زمین لرزه ای قدرتمند که ماه گذشته افغانستان را ویران کرد ، بیش از 649،000 تن آوار پراکنده در شرق این کشور باقی مانده است ، تجزیه و تحلیل جدیدی از تصاویر ماهواره ای توسط در نمایش ها
6 علی زمین لرزه در 31 اوت نزدیک به 2200 نفر را کشته است و حداقل 23000 نفر را مجبور به فرار از خانه های خود کردند.
براساس تجزیه و تحلیل برنامه توسعه سازمان ملل ، آوار که نیاز به حذف دارد ، تقریباً برابر با 40.500 بار کامیون است.
شدیدترین خسارت در استان ها مشاهده می شود کونار ، نانگرهار و لاگمن.
آژانس سازمان ملل می گوید کارگران امدادرسانی “با زمان” مسابقه می دهند تا آوار را از منطقه کوهستانی خارج کنند.
در روزهای پس از فاجعه ، کارگران اورژانس در انجام عملیات نجات و امداد به ویژه در این زمینه با چالش های اساسی روبرو شدند استان کونار از راه دور و ناهموار ، و کارگران امدادی مجبور بودند ساعت ها با پای پیاده قدم بزنند تا به جوامع منزوی برسند.
آژانس با اشاره به مقیاس فاجعه ، گفت: “قرار گرفتن در معرض زیرساخت ها گسترده است”.
تقریباً “246،000 ساختمان ، از جمله خانه ها ، مدارس و کلینیک ها ، در مناطق با تأثیر بالا قرار دارند و 462 کیلومتر خطوط برقی در معرض خطر هستند.”
“مدل سازی مبتنی بر هوش مصنوعی ، با استفاده از تصاویر ماهواره ای و سنجش از دور ، بین 23،000 تا 31000 آواره داخلی را به عنوان یک نتیجه مستقیم از زمین لرزه پیش بینی می کند. در همه مناطق ، اطراف 633،000 زن ، 606،000 کودک، و 33000 سالمند در معرض دید قرار گرفتند ، که نشانگر جمعیت آسیب پذیر قابل توجهی در منطقه تحت تأثیر است. “
استفان رودریکس ، نماینده آژانس سازمان ملل ، گفت: این زمین لرزه ، کل جوامع را ارتقا بخشید ، و تصاویر شدید را “دلهره آور” خواند.
وی گفت: “خانواده ها در فضای باز خوابیده اند و دسترسی به خدمات اساسی به شدت مختل می شود. ما باید به سرعت برای بازگرداندن عزت و ایمنی عمل کنیم.”
این آژانس داده ها را برای بررسی بیشترین مناطق مورد نیاز نیاز به حذف زباله ، ارزیابی ساختاری و ترمیم دسترسی فراهم می کرد.
Devanand Ramiah ، رئیس تیم آمادگی ، پاسخ و بازیابی در دفتر بحران آژانس گفت: “این یک مسابقه در برابر زمان است.”
افغان های تحت تأثیر این زمین لرزه ، دو خواسته اصلی ایجاد کرده اند – بازسازی منابع خانه و آب آنها ، سخنگوی طالبان که در کمیته ای برای کمک به بازماندگان کار می کند.
Zia ur Rahman Spenghar گفت: “کشورها و سازمان های مختلف در ساخت خانه ها کمک کرده اند اما زمان لازم است. پس از دور دوم کمک ، کار در دور سوم آغاز می شود ، که در نظر دارد چه نوع خانه هایی را می توان در اینجا ساخته کرد.”
وی افزود: مردم از جمله سایر موارد ضروری ، به پول نقد ، غذا ، چادرها ، تختخوابها کمک می کردند.
