Standfirst: با توجه به استرس مداوم آب در سراسر منطقه ، بازیافت آب به عنوان یک استراتژی حیاتی در حال ظهور است. موفقیت خاورمیانه نشان می دهد که چگونه می توان فاضلاب را از یک مسئولیت به یک منبع با ارزش تبدیل کرد.
در منطقه ای که هر قطره ای به حساب می آید ، خاورمیانه در یک لحظه مهم در تصور چگونگی تهیه آب ، مدیریت و استفاده مجدد از آب قرار دارد. با افزایش جمعیت ، شهرنشینی سریع و تغییرات آب و هوایی ، کشورهای سراسر منطقه مجبور به مقابله با یک واقعیت واضح هستند: مدل های سنتی آبرسانی-که به شدت به سفره های اضافی و آب شیرین کن انرژی متکی هستند-دیگر پایدار نیستند. در حالی که نمک زدایی نقش مهمی در برآورده کردن تقاضای آب در منطقه در مدت زمان طولانی داشته است ، اما به دلیل حجم زیاد آب نمک غلیظ که در اکوسیستم های دریایی آسیب پذیر تخلیه شده است ، می تواند تهدیدهای زیست محیطی قابل توجهی (در طولانی مدت) ایجاد کند. در نتیجه ، برای متنوع سازی منابع آب به گونه ای که هم از نظر اقتصادی و هم از نظر محیطی قابل دوام باشد ، فوریت فزاینده ای وجود دارد.
در برابر این زمینه ، بازیافت آب به عنوان یک پاسخ استراتژیک و لازم به استرس مداوم آب منطقه ظاهر می شود. این شامل تصفیه فاضلاب از منابع داخلی ، صنعتی و کشاورزی با استانداردی است که باعث می شود آن را برای استفاده مجدد بی خطر می کند-یا برای استفاده های غیر قابل استفاده مانند آبیاری ، خنک کننده صنعتی و محوطه سازی ، یا برای استفاده مجدد از آب آشامیدنی) (مانند شارژ مجدد آب های زیرزمینی) و استفاده مجدد از مواد قابل استفاده مجدد (مانند نوشیدن و تهیه مواد غذایی). این امر نه تنها در دسترس بودن کلی آب را افزایش می دهد بلکه اعتماد به نفس را کاهش می دهد ، بلکه با جلوگیری از تخلیه پساب تصفیه نشده به اکوسیستم های طبیعی ، آلودگی محیطی را کاهش می دهد و امکان بازیابی منابع ارزشمند مانند مواد مغذی و انرژی را فراهم می کند که در هضم ها تعبیه شده اند.
بازیافت آب به عنوان یک استراتژی کلیدی در منطقه
بازیافت آب در خاورمیانه فقط برای پرداختن به کمبود ضروری نیست. این در مورد باز کردن طیف وسیعی از مزایای بین بخشی است. آب بازیافت شده نقش مهمی در کاهش فشار بر روی آب شیرین و منابع آب شیرین تر ، کاهش مصرف انرژی و بهبود پایداری سیستم های شهری و کشاورزی دارد. این مزایا به وضوح در پروژه های نوآورانه در مقیاس بزرگ توسعه یافته در منطقه مشاهده می شود.
به عنوان مثال ، تصفیه خانه فاضلاب به عنوان سامرا اردن تقریباً 70 درصد از فاضلاب اردن را با استفاده از هضم بی هوازی برای تبدیل لجن آلی به بیوگاز در حالی که حداکثر 80 درصد از نیازهای انرژی گیاه را در بر می گیرد ، درمان می کند. به طور مشابه ، در مصر ، تصفیه خانه فاضلاب دلتا جدید – بزرگترین نوع خود در سطح جهان – فرآیند بیش از هفت میلیون متر مکعب در روز ، در حالی که فسفر و نیتروژن را نیز برای تولید کودهای پایدار که از گسترش کشاورزی در مناطق خشک پشتیبانی می کنند ، بازیابی می کنند. در دبی ، از آب بازیافت شده برای آبیاری فضاهای سبز ، سیستم های خنک کننده ناحیه عملیاتی و زیرساخت های آتش نشانی استفاده می شود و در نتیجه باعث صرفه جویی در هزینه قابل توجهی می شود.
موانع پذیرش گسترده بازیافت آب
اگرچه فواید زیست محیطی و اقتصادی بازیافت آب مشخص است ، اما به دلیل چالش های مداوم و چند لایه در سراسر جهان اتخاذ نشده است. تقریباً 52 درصد از فاضلاب در سطح جهان درمان می شود ، اما این رقم بر اساس سطح توسعه اقتصادی آنها اختلافات شدید بین کشورها را پنهان می کند. در حالی که اقتصادهای با درآمد بالا (مانند موارد موجود در اروپای غربی) حدود 74 درصد از فاضلاب خود را درمان می کنند ، درصد کاهش می یابد و در اقتصادهای کم درآمد تقریباً 4.3 درصد کاهش می یابد (مانند آن در جنوب آسیای جنوبی و زیر صحرای آفریقا). این اختلافات نشان دهنده اختلافات در دسترسی به زیرساخت ها ، بودجه و تخصص فنی است. بسیاری از امکانات درمانی در کشورهای با درآمد پایین منسوخ ، کمبود تأمین مالی یا کم اندازه هستند و توانایی آنها در تولید آب با کیفیت کافی برای استفاده مجدد را دارند. حتی در صورت امکان تصفیه آب ، عدم وجود شبکه های توزیع – که اغلب به دور از گیاهان درمانی واقع شده اند – قادر به توزیع ایمن آب بازیافت شده برای کاربران نهایی هستند. ساختمان و حفظ زیرساخت های لازم برای بازیافت آب ، به ویژه هنگامی که آب بازیافت شده باید در جهت مخالف جریان های بهداشتی موجود حرکت کند ، نیاز به سرمایه گذاری قابل توجهی و برنامه ریزی بلند مدت دارد.
این مسئله بیشتر با آلودگی در منبع پیچیده می شود. تخلیه های صنعتی حاوی مقادیر زیادی از مواد شیمیایی سمی برای درمان نیاز به تلاش و منابع بیشتری دارند ، در نتیجه هزینه تصفیه آب را افزایش می دهند و در نهایت ایمنی آب بازیافت شده را تهدید می کنند. بنابراین ، تقویت مقررات زیست محیطی برای اطمینان از پیش درمانی مؤثر و کاهش استفاده از مواد شیمیایی مضر در فرآیندهای صنعتی بسیار مهم است. به عنوان مثال ، ابوظبی مقررات آب و بیوسولیدهای بازیافت شده 2021 را منتشر کرد ، که یک چارچوب قانونی برای استفاده مجدد از امن و اقتصادی و مدیریت آب و بیوسولیدهای بازیافت شده ایجاد می کند. این مقررات از دستورالعمل های سازمان بهداشت جهانی برای تعریف محدودیت های مجاز برای میکروب ها ، مواد شیمیایی و سایر آلاینده ها در آب بازیافت شده استفاده می کنند. آنها همچنین موظفند كه نهادهای مسئول تبدیل فاضلاب به آب بازیافت شده (اعم از ارائه دهندگان تصفیه یا مجوزهای دفع) یك استراتژی ایمنی جامع متناسب با كاربران نهایی مختلف تهیه كنند ، كه باید شامل ارزیابی خطرات بالقوه زیست محیطی باشد. این امر به اطمینان از اینكه آب بازیافت شده برای طیف وسیعی از مصارف در حین نگه داشتن ارائه دهندگان تصفیه مجوز و اشخاص دفع پاسخگو برای مدیریت و كنترل آلاینده های آب کمک می کند ، کمک می کند.
یکی دیگر از مانع های ماندگار برای موفقیت در بازیافت آب ، مقاومت اجتماعی فرهنگی است. نگرش های فرهنگی ، اطلاعات نادرست و ننگ اجتماعی هنوز هم بسیاری از افراد را از حمایت از فرزندخواندگی و استفاده از آب بازیافت شده ، به ویژه برای استفاده هایی مانند تولید مواد غذایی یا آب آشامیدنی باز می دارد. حتی هنگامی که با استفاده از فرآیندهای پیشرفته مانند اسموز معکوس ، با استانداردهای بین المللی تحت درمان قرار می گیرند ، آب بازیافت شده اغلب به عنوان نجس یا ناامن تلقی می شود ، درک که می تواند از شواهد علمی خلاف آن بالاتر باشد. بنابراین ، این قطع ارتباط بین درک عمومی و پذیرش ، و واقعیت فنی تقاضا را تضعیف می کند و در نهایت ، حمایت سرمایه سیاسی و خصوصی را برای سرمایه گذاری در زیرساخت های بازیافت آب تضعیف می کند.
چارچوبهای نهادی ضروری است
تغییر ادراکات فرهنگی بیش از اطمینان فقط به اطمینان خاطر نیاز دارد: این امر نیاز به تعامل هدفمند دارد. کمپین های آگاهی عمومی نه تنها باید توضیح دهند که چگونه آب بازیافت شده ایمن است بلکه آن را به عنوان یک دارایی ارزشمند که برای پایداری طولانی مدت ضروری است ، تغییر می دهد. کشورهایی مانند امارات متحده عربی با ادغام مضامین حفاظت از آب در روایات ملی و سیاست های عمومی در این جبهه پیشرفت می کنند. به عنوان مثال ، در سال 2019 ، امارات متحده عربی “خط مشی بازیافت آب” را صادر کرد که کنترل های دقیق کیفیت را تقویت می کند ، اما همچنین به طور فعال استفاده از آب بازیافت شده را برای اهداف غیر قابل استفاده مانند آبیاری ، خنک کننده منطقه و عملیات صنعتی ترویج می کند. علاوه بر این ، “استراتژی امنیت آب امارات متحده عربی 2036” هدف خود را برای افزایش استفاده مجدد از آب تصفیه شده به 95 درصد تا سال 2036 تعیین کرده است ، و دبی که در صدر قرار دارد ، متعهد شده است تا سال 2030 به 100 درصد فاضلاب بازیافت برسد – هدفی که مستقیماً از استراتژی انتشار کربن صفر uae 2050 با کاهش آب و هوای بازنشستگی از آب شیرین سازی و بازنشستگی استفاده می کند.
ابوظبی همچنین با معرفی تعرفه آب بازیافت شده برای مصرف کشاورزی از طریق قطعنامه شورای اجرایی ، به مصرف کنندگان کشاورزی انگیزه می دهد تا اعتماد خود را به آب آشامیدنی و زیرزمینی کاهش دهند. شماره (185) از سال 2021. تعرفه آب بازیافت شده (با قیمت 1.7 در هر متر مکعب) تقریبا نیمی از هزینه آب آشامیدنی یارانه ای آب شیرین شده برای کشاورزی است و در حال حاضر ارزانترین منبع آب موجود از طریق شبکه آب و برق ابوظبی برای مزارع است.
این مثالها نشان می دهد که یک چارچوب قوی نهادی و نظارتی فقط یک عنصر پشتیبانی نیست – بلکه ستون فقرات هر استراتژی موفق بازیافت آب است. بدون یک چارچوب نظارتی واضح که استانداردهای کیفیت را تعریف می کند ، اقدامات ایمنی را اعمال می کند و مشوق ها را تراز می کند ، حتی پیشرفته ترین سیستم های درمانی ممکن است مورد استفاده قرار نگیرند.
به طور خلاصه ، کمبود آب دیگر نگرانی دور نیست. این یک واقعیت در حال رشد است که آینده جوامع ، اقتصادها و اکوسیستم های مختلف را در سراسر جهان شکل می دهد. از آنجا که اثرات تغییرات آب و هوایی شدت می یابد و ذخایر آب شیرین (که بیش از حد مصرف می شوند) همچنان رو به کاهش هستند ، فشار بر روی سیستم های جهانی آب فقط عمیق تر می شود. به همین دلیل ، بازیافت آب به عنوان ابزاری قدرتمند برای کاهش استرس آب و ایجاد مقاومت طولانی مدت از آن استفاده می کند. این پتانسیل گسترده است: مطالعات نشان می دهد که فاضلاب بازیافت شده می تواند بیش از یک میلیون هکتار در سراسر منطقه آبیاری و بارور کند ، در حالی که کربن تعبیه شده در فاضلاب می تواند میلیون ها خانه را تأمین کند. با این حال ، باز کردن این پتانسیل نیاز به سرمایه گذاری پایدار در زیرساخت های مدرن ، چارچوب های نظارتی شفاف و قابل اجرا ، بودجه دولتی و خصوصی و به طور انتقادی ، تغییر در درک عمومی دارد. موفقیت ابتکارات بازیافت آب در خاورمیانه ، ارزش چند بعدی تصفیه فاضلاب را به عنوان یک منبع به جای یک بدهی برجسته می کند-و به عنوان یک یادآوری قدرتمند عمل می کند که ممکن است راه حل بحران آب در یافتن آب بیشتر نهفته باشد ، اما در انجام بیشتر با آب ما در حال حاضر است.
White & Case به معنای عمل حقوقی بین المللی شامل White & Case LLP ، یک ایالت نیویورک با مسئولیت محدود ، White & Case LLP ، یک مشارکت با مسئولیت محدود است که تحت قانون انگلیسی و سایر مشارکت ها ، شرکت ها و اشخاص وابسته است.
این مقاله برای اطلاعات کلی افراد علاقه مند تهیه شده است. این طبیعت جامع نیست و سعی نمی کند. با توجه به ماهیت عمومی محتوای آن ، نباید به عنوان مشاوره حقوقی تلقی شود.
© 2025 White & Case LLP
