درست قبل از شب چهارشنبه ، خیابان های نزدیک پایتخت افغانستان ناگهان با مردم پر شد-تلفن های همراه در همه جا به زندگی بازگردانده شده بودند.
افغان ها با تلفن هایی که به گوش خود فشار داده شده یا محکم در دستان خود قرار گرفته اند ، به خیابان های کابل ریختند تا بررسی کنند که آیا دیگران نیز آنلاین هستند.
“تبریک می گویم ، اینترنت برگشته است!” یک مغازه دار فریاد زد ، همانطور که رانندگان در پاسخ گفتند. به کودکان بالن دست داده می شد ، والدین شیرینی و دوستانی را که در رستوران ها جمع شده بودند خریداری کردند – همه در حالی که به صورت متحرک بر روی تلفن های خود گپ می زدند.
به مدت 48 ساعت ، افغان ها آفلاین بودند، از خدمات موبایل و اینترنت ، در خاموشی از راه دور که توسط مقامات بدون هشدار تحمیل شده است ، قطع کنید.
محمد رافی ، 33 ساله ، صاحب یک فروشگاه تلفن همراه گفت: “این احساس می شد که ما قرن ها به عقب برگشته ایم. ما در حال فکر کردن برای ارسال نامه ها فقط برای به روزرسانی از خانواده های خود بودیم.”
“خیابان ها خالی بود – حتی اگر یک روز هفته بود ، مانند تعطیلات احساس می شد. اما اکنون ، حتی در عصر ، دوباره شلوغ است.”
سهراب احمدی ، راننده تحویل 26 ساله ، دو روز بیکار بود و از طریق برنامه هایی که برای آن کار می کند قادر به دستیابی به مشتری نبود.
اکنون ، ردیف های دوچرخه برای جمع آوری سفارشات از رستوران های روشن شده توسط علائم نئون یا از فروشندگان آب میوه که در حال پخش موسیقی هستند ، قرار گرفته است. وی گفت: “این مانند عید الدا است ؛ مثل این است که برای نماز آماده شوید.”
همچنین در خیابان ها قابل مشاهده بود ، افزایش تعداد زنانی که با آنها روبرو شده اند محدودیت های گسترده تحت دولت طالبان، از جمله ممنوعیت آموزش فراتر از دبستان.
یک زن جوان که به صورت آنلاین تحصیل می کند و از او خواسته است که نامگذاری نشود ، گفت: “من نمی توانم به شما بگویم که چقدر راحت هستم. من دوباره نفس می کشم.” “کلاس های آنلاین تنها امیدی است که برای دختران افغان باقی مانده است.”
سازمان ملل گفت که خاموش شدن در اتصال ، ثبات اقتصادی را تهدید می کند و یکی از بدترین بحران های بشردوستانه جهان را تشدید می کند.
در وابسته به دولت هنوز در مورد خاموشی اظهار نظر نکرده است.
این خاموشی هفته ها پس از آن صورت گرفت که دولت گفت که برای جلوگیری از “بی اخلاقی” ، در برخی از استان ها قطع اینترنت پر سرعت را آغاز می کند.
سخنگوی استانی در بلخ ، عطا الله زید ، گفت: در آن زمان این ممنوعیت توسط رهبر بزرگ سایه طالبان ، Hibatullah Akhundzada دستور داده شد.
اینترنت هنوز هم در طول اولین قانون طالبان بین سالهای 1996 و 2001 ، هنگامی که این کشور بیش از حد از جنگ مورد ضرب و شتم قرار گرفت و برای ساخت زیرساخت ها فقیر بود ، یک فناوری نسبتاً تازه بود.
اما در دهه های اخیر ، اقتصاد به طور فزاینده ای به اتصال به اینترنت وابسته شده است. حتی در مناطق روستایی ، بسیاری از افغان ها از تلفن های همراه برای انجام تجارت استفاده می کنند.
غلام ربانی ، فروشنده اعتبار موبایل ، که فروشگاه وی چهارشنبه شب بسته بندی شده بود ، گفت: “جهان پیشرفت کرده است. این مانند 30 سال پیش نیست.” “ما امیدوار بودیم که اینترنت برگردد. این یک ضرر برای همه بود – از جمله دولت.”
