ترامپ ، نتانیاهو و مشارکت که هنوز خاورمیانه را شکل می دهد

و با این حال ، رسانه ها از شما می خواهند که شما در غیر این صورت باور کنید. آنها به طرز ناامیدی سعی در ایجاد تنش دارند. برای اختراع فاصله “ترامپ به اسرائیل می گوید که بایستد.” “نتانیاهو به عقب فشار می آورد.” اینها عناوین جدی نیستند. آنها برای افرادی که روزهایی را که روسای جمهور آمریکایی به اتاق تنفس ایران دادند و با اسرائیل مانند یک مسئولیت رفتار کردند ، داستانهای داستانی خیالی هستند. اما آن روزها تمام شد. مهم نیست که برخی از هیئت تحریریه چه می خواهند ، هیچ کس جمهوری اسلامی را به حمایت از زندگی بازگرداند. هیچ کس بند غروب خورشید دیگر ، 100 میلیارد دلار دیگر ، باند دیگر به بمب را به آنها نمی دهد. چون اکنون ما بهتر می دانیم.

ترامپ و نتانیاهو ممکن است چهره های بحث برانگیز باشند. تعداد زیادی از مردم – چپ ، درست ، اسرائیلی ، آمریکایی – به هر کلمه خود اعتماد نکنید. انگیزه های آنها زیر سوال می رود. سبک های آنها مورد انتقاد قرار می گیرد. اما رزومه های آنها داستانی متفاوت را بیان می کند. واقعیت ها داستانی متفاوت را بیان می کنند. و رکورد این را نشان می دهد: وقتی آنها مسئول بودند ، منطقه پایدارتر شد ، نه کمتر. ترامپ و نتانیاهو ممکن است رویکردهای مختلفی را اتخاذ کنند – با هنر معامله ، نتانیاهو با حساب جنگ – اما بازی انتهایی آنها یکسان است: ایران بمبی را نمی گیرد. اسرائیل تنها نیست. و آمریکا دشمنان خود را تأمین نمی کند.

نتانیاهو ، ترامپ و وزیران خارجی بحرین و امارات متحده عربی در امضای توافق نامه ابراهیم در کاخ سفید

این همان چیزی است که مشارکت به نظر می رسد. این همان چیزی است که رهبری به نظر می رسد. کثیف است جسورانه است و کار می کند. بنابراین نه ، ما به سال 2015 برنمی گردیم. ما به وقت صرفه جویی در نور روز دیگر برنمی گردیم. ما به سمت خاورمیانه جدید می رویم که با قدرت ، اعتماد و نوع اتحاد که نیازی به اختراع مجدد در هر چرخه انتخابات نیست ، شکل می گیرد. بگذارید اندیشمندان شکایت کنند. بگذارید مطبوعات حدس بزنند. حقیقت ساده است: ترامپ و نتانیاهو هنوز هم می دانند که آنها چه کاری انجام می دهند – و سایر جهان فقط سعی در ادامه کار دارند.