با درگیری ترامپ و جنگ در اروپا ، انگلیس هدف تازه ای را در وحدت با فرانسه و آلمان پیدا می کند.
هفته گذشته یک تماشای باشکوه برای رئیس جمهور ماکرون در لندن ، افتخارات کامل ، هرالدز ، فرشهای قرمز ، یک جشن سلطنتی در قلعه ویندزور (1070AD) ، تاج گل در وست مینستر ابی (1042AD) و توجه این ، سخنرانی در هر دو خانه پارلمان ارائه شد. از آنجا که Brexit فاجعه بار انگلیس ، فرانسه اولین کشور اروپایی است که با یک بازدید دولتی مورد تقدیر قرار می گیرد. این امر کاملاً عمدا مورد توجه قرار گرفت ، پیش از سفر رئیس جمهور ترامپ در ماه سپتامبر ، بنابراین بحث برانگیز به مدت سه روز در هنگام نشستن پارلمان به طرز حیرت انگیزی برنامه ریزی شده است و از یقین که برخی از نمایندگان مجلس با قدم زدن به او توهین می کنند ، اجتناب می کنند.
نمادگرایی و تضاد بین این دو رویداد ، داستان تغییرات قابل توجه اروپایی را در حال انجام است. دو رهبر جهان سرکش ، دونالد ترامپ و ولادیمیر پوتین ، اروپا را از خوابیده خودکشی خود بیدار کرده اند ، که از حمله به اوکراین و پایان ترامپ از همبستگی ناتو بیدار شده است. به تنهایی ، اروپا باید از خود دفاع کند و در صورت امکان ، در مورد ارزش های لیبرال دموکراتیک ، به تنهایی در جهان نمایان شود.
این یک بار اخلاقی و مالی سنگین است: آیا اروپا به آن بستگی دارد؟ انگلیس بریتانیا از بسیاری از کشورهایی است که برای دفاع مشترک ما 5 درصد از تولید ناخالص داخلی ما تلاش خواهد کرد. احزاب راست گرایانه درجات مختلف افراط گرایی ، برخی با هم مرز با فاشیسم هستند و ارزش ها را در قلب بنیاد اتحادیه اروپا تهدید می کنند. اسلواکی و مجارستان با وجود نماینده عالی سیاست خارجی اتحادیه اروپا ، کاجا کلالاس ، آخرین تحریم ها علیه روسیه را برای حمله به اوکراین مانع کرده اند و هشدار می دهند که “تحریم ها برای گرسنگی روسیه از وسایل برای دستمزد این جنگ ضروری هستند و اتحادیه اروپا هزینه های خود را افزایش می دهد”. آیا می توانید وقتی برخی به دشمن می پیوندند اتحادیه داشته باشید؟
رد شرم آور انگلیس از ایده آل اروپایی ، با عجله بخشیده می شود ، اکنون که هسته اصلی قدیمی آلمان ، فرانسه و انگلیس نیاز به گروه بندی مجدد دارند. ایجاد یک اروپا کمتر از جغرافیا یا تجارت نسبت به حقوق بشر و آرمانهای دموکراتیک متحد شده است و به مفهوم هیجان انگیز از جمله کانادا یا سایر افرادی که تصمیم می گیرند مقاومت در برابر دیکتاتوری ها را انتخاب کنند ، امکان پذیر است. اما آیا می توان بدون اخراج کسانی که دیگر این ارزش ها را به اشتراک نمی گذارند ، انجام شود؟
اروپا به رهبری AFD آلمان ، تظاهرات ملی فرانسه و اصلاحات انگلیس از هم پاشیده می شود. دفاع از چه ، علیه چه کسی ، برای چه هدفی؟ احتمالاً ، جورجیا ملونی ایتالیا نشان داده است که در قدرت آنها از شدیدترین موقعیت های خود دور می شوند. اما اگر اکنون اروپا به زره های گران قیمت خود بپردازد و سربازان خود را ، آماده جنگ احضار کند ، سربازان جوان آن باید بدانند که برای چه می جنگند. نیازی به ستون نویس پنجم نیست که تلاش جمعی را تضعیف کنند.
یکی از مشکلات قریب به اتفاق با تمام قاره مقابله می کند: مهاجرت. Keir Starmer اولین قدم با امانوئل ماکرون را برای تبادل مهاجران ، توکینیستی ، اما قابل توجه انجام داد. مهاجرت سمی است که راست راست از آن تغذیه می کند: برای حفظ آنها در معرض خطر ، اروپا باید برای اصلاح ECHR موافقت کند. این نوشته در زمانی نوشته شده است که پناهندگی به عنوان چیزی که توسط چند پناهنده سیاسی در حال فرار از آزار و اذیت شخصی است ، دیده می شد ، و اجازه نمی دهد حرکات گسترده همه از کشورهای جنگ زده یا فقر و فقر باشد. بهتر است که Centrists این مسئله را با اصلاحات در سطح اروپا درک کنند ، و منتظر فرصت طلبان سیاسی برای پیروزی در انتخابات در راه حل های ترامپ باشند.
دیروز ، صدراعظم مرس در لندن بود تا پیمان گسترده ای را امضا کند و همکاری در زمینه دفاع ، رشد اقتصادی و مقابله با مهاجرت غیرقانونی را امضا کند. این پیمان یک بند کمک متقابل را نشان می دهد که تهدیدی برای یک ملت را تهدید می کند ، تهدیدی برای دیگری تلقی می شود ، اصل بنیانگذار ناتو دیگر توسط رئیس جمهور ایالات متحده تضمین نمی شود. مانند توافق ماکرون ، امیدواریم که این بنیاد جدید باشد. به احتمال زیاد انگلیس به زودی به طور رسمی به اتحادیه اروپا پیوست ، اما این گرمای متقابل باعث می شود که به سمت یک رابطه سوئیسی یا نروژی ، قابل قبول به نظر برسد. بوها نظرسنجی Eurotrack این هفته مردم بخشنده اتحادیه اروپا را فوق العاده مشتاق در مورد پیوستن به انگلیس پیدا کرد. این یک نشانه دلگرم کننده از نیاز به پیوند دوباره به ارزش های مشترک است.
این گرما این روزها توسط مردم انگلیس تلافی می شود ، بسیاری دیگر که مایل به بازگشت هستند ، با اکثریت حتی بزرگتر در مورد Brexit به عنوان یک خطای بد. رئیس جمهور ماکرون این احساس تسکین را احساس کرده است: انگلیس ، تحت یک دولت بسیار متفاوت ، سرانجام به حواس خود می رسد. اما من فقط می توانم امیدوار باشم که ماکرون و Merz دستیاران خردمندی داشته باشند که بیشتر روزنامه های انگلیس را از چشم خود دور نگه می دارند: اکثر آنها متعلق به Brexiteers و Xenophobes هستند. روزمره پست وت دیلی تلگراف سمی از خودشان ارائه می دهند. آنها شدیدتر از همیشه هستند ، به طور فزاینده ای از Nigel Farage حمایت می کنند: تلگراف روزانهویراستار اروپا ادعا كرد كه ماكرون به اجلاس “برای پذیرش Brexit استرمر” رسیده است. به ندرت بخش اعظم مطبوعات انگلیس تاکنون با اکثر رای دهندگان در ارتباط نبودند.
در اینجا نمونه ای از تلخی عمیق که Brexiteers احساس می کند خسارت اقتصادی که کمپین های کمپین خود را به انگلیس وارد کرده اند ، می بینند ، همیشه به دنبال دلایلی هستند که اگر فقط به روش صحیح انجام می شد ، با معامله حق (غیرقابل دفاع) انجام می شد. این روزها به نظر می رسد که مارکسیست ها توضیح می دهند که چرا اتحاد جماهیر شوروی هرگز یک کشور کمونیستی مناسب نبوده است ، روشی که مارکس در نظر داشت. ماکرون وعده ای برای وام دادن ملیله Bayeux به موزه بریتانیا ، برای سفر به انگلیس برای اولین بار در 900 سال ، یک ژست بسیار مشهور-اما نه با امثال جان ردوود ، نماینده محافظه کار اخیر و ضد اروپایی وحشیانه ، که شکایت می کند که “ما را یادآوری می کند ، ما را از طریق ترمیم و بسیاری از انگلیسی ها به وجود می آورد.
همه چیز گذشته است. آینده برای انگلیس در اروپا است ، یا تا حد امکان نزدیک ، با فرانسه و آلمان در اطراف دفاع ایجاد وحدت می کند زیرا این مسئله به بقای متقابل ما تبدیل شده است و بقای ارزشهای ناشایست که اتحادیه اروپا را ایجاد کرده است.
این یک ستون مشترک با مجله IPS
Polly Toynbee یک مفسر برای روزنامه گاردینبشر آخرین کتابهای او خاطره ای است ، ‘یک وراث ناآرامی: خانواده من و سایر رادیکال ها‘ و ‘تنها راه این است: چگونه انگلیس را از ریاضت به سعادت ببرد‘.
