ایالات متحده گزینه های اعتصاب ایران را با حامل هواپیما و استقرار بمب افکن افزایش می دهد

به عبارت ساده ، همه چیز در حال گرم شدن است.

بخش اعظم تفسیر رسانه ها کارل وینسون تغییر سفارشات نشان می دهد که این در مورد تقویت حملات نظامی ایالات متحده علیه حوثی ها در یمن است. رهبری ترومن شرکت حمل و نقل هوایی حامل ، ایالات متحده نزدیک به دو هفته اعتصاب هوایی علیه حوثی ها برای پایان دادن به حملات موشکی و هواپیماهای بدون سرنشین گروه به کشتی های باری که در حال انتقال از خفگی تجارت دریای سرخ است ، درگیر شده است. اما کارل وینسون استقرار در نهایت در مورد حوثی ها نیست. این در مورد ایران است.

زمینه دیپلماتیک در اینجا مرتبط است. ایالات متحده و اسرائیل مربوط به برنامه های هسته ای ایران هستند جلسات این هفته در کاخ سفید. این جلسات از رئیس جمهور پیروی می کنند دونالد ترامپ نامه اخیر به رهبر عالی ایران آیت الله علی خامنه ای ، پنجره کوتاهی را برای بازگرداندن مذاکرات هسته ای یا مواجهه با اقدامات نظامی ایالات متحده ارائه می دهد. اما اسرائیل در حال فشار آوردن ترامپ به اعتصابات علیه ایران است و ارزیابی می کند که در حالی که ایران با فعالیت های اخیر ارتش و اطلاعاتی اسرائیل تضعیف شده است ، اسرائیل احتمال نابودی موفقیت آمیز برنامه هسته ای ایران را بدون مشارکت ایالات متحده دارد.

فوریت لحظه قابل توجه است. ترامپ چه خواهد کرد؟

تاکنون رئیس جمهور تلاش مثبتی برای مطابقت با افزایش تحریم ها در ایران برای فشار وی برای توافق جدید در برنامه هسته ای خود انجام داده است. دستیابی به این معامله در اولویت است زیرا ایران اکنون به اندازه کافی در نزدیکی اورانیوم غنی شده با سلاح ها برای تولید شش سلاح هسته ای جمع آوری کرده است. در حالی که مدیر اطلاعات ملی Tulsi Gabbard این هفته تأیید کرد که ایالات متحده معتقد نیست که ایران برای تولید سلاح هسته ای حرکت کرده است ، احتمالاً می تواند در کمتر از شش ماه از سفارش از Khamenei این کار را انجام دهد.

عارضه دیگر این است که در حالی که ترامپ موقعیت مذاکره ای عملی تر را نسبت به اولین دوره خود اتخاذ کرده است – که در آن ایالات متحده اساساً خواستار خامنی در ازای مذاکرات ، انقلاب اسلامی خود را به حالت تعلیق در می آورد ، یک غیرقانونی برای رهبر عالی – اکنون خامنی دارای یک رهبر عالی است. حیوانی شخصی به سمت رئیس جمهور در مورد کشته شدن ژنرال قسم سلیمانی در ژانویه سال 2020. به عبارت ساده ، فضای پیشرفت دیپلماتیک در عرضه بسیار کوتاه ظاهر می شود.

این ما را به حامل های هواپیما باز می گرداند. از این گذشته ، دو بال هوایی حامل (مکمل هوای حامل) حداقل ساختار استقرار در برنامه های ارتش آمریكا را برای ارائه پوشش هوایی دفاعی در صورت حمله اسرائیلی یا اسرائیلی به برنامه هسته ای ایران تشکیل می دهد.

باز هم ، این حضور مضاعف مربوط به حوثی ها نیست. این در مورد ایران است.

بیرون کشیدن یک شرکت مخابراتی از اقیانوس آرام به معنای از دست دادن بازدارندگی نظامی علیه چین ، دشمن Keystone در آمریکا است. چین دارد مزیت از این پویا در گذشته اخیر. در همان زمان ، ترمن گروه Provider Strike از قدرت جنگی کافی برای مقابله با حوثی ها تا آنجا که عملی است ، دارد. این ویراستاران مسلح به موشک های حمله زمین ، بال هوایی حامل آن بین 40 تا 48 جت های جنگنده Tremendous Hornet Strike Strike دارای 40 تا 48 F-18 است و از هواپیماهای بدون سرنشین هوایی مسلح که از پایگاه های منطقه ای کار می کنند پشتیبانی می کند. اما چون حوثی ها در مخفی کردن نیروهای خود و با پراکنده کردن سلاح های خود ، ارتش آمریکا احتمالاً نمی تواند قطع حملات خود را وادار کند. برای شکست دادن حوثی ها ، ایالات متحده باید یک نیروی زمینی قابل توجه را به یمن مستقر کند و به طور واضح هیچ اشتیاق سیاسی برای چنین عملیاتی وجود ندارد.

به نوبه خود ، استراتژی فعلی ایالات متحده برای تخریب حوثی ها به اندازه کافی طراحی شده است که تصمیم می گیرند نیروهای خود را بیش از آنچه که از آنها استفاده می کنند مخفی کنند. ترامپ همچنین ممکن است امیدوار باشد که او با استفاده از آنها دیگر دشمنان ایالات متحده را از بین ببرد اقدام سخت در برابر حوثی ها نسبت به آنچه دولت بایدن گرفت.

با این حال ، با توجه به ایران ، دو حامل به ارتش آمریكا انعطاف پذیری قابل توجهی را بهبود می بخشد.

F-18 در حال کار است کارل وینسون وت ترمن در خلیج عمان می توان بیشترین اهداف هسته ای را در داخل ایران قرار داد. سایر F-18 همچنین می توانند پوشش دفاع هوایی و برتری هوایی نسبت به جنوب ایران را تضمین کنند و امکان عملیات هواپیماهای سوخت رسانی و محافظت از ناوگان را فراهم می کنند. در کنار ناوشکن گروه های اعتصاب حمل و نقل ، کشتی های دریایی و حمله به زیردریایی ها ، F-18 می تواند هرگونه تلاش ایرانی را برای اختلال در تانکر دریایی یا ترافیک باری در خلیج فارس و تنگه هورموز شکست دهد.

همچنین با توجه به اینکه VFA-97 ، یکی از اسکادران های جنگنده سوار شده است ، همراه است کارل وینسون حامل Air Wing ، یک اسکادران F-35C است. F-35 ها دارای مشکلات دندانپزشکی زیادی بوده اند ، اما با فرض اینکه آنها به درستی کار می کنند ، این هواپیماهای مخفی بودن تسلط هوا و قابلیت حمله زمینی را در اعماق ایران فراهم می کنند. همچنین توانایی حرفه ای این هواپیماهای دریایی مورد نظر نیست. اعضای بیشمار کارل وینسون وت ترمن بالهای هوایی فارغ التحصیلان برنامه مربی تاکتیک جنگنده نیروی دریایی ایالات متحده هستند. به عنوان مثال ، مدیر اجرایی VFA-97 مربی سابق TopGun است. اما نکته اساسی در اینجا این است که دو بال هوایی حامل به ما برنامه ریزان نظامی 80-94 هواپیمای جنگنده اعتصاب (پشتیبانی شده توسط دو هشدار هوایی و دو اسکادران جنگ الکترونیکی) را درست در آستان ایران می دهد.

این بدان معنا نیست که این عملیات آسان یا بدون تلفات خواهد بود. به سادگی این است که بگوییم دو شرکت حامل و B-2 در دیگو گارسیا به رئیس مشترک کارمندان می دهند تا به ترامپ بگویند که می تواند این کار را در کنار سایر نیروهای مکمل آمریکایی انجام دهد. حرکت توسط این نیروهای دیگر نشانه های بیشتری از آماده سازی برای یک اسرائیلی یا حمله مشترک ایالات متحده و اسرائیلی را ارائه می دهد.

برای یک ، ما انتظار داریم شاهد استقرار تقویت شده نیروی هوایی F-15 و F-16 به اروپا و خاورمیانه باشیم. این هواپیماها برای کمک به رهگیری هر موشک یا هواپیماهای بدون سرنشین ایرانی علیه اسرائیلی ، عربستان سعودی مورد نیاز است (کرک دیپلماتیک آن برعکس ، ایران عربستان سعودی را به عنوان معصومیت ایدئولوژیک اسلامی خود و به دلیل اتحاد ایالات متحده تحقیر می کند) یا منافع آمریکایی در مورد انتقادات و احوالپرسی به حمله به برنامه هسته ای ایران. افزایش فعالیت توسط هواپیماهای بدون سرنشین نظارتی ایالات متحده و هواپیماهای مانند سیگنال های RC-135 نیز انتظار می رود هواپیما (این موارد برای تولید اطلاعات دقیق تر هدفمندتر و پیش بینی بهتر برنامه ریزی نظامی ایران استفاده شود).

یکی دیگر از شاخص های واضح خواهد بود نیمیتز استقرار به خاورمیانه. استقرار شیب دار از سیستم های دفاعی منطقه با ارتفاع ارتفاع ارتفاع ترمینال و سیستم های دفاع هوایی میهن پرست نیز قبل از حمله تقریباً مشخص خواهد بود. اخراج جاسوسان ایرانی که تحت پوشش دیپلماتیک در سازمان ملل متحد عمل می کنند و عملیات FBI علیه عملگران ایرانی ، حماس و حزب الله نیز ممکن است رخ دهد.

با این وجود ، از آنجا که ایران به آنها توجه می کند ، همه این اقدامات می توانند صرفاً برای اهداف فشار دیپلماتیک استفاده شوند. شاخص اصلی هر حمله ایالات متحده احتمالاً تا زمانی که اولین بمب ها سقوط نکرد ، آشکار نخواهد بود. دلیل این امر این است که شامل B-2 می شود که از بمب های بزرگ نفوذی GBU-57 و بمب های B-1B استفاده می کنند که از بمب های نفوذی پیشرفته GBU-74 استفاده می کنند. این دو بمب برای از بین بردن سازه های به شدت مستحکم در اعماق زیرزمینی طراحی شده اند. آنها تقریباً مطمئناً موظفند امکان از بین بردن تأسیسات هسته ای سخت و زیرزمینی در Natanz و Fordow در شمال ایران را فراهم کنند (از این رو به همین دلیل اسرائیل به ایالات متحده فشار آورده است تا این سلاح ها را تهیه کند). اما یکی از مزیت های B-2 با استفاده از دیگو گارسیا به جای پایگاه خانگی میسوری به عنوان پد پرتاب برای هر حمله ، این واقعیت است که برخلاف میسوری ، دیگو گارسیا یک جزیره کاملاً نظامی است. هیچ کس قصد ارسال در رسانه های اجتماعی را ندارد که آنها فقط شاهد بار B-2 از وسط اقیانوس هند بودند.

B-1BS می تواند به اروپا اعزام شود یا مانند B-2 ، دیگو گارسیا قبل از هرگونه اعتصاب. با این حال ، به دلایل دیپلماتیک (ممکن است متحدین تمایلی به میزبان بمب افکن ها که بعداً برای اعتصاب ایران استفاده می کردند) و دلایل نظامی (تضمین عنصر غافلگیرکننده) ، این هواپیماها همچنین می توانند به جای سوخت گیری در هوا ، از پایگاه های خانگی خود اعتصاب کنند.

در حالی که ایالات متحده شرکت هواپیمایی دوم را به منطقه اعزام می کند ، والتز فشار را به ایران برای خنثی کردن فشار می آورد

البته ترامپ تصمیم گیری نهایی در مورد اینکه آیا ایالات متحده به ایران اعتصاب می کند یا با تهیه بمب های عمیق نافذ ، اسرائیل را برای انجام این اعتصاب ها فراهم می کند ، خواهد بود. اما استقرار دو حامل هواپیما به خاورمیانه نشانگر روشنی است که پنتاگون فشار خود را بر ایران و توانایی آن در ارائه گزینه های نظامی کوتاه به رئیس جمهور تقویت می کند.

حوثی ها ، به عبارت دیگر ، Sideshow هستند.