تهران – دو بلوک مجزا در شورای امنیت سازمان ملل به عنوان مانور ملت برای آراء پیش از یک پیشنهاد روسی ، که ارائه می دهد دوره اجرای قطعنامه 2231 را تا شش ماه ارائه می دهد ، در شورای امنیت سازمان ملل ظاهر شده است.
این تمدید بالقوه باعث ایجاد مجدداً تحریم های سازمان ملل علیه ایران می شود ، تحریم هایی که کشورهای E3 (آلمان ، انگلیس و فرانسه) در ماه آگوست باعث بازگشت مجدد شدند. فرآیند شناخته شده به عنوان “مکانیسم فوری” بخشی از برنامه جامع عمل مشترک (JCPOA) است. این اجازه می دهد تا امضا کنندگان این توافق نامه را دوباره تحریم های سازمان ملل متحد را که قبل از JCPOA در سال 2015 برطرف شده است ، بازگرداند ، در صورتی که ایران را از این معامله سازگار نیست.
ایالات متحده در سال 2018 از JCPOA عقب نشینی کرد و تحریم های دقیق اقتصادی را بر روی ایران تغییر داد. در حالی که آلمان ، فرانسه و انگلیس – امضا کنندگان اروپایی – به طور رسمی توافق را ترک نکردند ، آنها از انجام تعهدات خود برای محافظت از ایران در برابر تأثیر این تحریم ها متوقف شدند. در نتیجه ، در سال 2020 ، ایران شروع به عقب نشینی برخی از تعهدات JCPOA خود کرد.
چین و روسیه ، دو امضا کننده دیگر به JCPOA ، به طور مداوم از اقدامات غرب انتقاد کرده اند و استدلال می کنند که آنها به طور مؤثر توافق را باطل کرده اند. در جلسه ای در حاشیه اجلاس SCO در تیانجین این هفته ، وزیران خارجی ایران ، چین و روسیه نامه ای را امضا کردند که توسط عباس آراگچی ایران تهیه شده است ، که اروپا را به دلیل فعال کردن اسنپ بک محکوم کرد. همچنین ادعا كرد كه E3 فاقد توجیه قانونی و اخلاقی است كه از Snapback استفاده می كند ، زیرا نتوانست مکانیسم حل اختلاف JCPOA (DRM) را خسته كند و از تعهدات خود حمایت نکرد.
علاوه بر این ، تأسیسات هسته ای ایران ، همان موضوعی که JCPOA برای پرداختن به آن طراحی شده بود ، چندین بار توسط اسرائیل و ایالات متحده در ماه ژوئن بمباران شد. ملل اروپایی این حملات را محکوم نکردند و در عوض مقصر این مقصر بود.
اروپایی ها گفته اند که اگر ایران به مذاکره با ایالات متحده برگردد (مذاکرات واشنگتن با بمباران ایران) به طور موقت قطعنامه 2231 را گسترش می دهد و به بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی (AIEA) اجازه می دهد تا به کشور بازگردند. ایران پس از گزارش آژانس بین المللی انرژی هسته ای – بازیافت ادعاهای قدیمی و رد شده در مورد فعالیت های هسته ای ایران – هم اکنون همکاری با سازمان دیده بان هسته ای سازمان ملل متحد را به حالت تعلیق درآورد.
ایران در UNSC به 9 رای نیاز دارد
سازمان ملل متحد از پنج عضو دائمی (ایالات متحده ، انگلیس ، فرانسه ، روسیه و چین) تشکیل شده است و ده عضو غیر دائمی که توسط مجمع عمومی به مدت دو ساله انتخاب شده اند. در حال حاضر ، اعضای غیر دائمی الجزایر ، دانمارک ، یونان ، گویان ، پاکستان ، پاناما ، جمهوری کره ، سیرالئون ، اسلوونی و سومالی هستند.
آراگچی در روز جمعه مکالمه تلفنی با وزرای خارجی یونان ، سیرالئون و اسلوونی انجام داد ، حرکتی که مظنون به اتصال به قطعنامه آینده روسیه است.
در میان اعضای غیر دائمی ، کره جنوبی و دانمارک به احتمال زیاد با غرب تراز می شوند که روسیه پیشنهاد تمدید خود را ارائه می دهد. گویان همچنین روابط نزدیکی با ایالات متحده دارد و با ونزوئلا ، متحد اصلی ایران در آمریکای لاتین ، اختلاف نظر دارد.
روابط ایران با یونان ، سومالی ، سیرالئون ، اسلوونی و پاناما توصیف نمی شود که نه متضاد و نه به خصوص دوستانه. این موضع خنثی ممکن است توضیح دهد که چرا وزیر امور خارجه ایران ابتدا تصمیم گرفت تا ابتدا با نمایندگان این ملل درگیر شود.
انتظار می رود روسیه ، چین ، الجزایر و پاکستان به نفع پیش نویس قطعنامه رای دهند. برای تصویب ، ایران باید پشتیبانی از پنج عضو اضافی را تأمین کند. اگر این قطعنامه نتواند به نه رأی مثبت دست یابد ، حتی با ممتنع بودن ، تصویب نخواهد شد.
پس از رای گیری در شورای امنیت ، اعضای دائمی قدرت وتو را حفظ می کنند. بسیار محتمل است که ایالات متحده و E3 این لایحه را انتخاب کنند ، اما هر چهار نفر امیدوارند که مجبور به انجام این کار نباشند ، زیرا این امر با عوارض سیاسی همراه است.
فعال سازی Snapback در روزهای اخیر بر اقتصاد ایران تأثیر منفی گذاشته و باعث کاهش بیشتر ریال ایران شده است. به همین دلیل برخی در داخل ایران مخالف گسترش عکس فوری هستند. آنها استدلال می كنند كه بازگشت تحریم های سازمان ملل در درجه اول اثرات روانشناختی به جای موارد عملی بوده است و اگر این وضعیت در شش ماه تکرار شود ، بازار ایران دوباره رنج می برد.
براساس اظهارات مأموریت های غربی ، روسیه پیش نویس قطعنامه خود را توزیع کرده است. ایرانیان گفته اند که اگر در نهایت تحریم های قبل از JCPOA سازمان ملل دوباره وارد شود ، آنها به طور جدی در نظر می گیرند که NPT را ترک کنند (پیمان عدم گسترش سلاح های هسته ای).
