متأسفانه ، مریم و بسیاری دیگر که از افغانستان گریختند ، اکنون با آینده ای نامشخص روبرو هستند. سیاست های ضد مهاجرت دولت ترامپ تقریباً همه افرادی را که به دنبال ایمنی هستند و به ایالات متحده پناه می برند ، به طور مؤثر بسته است. آنها نمی خواهند به طور نامحدود در پاکستان بمانند ، اما اکنون می ترسند که مجبور به بازگشت به افغانستان شوند ، جایی که دوباره در معرض خطر قرار می گیرند.
رها کردن ایالات متحده از متحدان افغانستان ما نشان دهنده یک شکست اخلاقی عمیق است. تقریباً هر کارگر جانباز و امدادی که در افغانستان خدمت کرده است ، داستانهایی از افرادی که به شدت سعی در کمک به فرار دارند – معمولاً ناموفق است. جامعه بین المللی تا حد زیادی ساکت مانده است زیرا این مسیرهای محافظت از آن بسته شده است.
در حالی که من با همکاران سابق خود در پاکستان نشسته بودم ، با وجود همه آنچه با آنها روبرو شده ام ، مقاومت و امید را دیدم. در AFSC ، ما از رها کردن تعهد خود به این افراد شجاع خودداری می کنیم. ما همچنان در پاکستان از آنها حمایت می کنیم و در حالی که هر راه ممکن را برای اطمینان از امنیت طولانی مدت آنها کشف می کنیم ، مسکن ، غذا ، مراقبت های پزشکی و آموزشی را فراهم می کنیم.
اما تلاشهای ما جایگزینی برای حمایت از دولت ایالات متحده نیست.
ارزشهای کوکر ما به ما می آموزد که هر شخص بدون توجه به اینکه در کجا به دنیا آمده اند یا اینکه چگونه به محافظت نیاز دارند ، ارزش و عزت ذاتی دارند. حق جستجوی پناهندگی یک حق اساسی بشر است که نشان دهنده عمیق ترین تعهدات اخلاقی ما نسبت به یکدیگر است.
امروز ، همه ما به عهده این هستیم که دولت ما این حق را برای متحدان افغانستان و همه کسانی که در ایالات متحده به دنبال امنیت هستند ، حمایت کنیم ، باید همچنان از دفاع از سیاست های عادلانه و استقبال از مهاجرت استفاده کنیم. و ما باید به مقامات منتخب خود فشار بیاوریم تا از راه حل های مسالمت آمیز که به مردم در سراسر جهان کمک می کند تا با خیال راحت در هر کجا که باشند زندگی کنند.
مریم و همه افرادی که به دنبال امنیت و زندگی بهتر هستند ، مستحق چیزی نیستند.
