در تاریخ 28 اوت ، E3 (انگلیس ، فرانسه و آلمان) ساعت را تنظیم کردند و باعث ایجاد مکانیسم و هشدار Snapback شدند ایران این که باید طی 30 روز پیشرفت معنی داری در دیپلماسی هسته ای نشان دهد یا با بازگشت تحریم های قبل از سال 2015 سازمان ملل متحد باشد.
در حال آمدن اسرائیل و ایالات متحده به ایران حمله کرد و به تسهیلات هسته ای و زیرساخت ها و ترور افسران ارشد نگهبان انقلابی (IRGC) و دانشمندان هسته ای ترور کرد ، تصمیم اتحادیه اروپا به طور بی نظیر این سهام را افزایش داده است.
همچنین به عنوان رئیس جمهور ترامپ می آید اعلام شده ایران نباید در غنی سازی اورانیوم شرکت کند. اما مسئله فقط یکی از سانتریفیوژها و پروتکل های بازرسی بین المللی برای نظارت بر رعایت ایران نیست. این است که آیا جمهوری اسلامی می تواند وضعیت ایدئولوژیک خود را با نیاز به زنده ماندن آشتی دهد.
بحث در داخل تهران اکنون از زمان فروپاشی برنامه جامع اقدام (JCPOA) در سال 2018 ، هنگامی که رئیس جمهور آمریكا ترامپ به طور یك جانبه از این معامله خارج شد ، كه برنامه هسته ای ایران را در ازای كاهش تحریم ها محدود كرد ، از هر زمان دیگری واضح تر است. در یک انتها ، رئیس جمهور مسعود پشکیان خواستار تعامل عملی است. از طرف دیگر ، بلوک سختگیرانه مرتبط با روزنامه کیان در خواستار تشدید. در بالای آنها ، آیت الله علی خامنه ای محدودیت ها را تعیین می کند ، و نه تسلیم و نه مقابله کنترل نشده.
پشکیان کاملاً آگاه است که رویارویی با ایالات متحده در خدمت ایران نخواهد بود. او همچنین آگاه است که اگر فشار به ایالات متحده برای رها کردن برنامه هسته ای تهران وارد شود ، پایان کار سیاسی خود را امضا می کند. این یک عمل متعادل سخت است. پس از اعتصاب ما و اسرائیلی به ایران در ماه ژوئن ، دولت پشکیان معلق همکاری با IAEA با ممنوعیت بازرسی های بین المللی در تسهیلات هسته ای. این یک عمل ناسازگار بود ، به معنای نشان دادن ایران مورد آزار و اذیت قرار نمی گیرد. با این حال ، لحن پشکیان در لحظات دیگر کاملاً متفاوت بوده و ارزیابی واقع بینانه از گزینه های او را نشان می دهد. وی گفت: “اگر ما امکانات هسته ای را بازسازی کنیم ، آنها می خواهند دوباره به آنها حمله کنند.” گفته شده ماه گذشته قبل از پرسیدن آشکار پرسش به کارگردانی هاردینرهایی که دیپلماسی را رد می کنند: “اگر وارد مذاکرات نشویم چه کاری می توانیم انجام دهیم؟”
پایگاه اصلاح طلب Pezeshkian حتی فراتر رفته است. در یک بیانیه بحث برانگیز ، جبهه اصلاحات خواسته تهران به طور داوطلبانه غنی سازی اورانیوم را به حالت تعلیق درآورد تا از ابتلا به ضربه محکم و ناگهانی و فروپاشی اقتصادی که احتمالاً دنبال می شود. رسانه های ایرانی این تماس را حمل کردند ، که بلافاصله محکوم شد خیانت توسط هاردینرها
در یک عموم نادر بیانیه، رئیس جمهور پیشین حسن روحانی ، ابراز امیدواری کرد که ایران هنوز هم می تواند امضا کنندگان اروپایی را به JCPOA متقاعد کند تا اسنپ بک را از دستور کار شورای امنیت سازمان ملل دور کند ، اگرچه او نگفت که چگونه. روحانی اظهار داشت که Snapback برای ایران بسیار پرهزینه خواهد بود و از منتقدین JCPOA خواست تا سانسور معامله را متوقف کنند.
کویچان، دهانه هاردینرها ، معتقد است که ایران نباید عقب نشینی کند ، بلکه در عوض به تهدیدهایی متکی است که دیگران را مجبور به عقب نشینی می کنند. آنها خواستار خروج از ایران از پیمان منع گسترش سلاح ها و حتی تهدید حمل و نقل در تنگه هورموزبشر البته چنین حرکاتی باعث افزایش بحران و افزایش انگیزه برای ساختن یک بمب هسته ای می شود. برای این جناح ، که شامل سپاه نگهبانان انقلابی اسلامی است ، سازش یک شیب لغزنده است. تحمل تحریم ها و احتمالاً دور دیگری از رویارویی با اسرائیل و ایالات متحده ، بهتر از تسلیم حاکمیت است.
خامنه ای در طول دو اردوگاه به طرز ناخوشایندی معلق است ، که ممکن است اظهارات اغلب متناقض وی را توضیح دهد. او مسئله هسته ای را با ایالات متحده توصیف کرده است “غیر قابل حل“و گفتگوی مستقیم را به عنوان سطحی رد کرد. با این حال ، در همان هفته او دفاع کرد پژشکیان از انتقاد ، از ایرانیان خواست تا از “کسانی که به ملت خدمت می کنند ، به ویژه رئیس جمهور ، که زحمتکش و مداوم است ، حمایت کنند. تعادل آشکار است ، او اجازه تسلیم را نمی دهد و عملگرایان را در از بین بردن این بی پروا مفید می داند.
قدرتهای خارج معادله را پیچیده می کنند. روسیه وت چین مخالف تصمیم E3 اما آنها نمی توانند Snapback را مسدود کنند. درعوض ، آنها ممکن است به سادگی از اجرای تحریم ها خودداری کنند و تأثیر اقتصادی بر ایران را کسل کنند. تهران ممکن است از این امر تشویق شود. اما این فقط تسکین جزئی را ارائه می دهد. در حالی که قابل توجه است ، آنها نمی توانند جایگزین دسترسی به بازارهای جهانی شوند.
مقامات روسی آشکارا حرکت E3 را “نامشروع” خوانده اند ، با وزیر امور خارجه سرگئی گودال هشدار این امر به اعتماد به نفس در سازوکارهای بین المللی آسیب های بیشتری خواهد داد. از طرف خود ، وزارت امور خارجه چین این تصمیم را “غیر مسئول“و اعلام كرد كه پكن با اجرای قانون همکاری نخواهد كرد. سدیم وت دور، این اظهارات را تقویت کرده و مسکو و پکن را به عنوان بزرگ در برابر فشار غربی معرفی می کنند. با این حال ، اقتصاددانان ایرانی هشدار می دهند که عدم رعایت روسیه و چینی نمی توانند از دست دادن بازارهای اروپا یا دسترسی به بانکداری جهانی جبران کنند. در صندوق بین المللی پول اقتصاد ایران را برای رشد تنها 0.6 ٪ در سال 2025 پروژه می کند که کمترین میزان در آن است خاورمیانه به جز سوریه و لبنان ویران شده جنگ.
در همین حال ، اسرائیل هیچ وقت تلف نکرده است. این لابی در واشنگتن است که دوباره عمل کند و از ایالات متحده بخواهد که به “حداکثر فشار” آن به تهران اعتماد نکند. وزیر دفاع اسرائیل کاتز هشدار داده شده بی پرده که اسرائیل در صورت تهدید اعتصاب می کند. با مهلت 30 روزه ، تأخیر در پاسخ تهران به E3 برای بازگرداندن اعتماد در تل آویو به عنوان چراغ سبز برای بمب گذاری های تجدید شده خوانده می شود. درس ماه ژوئن ، که برنامه هسته ای ایران را می توان در یک شبه مورد ضرب و شتم قرار داد ، به احتمال زیاد محاسبات اسرائیلی را اطلاع می دهد.
به نظر می رسد که همه امید به توانایی پشکیان در حرکت در این پیچ و خم و به نوعی تأیید رهبر عالی برای یافتن سازش است. مأموریت وی این خواهد بود که غرور ملی را با عمل گرایی مطابقت دهد: حق غنی سازی را حفظ کنید ، اما سطح کلاه را حفظ کنید و بازرسی هایی را که اطمینان می دهند بپذیرید اروپا و خطر اعتصاب بیشتر را کاهش دهید. خامنه ای قبلاً این کار را کرده است ، و لباس سازش را از نظر انقلابی انجام داده است “انعطاف پذیری قهرمانانه. ” او ممکن است دوباره این کار را انجام دهد تا از خطر بیشتر سقوط جلوگیری کند.
در همین حال ، ایرانی های معمولی نشانه هایی از فرسودگی جنگ را نشان می دهند. وابسته به محلی اعتراضات بیش از نیازهای اساسی امری عادی شده است. نظرسنجی هایی که ماه گذشته توسط آژانس رای گیری دانشجویان ایران منتشر شد ، حاکی از آن است که بیش از 70 درصد از ایرانیان ثبات اقتصادی را در مورد پیشرفت هسته ای در اولویت قرار می دهند ، شواهد بیشتری مبنی بر تغییر حال و هوای عمومی در حال تغییر است. این امر حاکی از معضل پشکیان است: فشار او برای مذاکره نه تنها یک محاسبه دیپلماتیک است ، بلکه پاسخی به خستگی در حال افزایش جامعه ای نیست که تمایلی به حمل هزینه های رویارویی دائمی ندارد.
بدون سازش در طی هفته های آینده ، عواقب ویران کننده است. بازگشت تحریم ها احتمالاً آنچه را که از مقاومت اقتصادی ایران باقی مانده است ، خرد خواهد کرد. IRGC ممکن است مایل به جنگیدن باشد ، اما ایرانیان معمولی نشان داده اند که آنها مایل نیستند در محراب ایدئولوژی قربانی شوند. بدون پاسخ سریع برای متوقف کردن ساعت ، اسرائیل عدم تحرک تهران را مجوز اعتصاب دوباره می بیند. این رژیم با آنچه بیشتر از آن ترسیده است روبرو خواهد شد: چالشی که نه برای سانتریفیوژهای آن ، بلکه برای بقای آن است.
از مقالات سایت خود
مقالات مرتبط در اطراف وب
