این تابستان بود که بسیاری از اروپا به جریان روزافزون گردشگران گفت: “ببخشید ، ما پر هستیم.”
البته ، اروپا به هیچ وجه پر نیست. این فقط مکانهایی است که همه ما می خواهیم برویم ، که از زمان شروع تصور ، به تصورات ما دست و پنجه نرم می کنند ، ناامیدانه شلوغ هستند – و برخی نیز به طرز وحشیانه ای داغ هستند.
پر ازدحام ترین استراحت ها در جنوب اروپا وجود دارد: خوب ، در جنوب افسانه ای فرانسه. بارسلونا ، اسپانیا ؛ شهرهای ساحلی ایتالیا ، به ویژه ونیز ؛ معروف ترین جزایر یونانی مانند Mykonos ، Hydra و Santorini. در امتداد ساحل کرواسی ، دوبرونیک و اسپلیت شلوغ هستند.
در خارج زشت و لذت بخش چیست؟ پاسخ: یک کشتی کروز.
دیدن آن دسته از بدنهای چند جانبه که در بندری فشرده می شوند که برای چیزی بسیار جذاب تر طراحی شده است ، من را به یاد کسی می اندازد که در لباس هایی که به مراتب فراتر رفته است ، به من یادآوری می کند. می توان انجام داد ، اما زیبا نیست.
شما نمی توانید همه چیز را در کشتی های کروز مقصر بدانید. آنها مقصر نیست برای ترافیک تابستانی در منطقه دریاچه انگلیس یا اطراف کوتزولز. آنها به همین دلیل نیست که شما نمی توانید در تابستان به موزه های بزرگ اروپا بروید ، مانند لوور در پاریس یا اتاق های جنگ چرچیل در لندن.
اما کشتی های مسافرتی برای بسیاری از اروپای ساحلی به یک مشکل خاص تبدیل شده اند و نوع محلی نیستند که افراد محلی گردشگری بخواهند.
وزیر گردشگری یونان ، اولگا کافالوگیانی ، وقتی چند سال پیش با او مصاحبه کردم ، آن را برای من توضیح داد. او گفت که کشتی های کروز بسیاری از افراد را که وقت کافی را صرف (یعنی پول) در ساحل نمی گذرانند ، رها می کنند. آنها یک ارتش واقعی را که تورهای خود را انجام می دهند و برای شام دوباره سوار می شوند ، پیاده می کنند. کشتی ها برای جلوگیری از هزینه های یک شبه در شب ، در شب قایقرانی می کنند و افراد محلی از هزاران نفر از هزاران نفر که هر تابستان می رسند ، سود اقتصادی بسیار کمی کسب می کنند.
او به من گفت یونان در تلاش بود تا بیشتر از قراردادهای بازگرداندن را بدست آورد و تعداد بیشتری از کشتی های کشتی را در کشور داشته باشد.
به طور کلی ، برای گردشگران ، در تابستان از مناظر مشهور ، مانند آکروپولیس در آتن ، خودداری کنید و سعی کنید در بهار و پاییز بازدید کنید.
وی گفت برای یونان ، جایی که گردشگری از اهمیت ویژه ای برخوردار است ، این یک موضوع ظریف است و از گردشگران می خواهد که به مناطق شمالی کمتر بازدید شده کشور بروند.
چند تابستان پیش ، من در سانتورینی بودم که پنج کشتی مسافرتی همزمان به آنجا رسیدند. زشت بود یک راه آهن کابل برای رسیدن به شهر زیبا فیرا وجود دارد ، و این به معنای انتظار است – و همه کشتی های مسافرتی دیگر را گول بزنید و لعن کنید.
یکی از دوستانش گفت که برای رسیدن به عزیمت کشتی خود ، باید از شهر صخره ای بر روی الاغ سوار شود.
سؤالاتی در مورد سفر دریایی وجود دارد. بسیاری از آنها شامل نوعی اسنوبری مسافرتی هستند. برخی از افراد به ظاهر خوب و مسافرتی کروز را رد می کنند. یکی از دوستان به من گفت: “من نمی خواهم با همه آن افراد گیر بیفتم. هرگز.”
یک کشتی بزرگ سفر دریایی با نزدیک به 6000 مسافر و یک خدمه حدود 2000 نفر ، تقریباً در مورد اندازه بسیاری از بزرگترین هتل ها است. والدورف آستوریا در نیویورک از زمان ساخت آن در سال 1931 1400 اتاق داشت تا اینکه اخیراً به بیرون زد و بازسازی شد – و تعداد اتاق ها بسیار کاهش یافته است. بزرگترین هتل های لاس وگاس ، میراژ و ونیزی ، اندازه بزرگترین کشتی ها هستند.
مشکل مربوط به تعداد کشتی های دریایی شما نیست ، بلکه با درگاه های مقصد: کشتی های کروز در بعضی از نقاط استقبال خود را از بین برده اند ، نه برخی دیگر.
من و همسرم تا زمانی که این کار را انجام ندادیم با سفر دریایی خصمانه بودیم. این در اوایل دهه 1990 در دریای مدیترانه و دریای سیاه بود و مکانهایی را دیدیم – مانند یالتا ، اودسا و کنستانتیا – که شاید ما در غیر این صورت ندیده باشیم.
بنابراین ، ما الگویی از استفاده از سفر دریایی برای اکتشافات را به جای گشت و گذار تشکیل دادیم. وقتی دوباره به خبر برگشتیم ، از طریق کانال پاناما رفتیم زیرا می خواستیم آن را ببینیم و بدانیم که چگونه بود. ما به دور کیپ هورن رفتیم و با دیدن یکی از مکان های انتهای زمین ، جایی که بسیاری از مارینرها درگذشتند ، از راحتی یک آستر لوکس دیدن کردیم.
این لیست سطل است ، و من بیشتر از آن می خواهم.
