آلن پیتروبون
در پی اعتصابات نظامی دولت ایالات متحده علیه تسهیلات هسته ای ایران ، به راحتی می توان فرض کرد که ایران و ایالات متحده هرگز در مورد آینده هسته ای ایران به شرایط دیپلماتیک نخواهند رسید. بنا بر گزارش ها ، رئیس جمهور دونالد ترامپ تصمیم گرفت تا این اعتصاب ها را تا حدی آغاز کند زیرا وی به دلیل عدم پاسخ به آخرین پیشنهاد برای توافق هسته ای ، از ایران ناامید شده بود.
ایران ، به نوبه خود ، ادعا كرد كه هرگز حق خود را برای غنی سازی اورانیوم برای اهداف داخلی رها نخواهد كرد. اما حداقل آنها هنوز صحبت می کردند. اکنون ، در پاسخ به حملات نظامی آمریکا ، دیپلمات ارشد ایران گفته است که ایالات متحده “تصمیم به منفجر کردن دیپلماسی گرفته است” و دور برنامه ریزی شده بعدی مذاکرات هسته ای لغو شد.
چشم انداز ایران در حال توسعه سلاح هسته ای یک خطر جدی است که مانند سایر خطرات هسته ای باید جدی گرفته شود. اما تاریخ نشان داده است که حتی در لحظات حداکثر خطر ، وقتی جهان به نظر می رسد در حاشیه یک جنگ گسترده تر ، راه حل های دیپلماتیک امکان پذیر است.
موازی با یک لحظه تاریخی دیگر می گوید. قبل از بحران موشکی کوبا در اکتبر 1962 ، دولت ایالات متحده بیش از شش سال در حال مذاکره با دولت اتحاد جماهیر شوروی بود تا یک پیمان ممنوعیت آزمایش هسته ای امضا شود که محدودیت های اساسی در آزمایش و توسعه سلاح های هسته ای ایجاد می کند.
هنگامی که بحران موشک آغاز شد ، نخست وزیر اتحاد جماهیر شوروی ، نیکیتا خروشچف ، رئیس جمهور ایالات متحده جان اف کندی را اعلام کرد که اعلامیه یک محاصره نیروی دریایی (از نظر فنی ، یک عمل جنگ) “راهزن آشکار است. وی اظهار داشت که “اتحاد جماهیر شوروی نمی تواند در رد خواسته های خودسرانه ایالات متحده ناکام باشد.”
به همین ترتیب ، عباس آراگچی ، وزیر امور خارجه ایران ، حملات به ایران را “وحشیانه” خوانده و ادعا كرد كه دولت آمریكا به گونه ای عمل كرده است كه مذاکرات هسته ای بیشتر را “بی معنی” انجام دهد.
و با این حال ، در سال 1962 ، اتحادیه ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی ، با وجود اینكه فقط یك اشتباه یا محاسبه اشتباه به دور از اشتباه در جنگ هسته ای جهانی بود ، موفق شد با هم همکاری كنند تا در مورد پایان دیپلماتیک در مورد بحران مذاکره کنند. در واقع ، سال بین بحران موشکی کوبا در اکتبر 1962 و تصویب پیمان ممنوعیت آزمایش هسته ای محدود در اکتبر 1963 شاهد یکی از غیر منتظره ترین وارونه های درگیری بین المللی در کل جنگ سرد بود.
