدن تأثیر سیاسی ، اقتصادی و فناوری چین در منطقه است.
در حالی که دانشمندان چینی مانند سان در اکتبر 2024 نوشتند که ایالات متحده و چین “منافع سازگار و مکمل” را از نظر امنیت منطقه ای و افزایش درگیری در تضاد به اشتراک می گذارند ، این اکنون رابطه کمی با واقعیت ندارد. در درگیری های خود با کشورهای خاورمیانه ، چین همیشه آگاه بوده است که ایالات متحده آن را به عنوان یک رقیب تلقی می کند و تأثیر در حال گسترش خود را از نظر صفر می بیند. به عنوان مثال ، هر دو ایالات متحده و اسرائیل ، حمایت سیاسی و اقتصادی چین از ایران را به طور منفی و همچنین سکوت چین در مورد حملات حوثی ها به حمل و نقل دریای سرخ مشاهده می کنند.
در ماه های آینده ، انتظار می رود ترامپ رویکرد “حداکثر فشار” نسبت به ایران را احیا کند ، ضمن اینکه اصرار دارد که کشورهای شورای همکاری خلیج فارس عادی سازی روابط با اسرائیل را دنبال می کنند و خریدهای سلاح های آمریکایی را افزایش می دهند. به طور خلاصه ، این امر مستلزم آن است كه وابستگی خود را با استقلال استراتژیک كه در قلب “دیدگاه امنیت منطقه ای” GCC است ، در مارس 2024 اعلام كنند. این نیز به ناچار نیاز به رقت روابط آنها با چین خواهد داشت.
این امر منافع مهم استراتژیک انرژی ، اقتصادی و بلند مدت پکن را تهدید می کند. سناریوی امنیتی تغییر یافته در خاورمیانه و چالش های نوظهور ایالات متحده مستلزم این است که چین فراتر از استراتژی محافظت از خود حرکت کند و رویکرد جدیدی را شکل دهد که به طور مؤثر از منافع خود محافظت می کند. این باید ویژگی های زیر را داشته باشد:
یکی ، از تعهد کشورهای حوزه خلیج فارس به استقلال استراتژیک با تبدیل شدن به یک حضور ضروری انرژی ، اقتصادی و امنیتی ، با پیگیری قوی از مشارکت در مناطق متنوع اقتصادی و سیاسی پشتیبانی می کند.
دو ، انرژی ، زیرساخت ها و پیوندهای فناوری با عربستان سعودی را گسترش می دهد ، ضمن ارتقاء روابط نزدیک بین GCC و ایران.
سه ، از طریق درگیری با بازسازی در غزه و کرانه باختری و دفاع از منافع فلسطینی در سازمان ملل و سایر موارد بین المللی ، پشتیبانی کامل و آشکار از آرزوهای فلسطین را گسترش دهید.
این رویکرد خواستار بررسی اساسی رویکرد به طور کلی دست و پاگیر چین است که با گذشت سالها ، مزایای زیادی برای آن به همراه داشته است. پیش از این ، چین هنگامی که رئیس جمهور در حال خروج باراک اوباما آن را “سوار آزاد” در خاورمیانه توصیف کرد ، در حالی که ایالات متحده چتر امنیتی را ارائه می داد ، چرت بزرگی گرفت.
اکنون چین برای مقابله با برنامه های ایالات متحده و اسرائیلی برای هژمونی بلند مدت در خاورمیانه و محافظت از منافع خود ، باید نقش مسئولیتی در پویایی امنیتی منطقه به عهده بگیرد. این همچنین برای آینده نظم جهانی چند قطبی بسیار مهم است.

• 
  Talmiz Ahmad یک دیپلمات سابق هند است.

سلب مسئولیت: نظرات بیان شده توسط نویسندگان در این بخش خودشان هستند و لزوماً نشان دهنده دیدگاه اخبار عرب نیستند