کشاورزان در غرب افغانستان می گویند که عدم وجود تسهیلات کافی برای ذخیره سازی سرد ، آنها را وادار می کند تا محصولات خود را با قیمت های پایین سنگ در طول فصل برداشت بفروشند ، معیشت آنها را تضعیف کرده و به زباله های غذایی کمک کنند.
در استان فراه ، ندا محمد با افزایش ناامیدی به باغ خود گرایش پیدا می کند. او مانند بسیاری از کشاورزان منطقه ، مجبور است هر سال میوه خود را در یک پنجره کوتاه بفروشد – نه به این دلیل که محصولات زراعی آماده هستند ، بلکه به این دلیل که نمی توان آنها را حفظ کرد.
وی گفت: “وقتی فصل برداشت فرا می رسد ، میوه های زیادی در بازار وجود دارد و تقاضای کافی نیست.” “سال گذشته ، من میوه را به بازار بردم و حتی نتوانستم آن را برای پنج افغان در هر کیلو بفروشم. مجبور شدم آن را بر روی سقف پرتاب کنم تا پوسیده شود.”
محمد گفت ، بدون دسترسی به ذخیره سازی یخچال ، او با انتخاب کمی انتخاب می کند اما مقادیر زیادی میوه را به طور همزمان بفروشد – اغلب با قیمت های بسیار پایین برای تأمین هزینه های او.
مسئله برای فراه منزوی نیست. کشاورزان در استان همسایه هرات از مشکلات مشابه خبر می دهند. بسیاری از آنها امسال به شدت در کشت گوجه فرنگی سرمایه گذاری کرده اند ، فقط برای اینکه به محض رسیدن محصول به بازار ، با افت شدید قیمت روبرو شود.
محمد اسماعیل ، کشاورز هرات گفت: “قیمت یک کیلو گوجه فرنگی در حال حاضر حدود 35 روپیه است ، اما وقتی گوجه فرنگی از هرات به بازار رسید ، ما باید آنها را برای پنج افغانی بفروشیم.” “کودها و سموم دفع آفات گران هستند و هر بار که دلار افزایش می یابد ، این هزینه ها نیز بالا می رود.”
سایر کشاورزان این نگرانی را تکرار کردند و گفتند که اغلب از محصولات خود نسبت به آنچه برای ورودی ها هزینه می کنند ، کمتر از محصولات خود درآمد دارند.
داود ، یکی دیگر از کشاورزان در فراه ، گفت که اقتصاد به سادگی اضافه نمی شود. وی گفت: “وقتی میوه ما آماده است ، ما آن را به بازار می گیریم و آن را برای پنج یا شش افغان در هر کیلو می فروشیم. این حتی هزینه های ما را نیز پوشش نمی دهد.”
در مصاحبه ها ، کشاورزان بارها و بارها بر دو خواسته اصلی تأکید می کردند: تأسیس امکانات مدرن ذخیره سازی سرد و ایجاد کانال های صادراتی قابل اعتماد به بازارهای خارجی. آنها می گویند بدون وجود اینها ، چشم انداز اقتصادی آنها ناخوشایند خواهد بود.
تحلیلگران اقتصادی می گویند که چنین پشتیبانی می تواند اثرات گسترده ای فراتر از کشاورزی داشته باشد. یکی از متخصصان گفت: “سرمایه گذاری به موقع و جامع در کشاورزان فقط اقتصاد کشور را تقویت نمی کند.” “این همچنین مشاغل جدیدی ایجاد می کند و درآمد روستایی را تثبیت می کند.”
علیرغم پتانسیل گسترده کشاورزی افغانستان ، کشاورزان می گویند زیرساخت ها همچنان به طرز چشمگیری توسعه نیافته اند و آنها را در برابر گلوت های فصلی ، تصادفات قیمت و ضررهای مرتبط با آب و هوا آسیب پذیر می کنند.
