کابل ، افغانستان – افغانستان روز یکشنبه 47 مین سالگرد کودتای 1978 را که اولین دولت جمهوریخواه این کشور را سرنگون کرد و باعث ایجاد چندین دهه درگیری ، مداخله خارجی و بی ثباتی سیاسی شد.
در 27 آوریل 1978 ، اعضای حزب دموکراتیک مردم تحت حمایت اتحاد جماهیر شوروی افغانستان (PDPA) دولت رئیس جمهور محمد داود خان ، اولین رهبر جمهوریخواه این کشور را سرنگون کردند. داود خان و 18 عضو خانواده وی در داخل کاخ ریاست جمهوری در کابل اعدام شدند زیرا تانک ها و هلیکوپترهای وفادار به رهبران کودتا به زمین حمله کردند.
این رویداد که به عنوان انقلاب Saur شناخته می شود ، به عنوان نقطه عطفی در تاریخ مدرن افغانستان دیده می شود و باعث بی ثباتی بیش از چهار دهه بی ثباتی می شود.
در بیانیه ای که سالگرد را نشان می دهد ، دولت طالبان این کودتای را محکوم کرد و گفت که این راه را برای حمله شوروی به افغانستان سال بعد هموار کرده است. طالبان همچنین تأکید کردند که آنها در تاریخ 8 مه 1992 ، روزی که نیروهای تحت حمایت اتحاد جماهیر شوروی عقب نشینی کردند و جنگجویان مجاهدین ادعای پیروزی کردند ، به عنوان “روز تاریخی آزادی و غرور” برای کشور.
پس از کودتای آوریل 1978 ، نور محمد تاراکی ، یکی از رهبران PDPA ، قدرت را به عهده گرفت و در اصلاحات اساسی که بسیاری از افغان ها را بیگانه کرد و ناآرامی گسترده ای را برانگیخت. در سال 1979 ، اتحاد جماهیر شوروی برای تقویت دولت کمونیست حمله کرد و منجر به جنگ یک دهه علیه مبارزان مجاهدین تحت حمایت ایالات متحده شد.
این درگیری افغانستان را ویران کرد و هزاران غیرنظامی و سرباز را کشته و میلیون ها نفر دیگر را مجبور به فرار به عنوان پناهنده کرد. سرانجام ، سربازان شوروی در سال 1989 عقب نشینی کردند و تا سال 1992 ، آخرین رژیم کمونیستی تحت دکتر نجیب الله فرو ریخت و منجر به ظهور جناح های مجاهدین شد که بعداً کشور را به جنگ داخلی فرو برد.
در گفتگو با رسانه های محلی ، سلطان محمود تالایی ، یکی از بستگان داود خان ، در روز غم انگیز منعکس شده است. وی گفت: “رئیس جمهور داود ، که در تلاش برای ساخت افغانستان با وسایل متوسط خود بود ، به همراه خانواده خود توسط نیروهای کمونیستی که توسط شوروی آموزش دیده بودند ، مورد حمله و کشته شدن قرار گرفت.”
میراث انقلاب Saur و حمله متعاقب آن اتحاد جماهیر شوروی امروز همچنان به شکل چشم انداز سیاسی و اجتماعی افغانستان شکل می گیرد و دولت های پی در پی با عواقب درگیری طولانی و مداخلات خارجی دست و پنجه نرم می کنند.
