درست قبل از شب چهارشنبه ، به وقت محلی ، خیابان های تقریباً دلپذیر پایتخت افغانستان کابل ناگهان پر از مردم شد.
تلفن های همراه در همه جا به زندگی بازگردانده شده بودند.
افغانستان ها با فشار دادن به گوش های خود یا محکم در دستان خود ، روی خیابان ها ریختند تا بررسی کنند که آیا دیگران نیز آنلاین هستند.
“تبریک می گویم ، اینترنت برگشته است!” یک مغازه دار فریاد زد ، همانطور که رانندگان در پاسخ گفتند.
به کودکان بالن دست داده می شد ، والدین شیرینی و دوستانی را که در رستوران ها جمع شده بودند ، خریداری می کردند ، همه در حالی که به صورت متحرک در تلفن های خود گپ می زدند.
به مدت 48 ساعت ، افغان ها به صورت آفلاین ، از خدمات موبایل و اینترنت در خاموشی از راه دور که توسط مقامات بدون هشدار تحمیل شده بود ، قطع شده بود.
“این احساس کرد که ما قرن ها به عقب برگشته ایم. ما در حال فکر کردن برای ارسال نامه ها فقط برای به روزرسانی از خانواده های خود بودیم.”
محمد رافی ، صاحب مغازه تلفن همراه گفت.
این 33 ساله افزود: “خیابان ها خالی بود ، حتی اگر یک روز هفته بود ، احساس تعطیلات می کرد. اما اکنون ، حتی در عصر ، دوباره شلوغ است.”
خیابان های کابل روز چهارشنبه به سرعت با مردم در تلفن های خود پر شد. (رویترز: سید هاسیب)
سهراب احمدی ، راننده تحویل 26 ساله ، دو روز بیکار بود و از طریق برنامه هایی که برای آن کار می کند قادر به دستیابی به مشتری نبود.
اکنون ، ردیف های دوچرخه برای جمع آوری سفارشات از رستوران های روشن شده توسط علائم نئونی یا از فروشندگان آب میوه که در حال پخش موسیقی هستند ، جمع شده اند.
وی گفت: “این مانند عید الدا است ؛ مثل این است که برای نماز آماده شوید.”
همچنین در خیابان ها قابل مشاهده بود ، افزایش تعداد زنانی که تحت دولت طالبان با محدودیت های گسترده ای روبرو شده اند ، از جمله ممنوعیت آموزش فراتر از مدرسه ابتدایی.
یک زن جوان ، که به صورت آنلاین تحصیل می کند و از او خواسته است که نامگذاری نشود ، گفت: “من نمی توانم به شما بگویم که چقدر راحت هستم. من دوباره نفس می کشم.”
“کلاس های آنلاین تنها امیدی است که برای دختران افغان باقی مانده است.”
“ضرر برای همه”
سازمان ملل گفت: خاموشی در اتصال ، ثبات اقتصادی را تهدید می کند و یکی از بدترین بحران های بشردوستانه جهان را تشدید می کند.
دولت طالبان هنوز در مورد خاموشی اظهار نظر نکرده است.
با این حال ، هفته ها پس از آن صورت گرفت که دولت گفت که برای جلوگیری از “بی اخلاقی” ، در برخی از استان ها قطع اینترنت پر سرعت را آغاز می کند.
سخنگوی استانی بلخ ، عطا الله زید گفت در زمان دستور ممنوعیت توسط رهبر سایه دار سایه طالبان ، هیبت الله آخوندزادا.
فروشندگان برای انجام تجارت ، از جمله در بسیاری از مناطق روستایی ، به خدمات تلفن همراه در افغانستان متکی هستند.
(رویترز: سید هاسیب)
اینترنت هنوز هم در طول اولین قانون طالبان بین سالهای 1996 تا 2001 ، هنگامی که این کشور بیش از حد جنگ و فقیر برای ساخت زیرساخت ها بود ، یک فناوری نسبتاً تازه بود.
اما در دهه های اخیر ، اقتصاد به طور فزاینده ای به اتصال به اینترنت وابسته شده است.
حتی در مناطق روستایی ، بسیاری از افغان ها از تلفن های همراه برای انجام تجارت استفاده می کنند.
غلام ربانی ، فروشنده اعتبار موبایل ، گفت: “جهان پیشرفت کرده است. این مانند 30 سال پیش نیست.”
“ما امیدوار بودیم که اینترنت برگردد. این یک ضرر برای همه بود – از جمله دولت.”
AFP/ABC
