یک سازمان غیردولتی روز سه شنبه گفت ، ایران حداقل در سال 2025 تاکنون حداقل 1000 نفر را اعدام کرده است ، و یک “کمپین کشتار جمعی” را در زندان هایی با هدف گسترش ترس از طریق جامعه محکوم کرد.
حداقل 64 نفر فقط در هفته گذشته ، به طور متوسط بیش از نه روز در روز به دار آویخته شدند ، گفت: گروه حقوق بشر ایران مستقر در نروژ ، که روزانه اعدام ها را در ایران شمارش و تأیید می کند.
با گذشت بیش از سه ماه از سال 2025 ، این رقم در حال حاضر بالاترین است زیرا IHR شروع به نگه داشتن سوابق در سال 2008 کرد و در صدر 975 اعدام ثبت شده در سال گذشته قرار گرفت.
ایران پس از انقلاب اسلامی سال 1979 و جنگ ایران و عراق موجی از اعدام ها را در دهه 1980 و اوایل دهه 1990 انجام داد.
اما فعالان می گویند که جمهوری اسلامی اکنون از مجازات اعدام شدیدتر از هر زمان در سه دهه گذشته استفاده می کند ، با رهبری روحانیون تحت اعتراضات 2022-2023 و جنگ 12 روزه علیه اسرائیل در ماه ژوئن.
محمود امیری-مکهادام ، مدیر IHR در بیانیه ای گفت: “در ماه های اخیر ، جمهوری اسلامی یک کارزار قتل عام را در زندان های ایران آغاز کرده است ، ابعاد آن-در صورت عدم وجود واکنش های جدی بین المللی-هر روز در حال گسترش است.”
رئیس جمهور ایران مسعود پشکیان قرار است هفته آینده با رهبران غربی در مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک مسیرهای بالقوه عبور کند.
برنامه هسته ای ایران پس از رای گیری شورای امنیت سازمان ملل متحد به تحریم های مجدد ، احتمالاً در دستور کار حاکم خواهد بود.
اما امیری-مگدام گفت که اعدام ها “به جنایات علیه بشریت می رسد و باید در صدر برنامه جامعه بین المللی قرار بگیرند”.
“هر گفت و گو بین کشورهایی که به مبانی حقوق بشر متعهد هستند و جمهوری اسلامی که شامل بحران اعدام در ایران نمی شود ، قابل قبول نیست.”
– “ارعاب و ایجاد ترس” –
این گروه گفتند که سازمان ملل متحد باید اعدام ها را به عنوان جنایاتی علیه بشریت بررسی کند ، زیرا آنها با هدف سیاسی “برای ارعاب و ایجاد ترس اجتماعی” مورد استفاده قرار گرفتند.
طبق گفته IHR ، امسال امسال ده نفر را به اتهام جاسوسی برای اسرائیل اعدام کرده است ، اکثریت پس از شروع درگیری با اسرائیل.
آخرین موردی که به این اتهامات به دار آویخته شد ، باباک شهبازی بود که در 17 سپتامبر پس از آنچه عفو بین الملل به عنوان “محاکمه کاملاً ناعادلانه توصیف کرد ، اعدام شد که در آن مقامات هرگز شکنجه وی را بررسی نکردند.”
IHR گفت ارقام آن برای اعدام ها “حداقل مطلق” است ، با این که تعداد واقعی احتمالاً بیشتر “به دلیل عدم شفافیت و محدودیت در گزارش” بیشتر است.
اعدام در ایران در حال حاضر به طور انحصاری با آویزان انجام می شود ، اگرچه روش های دیگری در گذشته استفاده شده است.
بیشتر اعدام ها در زندان اتفاق می افتد ، اگرچه گاه به گاه آویزهای عمومی وجود دارد.
دفتر حقوق سازمان ملل گفت: ماه گذشته افزایش قابل توجهی در استفاده از مجازات اعدام در ایران وجود داشته است و این نشان می دهد “الگوی منظم استفاده از مجازات اعدام به عنوان ابزاری برای ارعاب دولت”.
در آن زمان ایران از استفاده خود از مجازات اعدام دفاع می کرد و گفت که این فقط در مورد جدی ترین جرائم با سخنگوی وزارت امور خارجه اسماعیل باقی بود که گفت تهران “در تلاش است تا استفاده از این مجازات را فقط به شدیدترین جنایات محدود کند”.
اما IHR گفت که بیشتر آویزها برای جرائم غیر کشنده بوده و 50 درصد از اعدام ها برای موارد مرتبط با مواد مخدر است.
در سال 2025 ، 28 نفر از این زنان به دار آویخته بودند که بسیاری از آنها به گفته فعالان پس از کشته شدن یک شوهر که مجبور به ازدواج یا خشونت شده بودند ، محکوم شدند.
به گفته گروه های حقوق بشر از جمله عفو ، ایران دومین اجرا کننده پرکار در جهان پس از چین است که اعتقاد بر این است که هر سال هزاران نفر را اجرا می کند ، اگرچه هیچ ارقام دقیقی در دسترس نیست.
عفو این هفته گفت که اعدام در ایران به “نسبت های وحشتناک” رسیده است و “تعداد زیادی از مردم” پس از “محاکمات ناعادلانه و محکومیت ها به اتهامات انگیزه سیاسی” در ایران در معرض خطر اعدام بودند.
SJW/EKF/DV
