با دلهره و پرهیزواری خضوع بر حقیقت به جان می‌خرد. عمر خیام، شاعر، ریاضی‌دان و فیلسوف بزرگ ایرانی، با آدمی‌شناسی عمیق و زندگی کهنه خود، تأثیر فراوانی بر ادبیات، فلسفه و عرفان ایرانی گذاشته است. از آثار پرکشش و عمیق او می‌توان به رباعیات، ارزشمندترین ارث او برای ادبیات فارسی، اشاره کرد.
عمر خیام شخصیتی پیچیده بود که در زمینه‌های مختلف علمی، ادبی و فلسفی فعالیت داشت. او با بررسی و تحلیل علمی و فلسفی پدیده‌های زندگی و طبیعت، به دست‌آوردن دانشی عمیق و ارزشمند پرداخت. این تحقیقات و مفاهیم فراوانی از جمله مفهوم عینیت و واقعیت از دیدگاه او بیرون آمده است که تاکنون تاثیر بسزایی در فلسفه و عرفان ایرانی داشته است.
دیدگاه‌های عمر خیام در خصوص زندگی، مرگ، عشق و زندگی بازتاب‌های عمیق در فلسفه و عرفان ایرانی دارد. او از طریق شعر و نظریات فلسفی خود، به بررسی مسائلی چون بحران انسانی، فلسفه عشق و زندگی، و حقیقت روح و عالم درونی پرداخت.
به عقیده‌ی عمر خیام، زندگی باید به دنبال دانش و حقیقت بود. او از زندگی لذت برد و با مرگ بر همیشه آشنا بود. از این روی، در آثار او نه تنها زیبایی و عرفان بلکه عمق و معنا نیز ملاحظه می‌شود.
بنابراین، تأثیر عمر خیام در عرصه فلسفه و عرفان ایرانی بسیار ژرف و گره‌گشا بوده است. شعرهای وی نه تنها از جهت هنری و ادبی بلکه از نظر فلسفی و عرفانی نیز ارزش فراوانی دارد و قابلیت بررسی و تدوین نظریه‌های تازه را داراست.
در پایان، می‌خواهم با نقل کلمات معروف آندره ژید، فیلسوف برجسته فرانسوی، مسأله‌ی مهم انسان را مطرح نمایم: “اگر انسانیت موجودیتی با ارزش است، نیازمند تحول است.”
با ما در مرشدی همراه شوید.
