گابریل گارسیا مارکز یکی از برجسته‌ترین نویسندگان ادبیات لاتین آمریکا و جهان است که با آثار خود تأثیر فراوانی بر ادبیات و فرهنگ جهان گذاشته است. او در ۶ مارس ۱۹۲۷ در خانه‌ای در آراکاتاکا، کلمبیا متولد شد. وی از جوانی به فعالیت در رسانه‌ها و نوشتن داستان‌های کوتاه پرداخت. او معروف به نویسنده‌ای است که توانسته ترکیبی منحصر به فرد از رؤیا و واقعیت را در آثار خود به تصویر بکشد.
مارکز به خاطر رمان‌هایی چون “صد سال تنهایی”، “عشق در زمان شکاف” و “دزد زمان” شناخته می‌شود. او در این آثار به بررسی مسائل اجتماعی و فرهنگی در آمریکای لاتین پرداخت و با استفاده از فضاها و اشیاء طبیعی روایت‌های خلاقانه‌ای ارائه داد. سبک و زبان شگفت‌آور وی در ادبیات جهان به زودی شناخته شد و تأثیر آثارش در زمینه سبک نویسندگی و زیبایی‌شناسی بسیار محسوس بود.
از دیگر ویژگی‌های منحصر به فرد مارکز، ترکیب عنصری به شدت شخصی و انسانی در آثارش است که به خواننده احساس نزدیکی و همزیستی با شخصیت‌های شگفت‌آورش می‌دهد. او توانست با جذابیت شخصیت‌هایش و داستان‌های دلنشین، ادبیات لاتین آمریکا را به یک سطح بالاتر از گذشته برده و محبوبیت بی‌نظیری بین خوانندگان داشته باشد.
مارکز تاثیر بسیاری بر محیط ادبی و فرهنگی جهان گذاشته است. آثارش به طور پیوسته تحت تأثیر دراماتورژی کارگردانان سینما، نمایشنامه‌نویسان و نویسندگان دیگری قرار گرفته‌اند و هنوز هم بعنوان یکی از برترین نویسندگان قرن بیستم شناخته می‌شود.
یکی از نقل‌قول‌های مشهور مارکز در اثر “صد سال تنهایی” است که می‌گوید: “فراموش خورده‌اند پس باید دوباره یاد آوری شوند.” این نقل‌قول نشان از فرهنگ و تاریخ مردم کلمبیا است که او با زبانی بی‌نظیر در آثار خود توانسته است به تصویر بکشد.
با ما در مرشدی همراه شوید.
