در دهه‌ی گذشته، بهرام بیضای وارث دیگری از فرهنگ سینمای ایران بود. زندگی و آثار این هنرمند بزرگ، همواره در ذهن ما باقی می‌ماند و تاثیر گذاری بی پایان دارد.
یک روز زمانی که خورشید به آسمان ایران در حال طلوع بود، بهرام برای خلق شعور و اندیشه‌های خود به سفری در سرزمین خود رفت. تصاویر وفادار ایران، با رودخانه‌ها و کوههای فراموش نشدنی، همواره در ذهن او حاضر بود. او با دیده‌هایی که همیشه به دنبال زیبایی می‌گشت، به تماشای صحنه‌های طبیعت می‌پرداخت و آنها را به شعوری عمیق و معنایی تبدیل می‌کرد.
در این سفر، بهرام با یک جوان آشنا شد که از زمان‌های قدیم به یافتن معنای حیات و زندگی می‌پرداخت. این جوان با وجود تجاربی که در زندگی کسب کرده بود، به بهرام نشان داد که هر چیزی در زندگی یک پیام دارد و هیچ چیز بی‌معنا نیست.
در ادامه، بهرام با این جوان به یک قصه عاشقانه عمیق و پیچیده پرداخت. این قصه نه تنها داستان یک عشق بود، بلکه نمادی از معانی عمیق و فلسفی زندگی بود. در این قصه، او با تکنیک‌های نوین نقل قصه، ذهن مخاطب را به دنیایی پر از احساس و احساسات عمیق کشاند.
با ما در مرشدی همراه شوید و بازدید از این داستان برای کشف جزئیات بیشتر دربارهٔ جذابیت‌های فرهنگ ایرانی و تاثیر گذاری بهرام بیضای. تصویر بالا تزئینی است.
