147 از 193 کشورهای عضو سازمان ملل متحد وضعیت فلسطین را به رسمیت می شناسند. با این حال اعلامیه چندین کشور غربی برای انجام این کار باعث هیستری شده است که گویی این یک ایده جدید است.
رئیس جمهور فرانسه امانوئل ماکرون قصد خود را بیان کرد هفته گذشته فلسطین را تشخیص داد. این به دنبال تهدید برای انجام این کار از نخست وزیر انگلستان کیر استرمربشر هر دو اعلامیه ماکرون و تهدید استرمر واکنش هیستریک از سوی رهبران اسرائیل ، از جمله نخست وزیر بنیامین نتانیاهو ، به وجود آورد که متهم شد استرمر و ماکرون “پاداش تروریسم. “
روز چهارشنبه کانادا از این پرونده پیروی کرد و اظهار داشت که فلسطین را به رسمیت می شناسد زیرا ، به گفته نخست وزیر آنها مارک کارنی، “چشم انداز یک کشور فلسطین به معنای واقعی کلمه در حال عقب نشینی در برابر چشمان ما است.”
ما از این اظهارات به رسمیت شناختن وعده داده شده چه می کنیم؟ آیا آنها تاثیری در رفتار اسرائیل خواهند داشت؟
تئاتر سیاسی ، اما کاملاً خالی نیست
به رسمیت شناختن کانادا ، فرانسه و انگلیس قصد ندارد هیچ تغییر فوری در سیاست گرسنگی و نسل کشی اسرائیل در غزه ایجاد کند. در واقع ، هر سه کشور ، از همه ظواهر ، به انجام تجارت با اسرائیل ، از جمله تجارت در سلاح ، حتی پس از شناخت ، ادامه خواهند داد.
در حال حاضر ، حتی برای متراکم ترین مدافع جذاب کردن اسرائیل ، مشخص است که هیچ چیز کم از تحریم و تحریم ها ، همانطور که از جنبش BDS در سراسر جهان حمایت می شود ، سیاست اسرائیل را تغییر خواهد داد. این اعتقاد را دارد که ماکرون ، کارنی و استرمر این را نمی دانند.
این اعلامیه ها به منظور دلجویی از منتقدان سیاست فرانسوی ، کانادایی و انگلیس بدون نیاز به اقدامات شدیدتر و کاملاً پیچیده تر است که در واقع بر دولت نتانیاهو تأثیر می گذارد.
با این وجود ، این بدان معنی نیست که شناخت یک عمل کاملاً بی معنی است. این دور از حرکت تأثیرگذار است که فرد فکر می کند ، با توجه به هجوم اسرائیلی که بر روی آن می لرزد ، اما در دراز مدت به معنای چیزی است.
به رسمیت شناختن فرانسه و انگلیس به این معنی است که ایالات متحده تنها عضو دائمی شورای امنیت سازمان ملل است که فلسطین را به رسمیت نمی شناسد ، زیرا روسیه و چین فلسطین را در سال 1988 به رسمیت شناختند. کانادا صمیمی ترین همسایه ایالات متحده است و تصمیم آن در جنوب مرز خود قرار خواهد گرفت.
این امر به فلسطین و طرفداران آن می دهد وزن اضافی در تلاش برای تحت فشار قرار دادن ایالات متحده ، تنها کشوری که اسرائیل به آن اهمیت می دهد ، فلسطین را نیز به رسمیت می شناسد. این ممکن است غیرقابل تصور به نظر برسد ، اما تغییر دیدگاه عمومی از اسرائیل در ایالات متحده به معنای دولت آینده می تواند در جهت درست جابجا شود.
شناخت همچنین نیروهای کانادا ، انگلیس ، فرانسه و بقیه اروپا را انرژی می بخشد تا سخت تر برای تغییر سیاست ها فشار بیاورند. در بعضی از مواقع ، رهبران اروپایی ، کانادایی و حتی آمریکایی نمی توانند چنین مخالفت های گسترده ای را برای حمایت از یک قومیت نسل کشی و آپارتاید نادیده بگیرند. در واقع ، ما شاهد حرکت عمومی بی سابقه برای تغییر هستیم. این به سرعت در حال رشد است ، حتی در میان برخی در سمت راست ، و شروع به تأثیر آن می کند.
اظهارات ماکرون ، کارنی و استرمر یکسان نیستند. ما باید به صورت جداگانه نگاه کنیم و نقش مهمی را که رژیم دونالد ترامپ در همه اینها ایفا می کند ، در نظر بگیریم.
انگلستان
استفاده کیر استرمر از به رسمیت شناختن فلسطین به عنوان چکش بر سر اسرائیل واقعیت را به درون خود تبدیل می کند. همچنین از هر نوع منطق مخالف است. استرمر به فلسطینی ها می گوید که او حق خود را برای یک کشور می شناسد ، مگر اینکه دولتی که در حال حاضر گرسنه نوزادان خود را به مرگ گرسنه می کند ، کمی راحت شود ، در این صورت او این کار را نمی کند. بنابراین ، فلسطینی ها ، از نظر استرمر ، اگر مرده باشند ، مستحق یک کشور هستند.
یا فلسطینی ها حق دارند وضعیت خود را داشته باشند یا اینطور نیستند. اگر آنها باشند ، پس از آن باید بدون توجه به آنچه اسرائیل انجام می دهد ، تشخیص داده شود. اگر آنها اینقدر حق نداشته باشند ، دیگر نباید تشخیص داد. اما این ایده که شناخت می تواند به عنوان یک اهرم در برابر حالت نسل کشی استفاده شود ، به خودی خود مبهم است. حقوق تراشه های چانه زنی نیست.
در صورت حل و فصل ظلم و محرومیت فلسطینی ها و پایان دادن به خشونت ، هیچ منطقی در استفاده از شناخت به عنوان cudgel وجود ندارد ، واقعاً هدف دیپلماسی است. استرمر نشان داده است که این هدف دیپلماسی انگلیس نیست.
فرانسه
ماکرون کاری متفاوت انجام داده است ، اما تقریباً به عنوان لغزنده.
فلسطین برای مدت طولانی در فرانسه منبع قابل توجهی از تنش بوده است و بدیهی است که این نسل کشی این امر را بدتر کرده است. ماکرون که نمی خواست قدم معنی داری برای تحریم یا تحریم اسرائیل برداشته ، این کار را به جای آن انجام داد.
این یک حرکت مفید نبود ، اما انتقاد از تصمیم وی در این مرحله باید در نظر بگیرد که اگر دوباره از این کار عقب نشینی کند ، حتی بدتر خواهد شد. هربار که یک ایالت می گوید ، حتی در مقابل جنایات اسرائیل موضع گیری خواهد کرد ، اما در مقابل ناله اسرائیل و پتانسیل عواقب ناشی از واشنگتن ، باعث افزایش فشار داخلی بر رهبران دیگر می شود تا در حالی که اسرائیل و ایالات متحده را جسارت می کنند ، از این مبارزه بمانند تا در امتحانات خود دو برابر شوند تا به پالستینیان اجازه دهند یک نفس بکشند.
اگر اوج یک فرآیند باشد ، شناخت می تواند یک گام مفید باشد. این کار کمی برای شروع کار انجام می دهد.
این توسط نشان داده شد نامه 34 سفیران سابق اروپا از 23 ژوئیه. در آن نامه ، آنها از اتحادیه اروپا خواستند که علیه نسل کشی اسرائیل به روشی استراتژیک تر عمل کند.
سفیران هشت مرحله ای را که اتحادیه اروپا باید قبل از شناخت فلسطین در مجمع عمومی سازمان ملل در اواخر ماه سپتامبر انجام دهد ، بیان کردند:
1. از سرگیری تحویل کمک های بین المللی بلافاصله در مقیاس و نوار غزه را با منابع بشردوستانه سیل کنید.
2. بلافاصله تمام اسلحه ها و صادرات دوگانه را به اسرائیل تعلیق کنید.
3 ممنوعیت تجارت با شهرک های اسرائیل در قلمرو اشغالی فلسطین و ممنوعیت روابط تجاری و سرمایه گذاری اتحادیه اروپا و کشورهای عضو با هر نهاد یا شرکتی است که در آن تجارت می کند یا از شهرک های اسرائیل بهره می برد.
4. کلیه ترتیبات تجاری ترجیحی برای اسرائیل را طبق توافق نامه انجمن اتحادیه اروپا ، که شامل مقاله ای است که توافق نامه را برای مشاهده حقوق بین الملل و هنجارهای حقوق بشر شرط می کند ، به حالت تعلیق درآورد.
5. مشارکت اسرائیل در افق اروپا و کلیه برنامه های تحقیقاتی دوگانه ، دانشگاهی و فناوری اتحادیه اروپا.
6. تحریم های هدفمند بر وزرای اسرائیل ، مقامات دولتی ، فرماندهان نظامی و مهاجران خشن مسئول جنایات جنگی ، جنایات علیه بشریت ، تسهیل نسل کشی و انجام تروریسم تحریم شده دولت.
7. از مکانیسم های قضایی بین المللی و ملی – از جمله دادگاه های ICC و داخلی تحت صلاحیت جهانی – پشتیبانی کنید تا عاملان را به عدالت برسانند.
8. حمایت سیاسی ، حقوقی و مالی را به قربانیان غیرنظامی فلسطین ، مدافعان حقوق بشر و سازمان های بشردوستانه که تحت شرایط غیرممکن فعالیت می کنند ، ارائه دهید.
9. دولت بودن فلسطین را بشناسید.
برخی از این مراحل توسط اعضای اتحادیه اروپا مانند فرانسه نمی تواند انجام شود و این امر به توافق متفق القول برای اتحادیه اروپا نیاز دارد تا آنها را انجام دهد. برخی از آنها توسط کشورهای عضو شخصی می توانند گرفته شوند. اما صرفاً مطرح کردن این پیشنهادات در ملاء عام و فراخوانی از شهروندان کشورهای عضو برای حمایت از آنها ، فشار سیاسی بیشتری ایجاد می کند تا اینکه به خودی خود به رسمیت شناخته شود.
کانادا
نخست وزیر کانادایی مارک کارنی به موضع ماکرون نزدیکتر شد ، اما او بازی استعمارگر را هنگام صحبت از حقوق فلسطین به شما می دهد. رهبر کانادا در اعلام برنامه شناخت خود گفت: “کانادا این واقعیت را محکوم می کند که دولت اسرائیل اجازه داده است تا فاجعه ای در غزه آشکار شود.”
کنار گذاشتن این واقعیت که این چرخش استرمر را به وجود می آورد که حقوق فلسطین را بر رفتار بد اسرائیل پایه گذاری می کند ، می توانید تصور کنید که اگر کسی در محاکمات نورنبرگ گفت که “این واقعیت را محکوم کرده است که دولت نازی آلمانی اجازه داده است چنین فاجعه ای در سراسر منطقه اروپا اتفاق بیفتد که آنها کنترل می کردند”؟ آیا کسی می گوید ایالات متحده بمب های اتمی را به هیروشیما و ناگازاکی “اجازه” داده است؟
این مسئولیت اسرائیل را برای غزه پاک می کند ، حتی در حالی که آن را به زبانی می پوشاند که به نظر می رسد اسرائیل را متهم می کند. این بدان معناست که اسرائیل صرفاً یک رهگذر غیرمسئولانه بوده است در حالی که برخی از مصیبت های طبیعی مردم غزه را برطرف می کند. این یک ترفند فرسوده برای نجات تصویری از اسرائیل است که حداقل به اندازه کافی بی گناه برای حفظ تجارت و روابط نظامی است. اما آنچه واقعاً انجام می دهد ، اسرائیل است ، اگر نه کاملاً ، مطمئناً برای بدترین جنایات خود.
کارنی حتی یک قدم جلوتر می رود تهویه شناخت کانادا فلسطین در مورد اصلاحات اقتدار فلسطین. در حالی که مطمئناً PA باید اصلاح شود (اگرچه ماهیت آن اصلاحات لازم توسط فلسطینی ها نسبت به رهبران غربی بسیار متفاوت دیده می شود) ، این یک استاندارد مضاعف مجنون است.
هرچه جنایات PA و PLO باشد ، آنها قبل از نسل کشی اسرائیل کم رنگ هستند. با این وجود ، شناخت اسرائیل به متوقف کردن بدترین جنایات بستگی ندارد. پس از گذشت همه فلسطینی ها ، کارنی احساس می کند که باید از حقوق ملی خود “به دست آورد” به رسمیت شناخته شود ، در حالی که اسرائیل می تواند وضعیت خود را بدون در نظر گرفتن نسل کشی حفظ کند.
کارنی این بازی ها را انجام می دهد زیرا او مجبور است رابطه دشوار با دونالد ترامپ و ایالات متحده را مدیریت کند و در عین حال جذاب باشد یک جمعیت که شده است به طور فزاینده ای از اسرائیل انتقاد می کندبشر
ایالات متحده و چرا اکنون این اتفاق می افتد
هفته گذشته ، همانطور که ایالات متحده از مذاکرات آتش بس با اسرائیل ، قطر و مصر ، دونالد ترامپ خارج می شد به خبرنگاران گفت، با اشاره به گفتگوی اخیر خود با بنیامین نتانیاهو ، “این یک نوع ناامید کننده است.”
ترامپ از چه چیزی ناامید شد؟ واضح است که وی می خواست نتانیاهو در ازای تبادل گروگان های باقیمانده در غزه برای زندانیان فلسطینی که توسط اسرائیل نگهداری می شود ، به نسل کشی پایان دهد. تلاش های ترامپ در معامله سیاست های خارجی شکست های اساسی بوده است و “معاملات تجاری” وی غیرقانونی است. او برنده بدی می خواهد.
اما نتانیاهو هیچ بخشی از این ایده را نمی خواست. ترامپ با تشخیص اینکه حماس به سادگی قصد دارد گروگان های باقیمانده را رها کند و به اسرائیل اجازه دهد تا نسل کشی خود را که از این نگرانی استفاده نشده است ، ادامه دهد ، تصمیم گرفت که هیچ کاری برای انجام این کار وجود ندارد و از این روند عقب نشینی کرد.
اما این تصمیم دلالت بر دیدگاه منطقه ای ترامپ دارد. Zvi Br’el ، ستون نویس اسرائیلی ، وقتی درست آن را داشت او سه شنبه نوشت، “به نظر می رسد که ترامپ به این نتیجه رسیده است که جاه طلبی های وی برای ایجاد” خاورمیانه جدید “، برای برقراری صلح بین اسرائیل و چندین کشور عربی دیگر و جایزه بزرگ ، برای ایجاد عادی سازی بین اسرائیل و عربستان سعودی ، باید مدتی صبر کند.”
این درست است ، و نتیجه این است که ترامپ از برخورد با کل مسئله ناامید و خسته است. او می خواهد از آن دور شود ، به خصوص اکنون ، رسوایی های شخصی او جفری اپشتین ، قاچاقچی جنسی پدوفیلی در اواخر و غیرمجاز ، از بین نمی رود.
یک معامله میانه ، حتی فقط آتش بس در غزه ، کمک می کرد ، اما این اتفاق نخواهد افتاد. و او از نتانیاهو در مورد آن راضی نیست.
در حالی که ترامپ اعلامیه فرانسه را رد کرد، او این کار را نکرد ، یا حتی دلالت بر فشار بر ماکرون برای معکوس کردن موقعیت خود داشت. او آن را بی ربط نامید.
واکنش او به استرمر حتی خفیف تر بود. او خط اسرائیل را در مورد به رسمیت شناختن “پاداش حماس” طوطی کرد ، اما همچنین گفت: “من قصد ندارم موضع گیری کنم ، من از این که او موقعیتی (در شناخت فلسطین) داشته باشد ، فکر نمی کنم.” استرمر درست قبل از اعلام خود با ترامپ ملاقات کرده بود ، و اگر فکر می کرد پاسخ جدی از واشنگتن وجود خواهد داشت ، این مرحله را برداشته بود.
روز پنجشنبه ، وزارت امور خارجه تحریم های جدید را اعلام کرد در مورد اقتدار فلسطین و PLO. این تحریم ها براساس شکایات قدیمی بنا شده بود ، به ویژه که PLO پس از اینکه در نهایت اعتراف کرد که ایالات متحده هرگز اسرائیل را به یک راه حل دو کشور تحت فشار قرار نمی دهد ، به ICC و ICJ رفت.
هیچ دلیل واقعی برای انجام این کار در حال حاضر وجود ندارد ، غیر از توازن موقعیت عمومی ترامپ. او به روش معمول ، اسکیزوفرنی ، ابراز ناراحتی خود را با نتانیاهو با اجازه دادن به فرانسه و انگلیس برای پیشبرد حرکات خود به سمت شناخت (او به نظر می رسد کمتر با کانادا است ، احتمالاً به دلیل اینکه کارنی ابتدا با او مشورت نکرده است) ، اما او همچنان نگران این است که پایگاه انجیلی او را به عنوان یک شخصاً به او می بیند که خیلی از اوضاع و احوال او به طور زرق و برق و زرق و برق و زرق و برق می گیرد ، و حتی به طرز زرق و برق ای به سمت مبهم است.
شناخت ممکن است در جایی پایین جاده باشد ، پس از پایان نسل کشی. اما ، طبق معمول ، فلسطینی ها قصد ندارند هیچ کمک فوری و اساسی از اروپا ، بسیار کمتر از آمریکای شمالی ببینند.
