در سراسر شهر از میدان میدان ، در یک نوار شلوغ با موسیقی زنده ، لینا رومانوخا از مشخصات اینستاگرام خود پیمایش می کند. این پر از کولاژهای بریده شده از مجلات چند ساله و طرح های ترسیم شده در طول سه سال گذشته است. او می گوید ، هر دو به او در مقابله با تجربه جنگ کمک می کنند.
هنگامی که سربازان روسی در فوریه 2022 در کیف پیشرفت کردند ، او به خانه والدینش در غرب اوکراین گریخت. طی چند هفته او به پایتخت بازگشت و متقاعد شد که می تواند در اینجا مفیدتر باشد.
اکنون 41 ساله ، متصدی و هنرمند شبهای تحت حملات هواپیماهای بدون سرنشین را “رولت روسی” توصیف می کند. در ابتدا او به پناهگاه رفت. حالا او زحمت نمی کشد. او می گوید: “شما نمی توانید برای همیشه چنین زندگی کنید. اگر به ساختمان من بیاید ، می آید.”
پاسخ او به آن سرنوشت گرایی: فرهنگ. رومانوخا نمایشگاهی را تنظیم کرد که آثار تاریخی اوکراین را دیجیتالی می کند – نه تنها در کیف یا لوویو ، بلکه در کریمه ، دونبا و سایر سرزمین ها که اکنون تحت کنترل روسیه هستند.
در سالن های Pechersk Lavra Kyiv-صومعه قرن گذشته که خود از جنگ ها و محاصره جان سالم به در برد-بازدید کنندگان از واقعیت مجازی برای قدم زدن در بازسازی ها استفاده می کنند شهر یونان باستان کرسونز در سوستوپول ، از طریق کاخ خان در Bakhchysarai ، یا در مقابل تئاتر درام ماریپول بایستید جایی که صدها نفر در سال 2022 کشته شدندبشر هر بازسازی با موسیقی توسط آهنگسازان اوکراینی جفت می شود: این روش روماخا برای اصرار فرهنگ است حتی اگر سنگ و سنگ مرمر این کار را نکنند.
اما برای روماخا ، این پروژه فقط مربوط به گذشته نیست. این راهی برای گفتن اروپایی ها است که میراث اوکراین نیز از نظر آنهاست ، که آینده آنها به هم تعلق دارد. عمل بسیار قرار دادن سایت های اشغالی روی نقشه مانند نوعی مخالفت می خواند. روسیه ممکن است زمین را نگه دارد ، اما حافظه – و ادعای اروپا – اوکراینی باقی مانده است. لینا می گوید: “این بناها بخشی از تمدن اروپا است.” “اگر آنها پاک شوند ، اروپا نیز آنها را از دست می دهد.”
برای تمام عدم اطمینان در مورد آینده کشورش ، او خود را “خوش بین کور” می نامد. او آرزو می کند که اوکراین به مرزهای 1991 خود بازگردد و با کمک اتحادیه اروپا و بین المللی بازسازی شد.
او اعتراف می کند: “این یک رویا است ، اما کسی که از رها کردن آن امتناع می ورزد.
