کافر مالک ، سرزمین های فلسطینی: از ایستگاه نظارت وی در یک تپه از راه دور در کرانه باختری اشغالی ، اپراتور آب Subhil Olayan مراقب یک زندگی برای فلسطینی ها ، بهار ایین سامیه است.
بنابراین ، هنگامی که مهاجران اسرائیلی اخیراً به سیستم چاه ها ، پمپ ها و خطوط لوله ای که وی بر آن نظارت می کند ، حمله کردند ، او سهام را می دانست.
وی گفت: “البته هیچ زندگی بدون آب وجود ندارد.”
به گفته شرکت فلسطینی که آن را مدیریت می کند ، بهار که ایستگاه پمپاژ را تغذیه می کند ، برای حدود 110،000 نفر منبع اصلی آب است.
این حمله یکی از چندین حادثه اخیر است که در آن شهرک نشینان متهم به آسیب رساندن ، منحرف یا تصرف کنترل منابع آب فلسطین شده اند.
“مهاجران آمدند و اولین کاری که انجام دادند این بود که خط لوله را بشکنند.
اولیان گفت: “آب فقط به داخل خاک می رود ، به زمین.”
فقط دو روز پس از آخرین حمله ، مهاجران اسرائیلی – برخی از آنها مسلح – در استخرهای دقیقاً زیر چشمه پاشیده شدند ، در حالی که اولیان از فاصله ای فشار آب و دوربین ها را کنترل می کرد.
نرم افزار وی فشار عادی را در لوله هایی که آب را از چاه ها بیرون می کشیدند و لوله بزرگی که آب را از بالای تپه به سمت روستای خود Kafr Malik حمل می کرد ، نشان داد.
اما وی گفت که تیم های تعمیر و نگهداری از ترس از امنیت خود جرات نمی کنند از ترس از امنیت خود به ایستگاه پمپاژ بپردازند.
از زمان آغاز جنگ در غزه ، حملات کشنده ساکن به فلسطینی ها در کرانه باختری امری عادی شده است.
هفته گذشته ، شهرک نشینان یک شهروند 20 ساله ایالات متحده را در روستای مجاور سینجیل به قتل رساندند و ، مایک هاکابی ، سفیر آمریكا را وادار كردند تا از اسرائیل ترغیب كنند كه “به طور تهاجمی” در مورد این قتل “تحقیق كند.
Issa Qassis ، رئیس هیئت مدیره آب اورشلیم ، که بهار Ein Samiyah را مدیریت می کند ، گفت که وی حملات را به عنوان ابزاری برای گرفتن زمین و الحاق زمین اسرائیلی مشاهده می کند.
وی در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت: “هنگامی که شما در مناطق خاصی تأمین آب را محدود می کنید ، مردم به سادگی در جایی که آب در دسترس است حرکت می کنند.”
وی گفت: “بنابراین در برنامه ای برای انتقال مردم به سرزمین های دیگر ، آب بهترین و سریعترین راه است.”
از زمان آغاز جنگ در غزه ، چندین سیاستمدار و مقامات اسرائیلی در حمایت از ضمیمه کرانه باختری ، که اسرائیل از سال 1967 اشغال کرده است ، به طور فزاینده ای آواز می شوند.
برجسته ترین آنها وزیر دارایی بزالل اسوتریچ ، خود یک ساکن است ، که در ماه نوامبر گفت که سال 2025 سالی خواهد بود که اسرائیل حاکمیت خود را بر سرزمین فلسطین اعمال می کند.
قاس ، دولت اسرائیل را متهم كرد كه از حملات مهاجران مانند یكی در این سامیه حمایت می كند.
ارتش اسرائیل گفت که سربازان از حادثه ای که لوله ها در آن آسیب دیده اند آگاه نیستند ، “و بنابراین قادر به جلوگیری از آن نبودند.”
خسارت به امکانات آب این سامیه یک حادثه منزوی نبود.
در ماه های اخیر ، شهرک نشینان در نزدیکی جردن دره با منحرف کردن آب خود از بالادست ، کنترل چشمه الوجا را به دست گرفتند.
وی گفت که اخیراً دو چشمه دیگر در این منطقه نیز به دست آمده است.
در دورا القاره ، یکی دیگر از دهکده های کرانه باختری که از چشمه Ein Samiyah به عنوان منبع آب پشتیبان استفاده می کند ، ساکنان نیز نگران خشکسالی های فزاینده طولانی و نحوه تنظیم اسرائیل حقوق آب خود هستند.
Rafeaa Qasim ، عضو شورای روستا ، با استناد به بارندگی های کمتر که باعث می شود زمین “اساساً رها شود” گفت: “سالهاست که هیچ کس کاشت نمی کند زیرا سطح آب کاهش یافته است.”
قاسم گفت: اگرچه کمبود آب در این روستا به مدت 30 سال وجود داشته است ، اما دستان ساکنان در مواجهه با این چالش گره خورده اند.
وی گفت: “ما هیچ گزینه ای نداریم ؛ حفر چاه مجاز نیست” ، علی رغم وجود چشمه های آب محلی ، با اشاره به یک پروژه چاه که بانک جهانی و بانک جهانی به دلیل قانون اسرائیل که ممنوعیت حفاری در منطقه است ، رد کرد.
اراضی انتخاب شده برای حفاری در منطقه C کرانه باختری C قرار دارد که بیش از 60 درصد از این قلمرو را در بر می گیرد و تحت کنترل کامل اسرائیل قرار دارد.
سازمان های غیردولتی اسرائیل در سال 2023 گزارش دادند كه سیستم حقوقی منجر به نابرابری شدید در دسترسی به آب در کرانه باختری بین فلسطینی ها و اسرائیلی ها می شود.
در حالی که تقریباً همه ساکنان اسرائیل و اسرائیل هر روز آب جاری دارند ، تنها 36 درصد از فلسطینی های کرانه باختری انجام می دهند.
در دورا القارا ، قاسم از آینده می ترسد.
“هر سال ، آب کاهش می یابد و بحران رشد می کند – بهتر نمی شود ، بدتر می شود.”
