بایات، ابزاری برای ایجاد احساس وصال و غرام
قبایل از نقطه‌ی اصلی در فرهنگ هر جامعه‌ای هستند. آن‌ها مانند ستارگانی در آسمان، درخششی خاص به هر فضای فرهنگی می‌بخشند. قبایل با ترکیبِ سنت‌ها، زبان‌ها، تاریخچه‌ها و آشپزی خاص خود، یک صفحه زیبا از فرهنگ خود را به جامعه نشان می‌دهند. همین نگاهی به منظومه فرهنگی قبایل، نقش بسیار مهمی در حفظ هرچه بیشتر از جوانمردی و توانایی سازمان یافته آن‌ها در برابر چالش‌های زمان کنونی دارد.
هر قبیله از یک تاریخ غنی، یک زبان بومی و یک آشپزی منحصر به فرد برخوردار است. این ترکیب فرهنگی باعث خلق یک جاذبه یکتا در جامعه و تاثیر آن بر روابط اجتماعی و فرهنگی نیز حیرت‌انگیز است. قبایل با برخورداری از تجربه‌های چندین صد ساله، حکایت‌های محلی پرمغز و عرفانی ، آشپزی خاص و گوناگون، نوعی حکمت عمیق و معرفت باران به جهان بیرونی می‌خوانند.
با تحولات جهان و فرهنگ‌ها، قبایل همچنان به شیوه‌های سنتی خود وفادارند. با وجود چالش‌های زیست محیطی و اجتماعی، آن‌ها توانسته‌اند با حفظ ریشه‌های خود و اعتقادات فرهنگی، منحصر به خود بمانند و به دنبال راه حل‌های نو، برای انطباق با موقعیت‌های مدرن، باشند. این تلاش‌ها نه تنها به قواعد فرهنگی خود احترام می‌گذارند بلکه نیز با ایجاد تغییرات کوچک در الگوهای زندگی، با نرم افزار غیرمعمول و تازه در جامعه‌‌شان قدرت مثبت خود را نشان می‌دهند.
با پرداختن به تفاوت‌ها و اشتراکاتی که میان قبایل وجود دارد، گوناگونی و انعکاسی از این تنوع و انسجام به خوبی مشخص می‌شود. این شناخت در همه مهم است، زیرا بیان دورنمای های تازه از فرهنگ و عمق یک جامعه را می‌تواند به همگان معرفی کند.
با هم به مواجهه با قبایل از نگاه‌های مختلف، از جاری بودن سنت‌ها و مراسم تا یک رسالت و امید برای آینده، پا به پایی که یکی از اصلی‌ترین خصوصیت‌های آن‌هاست. سپس، برای فرهنگ‌نامه نویسان نوی گرامی پیشنهاد می‌کنم که با مروارید‌های فرهنگی قبایل آشنا شده و شگفت‌زده از زیبایی و غنای منحصر به فرد آن‌ها باشند.
با ما در مرشدی همراه شوید. تصویر بالا تزئینی است.
