آنچه زمانی باغ عدن بود ، اکنون بیابان آبزی عراق است.
قایق رانی قرمز باریک ما در سطح آب ریخته گری در یک جنگل از نی های اسپندر می چرخد. ساکن دیرینه باتلاق Abou Haidar به طور ماهرانه از طریق پیچ و خم کانال ها ، ما را به طور ماهرانه ای از ما در بوفالو شنا می کند ، کمی بیشتر از بینی های سرخ شده آنها که در بالای سطح قابل مشاهده است. قرار دادن این سرزمین به عنوان یک بهشت کتاب مقدس دشوار است ، اما یک بار که چنین بود. این “باغ ادن” بین النهرین “باغ ادن” که از رودخانه های قدرتمند فرات و دجله تغذیه می شد ، تغذیه می شد. ما شنا می کنیم ، به دنبال کاهش حیات وحش هستیم و به تاریخ پیچیده و پرتحرک باتلاق های عراق و اعراب که در اینجا زندگی می کنند ، می پردازیم.
باتلاق وسیع عراقی در گوشه جنوب شرقی کشور واقع شده است که توسط رودخانه ها تغذیه می شود و خونریزی به خلیج فارس می شود. هزاره توسط مردمان نیمه نودیک استفاده می شود و بسته به سیستم اعتقادات شما ، اولین جایی که زندگی بشر به خاک زمینی لمس می کند.
این منظره باتلاق و مرطوب دیگر یک سرزمین وعده داده شده یا پناهگاه دیگر دنیوی نیست بلکه یک پدیده منحصر به فرد به نام آبزی کویر ، و ارزش دیدن آن را دارد.
یک باتلاق آبشار در بالای یک بیابان عراقی
کویر درختچه بین النهرین جنوب عراق ، که توسط یک خشکسالی بی پایان ، مورد ضرب و شتم قرار گرفته است ، انواع عاشقانه ای از تپه های شن و ماسه نورد و مناظر بادگیر نیست. به یک سطح واضح و ترک خورده آفتاب زده است. صاف ، متروک ، در سایه های زرد کمرنگ رنگ شده است. بیابان هر نوع خشکی از زمین است که سالانه کمتر از 25 سانتی متر بارش دریافت می کند. منطقه اطراف باتلاق ها ، یعنی شهرهای Chibayish و Nasiriyah ، تقریباً هیچ یک را دریافت نمی کنند. اما دقیقاً چه چیزی آن را آبزی می کند؟ یک “بیابان آبزی” یک ویژگی آب را مستقیماً در بالای این بیابان های بی ثمر قرار می دهد.
مقاله را پس از فیلم ما ادامه دهید
ویدیوی فودور توصیه شده
در حالی که آنها در مکان های مختلف در سراسر جهان وجود دارند ، یعنی جایی که آتاکاما با اقیانوس آرام ملاقات می کند و نامیب با اقیانوس اطلس ملاقات می کند ، این یکی متفاوت است.
آبهای آبی کم رنگ ، که توسط خورشید بی نظیر پخته شده است ، جای خود را به زمین های حاشیه ای در اطراف لبه های آن می دهد – یک دریاچه بیابانی بعید است. تقریباً مانند بیابان های سنتی ، حیات وحش پراکنده است و به سختی بیشتر از چند پرنده که در آسمان از کنار ما قایقرانی می کنند.
این باتلاق بیابانی که در سیلاب های دو رودخانه بزرگ نشسته بود ، خونریزی برای انسانها و حیوانات وحشی بود که این منطقه را به خانه می نامیدند ، علاوه بر اینکه یکی از زیباترین و تالابهای زیبای روی کره زمین بود. در حالی که امروز فریادی از ادن است ، اما هنوز هم یک اکوسیستم مهم و حیاتی است که با تعادل ظریف آویزان است.
بیابانی عمیق تر
این سرزمین که با قدیمی ترین ساختارهای بشریت مانند Ziggurat of Ur ، یکی از بیولوژیکی ترین و تاریخی ترین کشور این کشور است. با این حال ، سال به سال ، باغ عدن به خود کوچک می شود. بیابان زایی غیرقابل توقف باتلاق ها ناشی از تغییرات آب و هوا ، سیاره گرمایشی و سیاست است. در دهه 90 ، صدام حسین به امید مجبور به مجبور کردن ساکنان ، که او را تهدیدی برای رژیم خود می دانست ، برای فرار از خانه های نی خود ، آب را تخلیه و عمداً آلوده کرد. بیش از 200 گونه از پرندگان مهاجر ، گراز وحشی ، ماهی ، و یک اوتتر با روکش صاف و بومی که از بین رفته اند یا منقرض شده اند یا به آستانه وجود سوق داده شده اند.
امروزه آب به شدت آلوده ، ضخیم با لجن است و بوی گوگردی ملایم دارد. با این حال ، ساکنان می مانند. برای بسیاری ، این سرزمین کانال های پیچیده تنها خانه ای است که تاکنون شناخته شده اند.
و در معرض خطر مرگ آهسته با تبخیر است. هر سال بیشتر از زمین مسطح و ترک خورده آشکار می شود زیرا آب در آفتاب بی امان خشک می شود. در حالی که هنوز دو متر در بسیاری از مناطق عمق دارد ، باتلاق ها بسیار کم عمق تر از آنچه انتظار دارید هنگام نگاه کردن به اعماق آنها. خبر خوب این است که موج افکار عمومی شروع به چرخش می کند. پیش از این ، تعداد کمی نادر به باتلاق ها و گرفتاری آنها اهمیت می داد.
در سال 2016 به عنوان میراث جهانی یونسکو که در سال 2016 به عنوان یک میراث جهانی یونسکو معرفی شده است ، عرب های باتلاق عراق از طریق یک منبع بعید: گردشگری زندگی جدیدی به دست می آورند.
اقامت یک شبه در باغ عدن
عراق ممکن است در صدر لیست سفر شما نباشد. اما باید باشد در کنار مقاصد تاریخی باورنکردنی مانند بابل ، هاترا و سامرا ، حرم های خیره کننده شیعه در کربلا و نجف ، شهر پایتخت مورد علاقه غذا بغداد و مناظر متنوع به ارزش جاده در منطقه عراق-کاردستان وجود دارد. با این حال ، بیشترین جذابیت ، اقامت یک شبه در باتلاق های بین النهرین است.
به هر حال ، چند بار به یک بیابان آبزی می روید؟
شرکت تور متعلق به عراق و اداره شده ، در هفته گذشته، مسافران را با ساکنان باتلاق دیرینه متصل می کند و یک بازدید یک شبه از خانه های نی خود ترتیب می دهد. خود مرد باتلاق ها ، ابو حیدار ، همیشه با رنگ سفید پوشیده از نودها پوشیده است خیش زدن با یک شطرنجی آبی کوفیه بالای سرش او معمولاً داستانهایی راجع به زمان خود را که به جنگ ایران/عراق تهیه شده و آوازهای سنتی عامیانه عراق را به زبان عربی می خواند ، می گوید.
شما روزها از آبراههای باریک در قایق های محکم و حرکتی حرکتی بزرگنمایی می کنید و با چشم اندازهای آدم و حوا در ذهن آدم و حوا به کاوش در گره ها و لاله های این منظره می پردازید. بعد از غروب خورشید صورتی ، شما به خانه او بازنشسته خواهید شد ، یک ساختار بدون ناخن به نام a گلبشر نی های برداشت شده در حدود 10 متری خم شده اند تا یک گنبد تشکیل دهند ، زیرا بیش از 5000 سال است. در اینجا ، شما یک وعده غذایی خانگی را می خورید ، در اطراف آتش سوزی که توسط بوفالو دانگ تغذیه می شود ، می نشینید و با سؤالاتی در مورد زندگی مربوطه ، به یکدیگر فلفل می زنید.
این یک اقامت لوکس به هیچ وجه نیست. بهتر است مسافران بی پروا خم شده از غوطه وری فرهنگی واقعی باشند. این بدان معنا نیست که شما هر ثانیه از این تجربه را دوست نخواهید داشت. علیرغم آلودگی ، ما در باتلاق شنا کردیم و یک روز پر از اول بود ، راه سفر باید باشد.
Ma’dan ، یا Arabs Marsh ، جامعه ای حاشیه نشین در دوره مدرن است ، همانطور که بیشتر گروه هایی که شیوه زندگی سنتی تری دارند. رونق گردشگری آنها و بیابان آبزی را که در آن متکی هستند ، قرار می دهد و دولت و گروه هایی مانند یونسکو را وادار می کند که موضع بگیرند و از زمین محافظت کنند.
بدون اینکه گردشگری جهان را تشویق به مراقبت از باتلاق ها کند ، آنها احتمالاً در نسل بعدی ناپدید می شوند و در تاریخ خشک می شوند.
تاریخی ، بیولوژیکی ، کتاب مقدس ، فرهنگی
کویر آبزی عراق همه جعبه ها را بررسی می کند.
در حالی که ممکن است من از نظر مذهبی تمایل نداشته باشم (من ترجیح می دهم شکاک فداکار) یا یک تاریخچه آگاه باشد ، فرهنگ منحصر به فرد منطقه و یک لبخند از “آخرین فرصت” یا “گردشگری روز رستاخیز” در تصمیم من برای بازدید نقش ایفا می کند.
از آنجا که بدون مداخله ، این ویژگی زمین شناسی منحصر به فرد و زیستگاه ضروری تالاب می تواند از بین برود.
به طور خاص برای Basra Reed Warbler ، عراق بابلر ، Darter آفریقایی و Goliath Heron ویران کننده است. این فقط پرندگان و آب باتلاق نیست. این یک تجربه سفر همهجانبه است که به شما کمک می کند تا یک خرده فرهنگ عراق مدرن را بهتر بشناسید و همه دوستان خود را با یک ماجراجویی یک نوع تحت تأثیر قرار دهید.
یک بیابان مرطوب تقریباً به همان اندازه اکسییمورونیک است ، اما وجود آن به اندازه خود بشریت قدیمی است. با تشکر از سازمان های محلی مانند Bilweekend ، که به راحتی بازدیدهای خصوصی و اقامت یک شبه را ترتیب می دهند ، می توانید از بیابان آبزی عراق بازدید کنید و شایستگی حفظ فرهنگی و زیست محیطی را به جهانیان نشان دهید.
