CNN
–
آنها همه چیز را در مورد روزهای جلال در KOP – تراس افسانه ای که خانه معنوی هواداران لیورپول است – قهرمان لیگ برتر انگلیس می دانند.
اما آنها بیشتر به افسانه هایی مانند کنی دالگلیش یا محمد صلاح عادت می کنند تا از گریه های سیاسی برای کمک به اهداف خود بپردازند. بنابراین ، تماشای هزاران نفر از انگلیسی های میانسال ، سورئال بود زیرا بروس اسپرینگستین از بحران دموکراسی آمریکا در زمین فوتبال مقدس غافل شد.
اسپرینگستین در چهارشنبه شب در ورزشگاه آنفیلد گفت: “آمریكا كه من عاشق آن هستم … چراغ امید و آزادی برای 250 سال ، در حال حاضر در دست یك دولت فاسد ، بی کفایت و خیانت است.”
آخرین هشدارهای رئیس در مورد اقتدارگرایی در تور اروپایی وی ، دلسردانه بود و تشویق های بزرگی را به خود جلب کرد. اما به نظر می رسید که آنها سر برخی از هواداران را که در گردباد تنش زندگی نمی کنند ، دائماً روان ملی آمریکا را لرزاند.
لیورپودلی ها برای ده ها سال منتظر بودند تا Springsteen زادگاه Beatles را بازی کند ، که “من می خواهم دست شما را نگه دارم” دوره زندگی خود را وقتی که او آن را در رادیو به عنوان جوانی در نیوجرسی شنید ، تنظیم کرد.
بیشتر آنها قلب HHH گرسنه برای یک مهمانی داشتند. آنها جهنمی از یک نمایش گرفتند. بلکه درسی برای مدنی ایالات متحده است.
“امشب ، ما از همه شما که به دموکراسی و بهترین آزمایش آمریکایی ما اعتقاد دارند ، می خواهیم تا با ما برخیزید ، صدای خود را بلند کنید ، در برابر اقتدارگرایی با ما بایستید و اجازه دهید آزادی زنگ بزند!” اسپرینگستین گفت.
ادیسه اروپایی او در حال آشکار شدن است که دموکراسی های غربی دوباره توسط پوپولیسم راست گرایش به لرزه در می آیند. بنابراین ، عزم وی برای درگیری با تفسیر Searing چندین سؤال را مطرح می کند.
نقش هنرمندان در آنچه اسپرینگستین “اوقات خطرناک” می نامد چیست؟ آیا آنها می توانند تفاوت ایجاد کنند ، یا باید ستاره های سرگرمی و ورزش از سیاست جلوگیری کنند و به آنچه می دانند بپردازند؟ لورا اینگراهام ، مشاجره فاکس نیوز ، یک بار به نماد بسکتبال LeBron James گفت ، به عنوان مثال ، او فقط باید “خاموش و دریبل” باشد.
Paeans Gritty Springsteen به شهرهای فولادی و شهرهای شیوه ای در سطح پایین او را به یک بالدار طبقه کارگر تبدیل کرد. اما همانطور که رأی دهندگان یقه آبی به سمت راست حرکت می کنند ، آیا او واقعاً برای آنها صحبت می کند؟
سپس این مسئله وجود دارد که اسپرینگستین این هفته در لیورپول به طور جدی پاسخ داد: آیا آمریکای خشن اما نجیب او 50 سال است که اساطیر می کند حتی دیگر وجود دارد؟
چگونه Springsteen و Trump همان زمین اجتماعی را معدن می کنند
ترامپ مطمئناً می خواهد هنرها را به پاشنه بیاندازد – با توجه به تهدیدات رسانه های اجتماعی وی برای “بسیار بیش از حد” Springsteen ، Taylor Swift و Superstars دیگر و تصرف وی از مرکز کندی در واشنگتن. هر مرکز تفکر لیبرال و رایگان از موسیقی پاپ گرفته تا دانشگاه های Ivy League در برابر انگیزه های استبدادی آسیب پذیر است.
اما این نیز درست است که افراد مشهور غالباً با دیدگاههای سیاسی مرسوم ، به ویژه موعظه در مراسم جوایز هالیوود ، به وجود می آمدند. با این حال ، Springsteen چندین دهه است که در حال تفسیر اجتماعی است. و اگر شورش نباشد ، رول راک ‘n’ چیست؟ راکرها معمولاً در جوانی با موهای وحشی خود شورش می کنند ، نه در اواسط دهه 70 ، اما اوقات ناامید کننده خواستار اقدامات ناامید شده است.
عجیب و غریب ، با توجه به گفتگوی فراتر از اقیانوس اطلس در هفته های اخیر ، ترامپ و اسپرینگستین همان زمین سیاسی را معدن می کنند – توطئه اقتصادی و معنوی جهانی سازی از سرزمین های صنعتی.
اسپرینگستین در سال 1984 در “زادگاه من” مدتها قبل از اینکه ترامپ دیدگاه های خود را در دفتر بیضی تنظیم کند ، “اکنون پنجره های سفید شده خیابان اصلی و فروشگاه های خالی ، به نظر می رسد که هیچ کس وجود ندارد ، دیگر نمی خواهد به اینجا بیاید.”
کاخ سفید گاهی اوقات به یادداشت های مشابه برخورد می کند ، اگرچه نه رئیس و نه ترامپ از این مقایسه استقبال نمی کنند. کارولین لویت ، دبیر مطبوعات ترامپ ، در ماه مارس گفت: “خیابان اصلی در شهر کوچک من ، بسیار بدتر از آنچه که احتمالاً ده ها سال پیش قبل از زنده بودن من بود ، به نظر می رسد.”
خطوط گسل سیاسی نیز در حال تغییر است. در ایالات متحده و اروپا ، طبقه کارگر در زمان تاریک سیاست امید و خوش بینی را رد می کند.
و سیاستمداران دموکراتیک که اسپرینگستین از آن حمایت می کرد – مانند نامزد نامزد 2004 جان کری ، که “بدون تسلیم” اسپرینگستین را به عنوان سرود مبارزات انتخاباتی خود وام گرفتند ، و رئیس جمهور پیشین باراک اوباما – نتوانستند به عنوان یک کاتالیزور برای ترامپیسم عمل کنند.
تغییر مناظر سیاسی در انگلیس و ایالات متحده
علائم هشدار دهنده در انگلیس نیز وجود دارد. تورهای رئیس انگلستان اغلب با لحظات لولای سیاسی همزمان بود. در دهه 1970 او با شهرهای صنعتی دودی شمال هم افزایی پیدا کرد. در دوره “متولد ایالات متحده” ، وی با معدنچیان درگیری با نخست وزیر مارگارت تاچر کنار رفت. یک مستند جدید بی بی سی فاش کرد که این هفته وی 20،000 دلار در دهه 1980 به یک گروه پشتیبانی مهاجمان داد.
لیورپول ، یک شهر با روح و خاکی درست در خارج از Springsteen Oeuvre یک سرزمین دیرینه حزب کارگر است. اما در یک انتخابات اخیر ، حزب اصلاحات پوپولیست ، طرفدار ترامپ ، نیگل فارژ ، اکثریت کار تقریباً 15،000 کار را در Runcorn ، یک شهر صنعتی پوسیده ، 15 مایلی بالادست از لیورپول در رودخانه Mersey ، واژگون کرد. این حیرت انگیز نشان داد طبقه کارگر کارگر “دیوار قرمز” در معرض خطر قرار دارد و می تواند از ایالات متحده مانند اوهایو پیروی کند و به عنوان کارگران مترقی را رد کند.
وزیر کابینه کار ، لیزا نندی ، که حوزه انتخابیه ویگان در این نزدیکی هست ، هشدار داد در مصاحبه با دولتمرد جدید مجله در این ماه که تنش های سیاسی در شمال به نقطه شکست در شمال می رسید.
ناندی گفت: “مردم مراکز شهر خود را از هم پاشیده اند ، زندگی آنها طی یک دهه و نیم گذشته سخت تر شده است … من زمانی را به یاد نمی آورم که مردم این کار را سخت کار کرده اند و خیلی کم برای نشان دادن آن نشان داده اند.”
هفته گذشته در نشانه دیگری از تغییر لرزه ای در سیاست انگلیس ، اصلاحات در نتیجه بی سابقه ای در یک انتخابات مقدماتی پارلمان در یک سرزمین صنعتی یک بار در خارج از گلاسکو قرار گرفت. اسکاتلند تاکنون از موج پوپولیستی مصون بوده است – اما زمان در حال تغییر است.
با این وجود ، شواهد زیادی وجود ندارد که ترامپ یا پسر عموی پوپولیست او در انگلستان به طور معناداری درد قلب را حل کنند. آنها همیشه در سوء استفاده از آسیب پذیری بهتر از رفع آن بوده اند. و “لایحه بزرگ و زیبا” ترامپ با کاهش دسترسی به Medicaid و کمک به تغذیه ضمن تحویل کاهش مالیات های بزرگ ثروتمند ، به فقرا آسیب می رساند.
اسپرینگستین به جمعیت لیورپول گفت: “هنگامی که شرایط در یک کشور برای یک عوامفری مناسب است ، می توانید شرط بندی کنید.” با شروع گروه E Avenue ، Springsteen گفت: “این برای رهبر عزیز آمریکا است.”
Springsteen “سرزمین امید و رویاهای” خود را دارد. اما ترامپ “عصر طلایی” جدید خود را دارد. او ادعا می کند که می تواند با حمله به سنگر های درک شده از قدرت لیبرال مانند دانشگاه های نخبه و مطبوعات ، دوباره “آمریکا را دوباره بزرگ کند” ، با تبعیدهای گسترده مهاجران بدون مدارک و با روند چالش برانگیز.
Springsteen به طور ضمنی این موضوع را به عنوان غیر آمریکایی در حالی که در لیورپول است ، رد کرد و معنای اضافی را به اشعار “Lengthy Stroll Residence” تزریق کرد ، آهنگی که پیروزی اول انتخابات ترامپ را با یک دهه پیش بینی می کند: “پرچم شما بر روی دربار ، به معنای برخی از چیزهای خاص است. ما چه کسی هستیم ، چه خواهیم کرد و چه خواهیم کرد”.
رئیس با ارسال هواداران به یک شب تابستان خنک ، رئیس از آنها خواست که از کشورش دست نکشید.
وی گفت: “آمریكا كه من 50 سال است كه برای شما آواز خواندم واقعی است و صرف نظر از تقصیرهای فراوان ، كشور بزرگی با مردم بزرگ است و ما این لحظه زنده خواهیم ماند.”
اما مبارزه او با ترامپ برای روح آمریکا ادامه خواهد یافت. این تضاد اگر در این زمینه به خاک ایالات متحده سفر کند ، به شدت به آمریکایی ها رانده می شود ، آشکارا سیاسی ترین مرحله یک حرفه ای نیم قرن.
شاید در سال 250 سال تولد آمریکا در سال 2026؟
