اسلام آباد: نماینده سابق پاکستان برای افغانستان آصف دورانی بر لزوم یک رویکرد متعادل تأکید کرده است و تمایز بین نگرانی های امنیتی و حضور مشروع بازرگانان مسالمت آمیز و طولانی افغان را به رسمیت می شناسد.
آقای دورانی در بحث گروه متمرکز در مورد “گزینه های سیاست برای تعادل اخراج و حقوق افغان ها متولد/مستقر در پاکستان” صحبت می کرد که توسط مرکز تحقیقات و مطالعات امنیتی (CRSS) برگزار شد.
آقای دورانی گفت که ما از ساده تر کردن این مسائل حمایت می کنیم که بازرگانان افغانستان را قادر به باز کردن حساب های بانکی و دسترسی به خدمات اساسی می کند. وی گفت که تأیید بین المللی مبنی بر اینکه اکنون صلح در افغانستان وجود دارد ، به عنوان یک عامل کشش برای بازگشت افغان ها در پاکستان است. وی گفت ، به طور گسترده ای شناخته شده است که بیشتر افغان ها در اینجا می خواهند به ایالات متحده یا اروپا حرکت کنند. با این حال ، پس از تغییر سیاست رئیس جمهور ترامپ ، این مسیر اکنون مسدود شده است و آنها در لنگه گیر می کنند.
وی گفت که این فقط مسئولیت پاکستان نیست ، در واقع ، جامعه بین المللی باید این موارد را به اشتراک بگذارد. بنابراین ، افغان ها باید پرونده خود را در سطح بین المللی مطرح کنند و از جامعه بین المللی گسترده تر برای اسکان و کمک به آنها درخواست کنند و آنها را به عنوان پناهندگان سیاسی بشناسند. پاکستان باید نقش خود را انجام دهد ، اما دیگران نیز باید چنین شوند.
وی گفت که این وظیفه دولت فعلی افغانستان است که با مسئولیت پذیری عمل کند ، درک اوضاع را درک کند و تلاش هایی را انجام دهد که به افغان ها کمک کند. اگر آنها به حمایت از TTP ، BLA و غیره ادامه دهند ، پاکستان چگونه می تواند افغان ها را در اینجا جای دهد؟
دکتر شعیب سودل ، دادرسان سابق مالیاتی فدرال ، خاطرنشان کرد: طبق قوانین بین المللی ، تبعید به دلایل خاص مانند تهدید به نظم عمومی ، امنیت ملی ، جاسوسی ، تروریسم ، جرم سازمان یافته ، بیش از حد ویزا یا ادعاهای پناهندگی کلاهبرداری توجیه می شود. در غیر این صورت ، این یک مسئله حقوق بشر می شود.
در حالی که ما نمی توانیم تهدید TTP را نادیده بگیریم ، باید از بازرگانان و سرمایه گذاران استقبال کنیم. ما باید شرکت در فعالیت های تجاری در پاکستان را برای آنها آسان تر کنیم زیرا انجام معاملات از طریق دوستان برای آنها خطر بالایی است.
همه افراد برای شهروندی واجد شرایط نیستند و حتی در ایالات متحده ، شهروندی Birthright مورد تجدید نظر قرار می گیرد.
سفیر پیشین ، سرلشکر (R) رازا محمد گفت که پاکستان و افغانستان مانند دوقلوهای سیامی هستند و نمی توانند از هم جدا شوند. وی افزود: پس از تصاحب طالبان ، امید به صلح وجود داشت اما اکنون که امید به دلیل TTP ، BLA ، ISKP و سایر تهدیدها محو شد. ما با تروریسم به اقتصاد پاکستان ، غیرنظامیان و نیروهای امنیتی پاکستان ، CPEC و منافع چینی و غیره آسیب می رسانیم ، با چالش های امنیتی عظیمی روبرو هستیم.
وی به جامعه تجاری افغانستان خواستار استفاده از نفوذ و فشار دولت شما برای عمل برای صلح شد. در غیر این صورت ، ثبات اقتصادی منطقه ای غیرممکن است. بازرگانان شرکت کننده در افغان خاطرنشان کردند که آنها ده ها سال در پاکستان زندگی می کردند و خانواده هایی که در آنجا تأسیس شده اند. فرزندان آنها در پاکستان متولد و تحصیل کرده اند ، فقط به زبان های محلی صحبت می کنند و کشور را به عنوان خانه خود می بینند. آنها مشاغل گسترده ای را در سراسر پاکستان و فراتر از آن ایجاد کرده اند ، مالیات می پردازند (برخی از آنها در میلیارد ها دلار) ، کارگران پاکستانی را استخدام می کنند و به اقتصاد ملی کمک می کنند. آنها گفتند که مهلت 30 ژوئن برای اخراج افغان ها باعث زنگ هشدار شده است زیرا آنها می ترسند همه چیز را از دست بدهند – خانه ها ، مشاغل ، وام ها و روابط جامعه.
ایمیاز گل ، مدیر اجرایی ، CRSS ، از شرکت کنندگان پرسید که آیا عادلانه است که بازرگانان افغان را با موضوع TTP در هم بزنید. وی گفت که ما ممکن است در اولویت قرار دهیم که چه کسی باید بماند و چه کسی باید برود.
