تهران-در یک مصاحبه دقیق یکشنبه با بازگو کردن جنگ 12 روزه اخیر بین ایران و اسرائیل ، عباس آراگچی ، وزیر امور خارجه ایران تأکید کرد که تصمیم ایران برای ورود به مکث و دنبال کردن مذاکرات ناشی از قدرت ، وحدت و محاسبه استراتژیک است-ضعف یا تسلیم.
آراگچی با تأکید بر وقایعی که با حمله غافلگیرانه اسرائیل در 13 ژوئن آغاز شد ، گفت که نیروهای مسلح و دولت ایران برای همه سناریوها آماده شده اند. وی اظهار داشت: “مذاکره یک انتخاب استراتژیک است.”
آراگچی فاش کرد که تصمیم به پذیرش مکث به سرپرستی شورای عالی امنیت ملی ایران گرفته شده است. وی توضیح داد كه آتش بس محصول فشار خارجی نیست ، بلكه یك تصمیم ملی محاسبه شده ، تنها پس از “دشمن” – با مراجعه به رژیم صهیونیستی – باعث شد كه پایان بی قید و شرط به خصومت ها باشد.
آراگچی تأکید کرد: “این یک سوءاستفاده توسط وزارت امور خارجه نبود.” “این یک دستورالعمل متحد از رهبری عالی کشور بود. آتش بس فقط پس از آنكه طرف صهیونیستی درخواست را آغاز كرد ، تأیید شد – نتیجه ای كه اثربخشی استراتژی مقاومت ایران را برجسته می كند.”
در این جنگ 12 روزه شاهد تشدید نظامی قابل توجه ، از جمله حملات هوایی 22 ژوئن ایالات متحده در مورد تأسیسات هسته ای ایران در نلاتز ، فوردو و اصفهان بود. در پاسخ سوئیفت ، سپاه نگهبانان انقلاب اسلامی (IRGC) عملیات True Promise III را آغاز کرد و مراکز ارتش و اطلاعاتی اسرائیل را در سرزمین های اشغالی با 22 دور موشک مورد حمله قرار داد. ایران همچنین پایگاه هوایی الدید را در قطر-بزرگترین پایگاه ایالات متحده در غرب آسیا-هدف قرار داد و این سیگنال واضح را به دست آورد که تجاوز بیشتر با هزینه ای شدید انجام می شود. جنگ در 24 ژوئن متوقف شد.
به گفته آراگچی ، تصمیم ایران برای مطابقت با مقاومت نظامی با درگیری دیپلماتیک همان چیزی است که مانع از جنگ به یک فاجعه گسترده تر منطقه ای شد. “ما در سالهای اخیر حداقل سه بار در آستانه جنگ کامل بودیم-پس از شهادت هانیه ، در حین وعده دوم ، و به دنبال سقوط سوریه. اما این دیپلماسی بود ، نه فقط اسلحه ، ما را به عقب کشید.”
در اظهارات خود ، آراگچی همچنین از سه گانه اروپایی – فرانسه ، انگلیس و آلمان – به دلیل “ریاکاری آشکار” خود انتقاد کرد. در تاریخ 26 ژوئیه ، سه کشور اولتیماتوم را تهدید کردند که تا 31 اوت مکانیسم فوری JCPOA را تحریک می کنند ، مگر اینکه ایران به مذاکره با آژانس بین المللی انرژی اتمی (آژانس بین المللی انرژی هسته ای) برگردد.
آراگچی گفت: “همین دولتها که ماهها بمباران وحشیانه اسرائیل در غزه را نادیده گرفتند ، اکنون به دلیل دفاع از خود ، اولتیماتوم ها را به ایران صادر می کنند.” “در حالی که بیش از 120 کشور حمله به ایران را محکوم کردند ، اروپا تصمیم گرفت به جای حمایت از JCPOA که آنها ادعا می کنند از آنها حمایت کنند ، نقاط صحبت ما را تکرار کنند.”
وی همچنین از اروپایی ها به دلیل سکوت در طول مبارزات انتخاباتی “حداکثر فشار” ایالات متحده و تهدیدات مستقیم ترامپ انتقاد کرد. “آنها مخالف خرابکاری در برابر تسهیلات هسته ای ما یا ترور دانشمندان ما نبودند ، اما آنها وانمود می کنند که از منع گسترش سلاح ها محافظت می کنند. این دیپلماسی نیست – این باج خواهی قانونی است.”
در مورد مسئله هسته ای ، آراگچی دوباره موضع دیرینه ایران را تکرار کرد: اینکه تهران هرگز به دنبال سلاح های هسته ای نبوده و JCPOA بر اساس اقدامات اعتماد به نفس موقت ساخته شده است ، نه محدودیت های دائمی. وی رویکرد ایالات متحده را تحت دونالد ترامپ – که بین تهدیدهای آشکار و پیشنهادهای مبهم – به عنوان دامانی که ایران با عاقلانه پیمایش می کرد ، توصیف کرد.
وی گفت: “هنگامی که ترامپ یک اولتیماتوم جنگ یا گفتگوی را ارائه داد ، ایران تصمیم به مذاکرات غیرمستقیم گرفت-نه از ضعف ، بلکه از پیش بینی استراتژیک.”
Araghchi پیشنهاداتی مانند کنسرسیوم سوخت چند ملیتی را به عنوان نقض حاکمیت ایران رد کرد. وی مجدداً تأکید کرد که حق ایران برای فناوری مسالمت آمیز هسته ای قابل مذاکره است و هشدار داده است که فشار آوردن به ایران بیش از حد می تواند آن را مجبور به تجدید نظر در مشارکت خود در پیمان منع گسترش سدیم (NPT) کند.
وزیر امور خارجه از مردم ایران بخاطر وحدت خود در طول بحران ستایش کرد. “انسجام شدید بین ایرانیان ، اعتماد عمیق خود را به تلاش های دولت برای جلوگیری از جنگ ضمن دفاع از عزت ملت منعکس می کرد.”
به گفته آراگچی ، پاسخ ایران – از نظر نظامی و دیپلماتیک – یک پیام قدرتمند را بیان می کند: “ما منزوی نیستیم. ما مرعوب نمی شویم. و ما وارد مذاکرات نمی شویم مگر اینکه پرچم ما در پیروزی افزایش یابد.”
وی با هشدار دادن به بازیگران منطقه ای که میزبان پایگاه های نظامی ایالات متحده هستند ، برای بررسی خطرات دخالت در یک درگیری آینده نتیجه گرفت. وی هشدار داد: “اگر ایران مجبور به دفاع از خود شود ، هیچ پایه خصمانه ای از آن صرفه جویی نمی شود.”
با ادامه مکث و ادامه فعالیت دیپلماتیک ، رهبری ایران آخرین درگیری را نه به عنوان یک هدف ، بلکه به عنوان یک نقطه عطف می داند – جایی که توانایی بازدارنده ایران و مقاومت دیپلماتیک باعث تقویت جایگاه منطقه ای و جهانی آن می شود.
