کریدور اقتصادی چین و پاکستان یا CPEC یک پیمان بزرگ اقتصادی بین پکن و اسلام آباد است که برای تقویت تجارت ، حمل و نقل و اتصال انرژی طراحی شده است.
کریدور اقتصادی بلندپروازانه چین و پاکستان چین (CPEC) اکنون به افغانستان گسترش یافته است. توافق نامه سه جانبه قابل توجهی بین چین ، پاکستان و دولت افغانستان به رهبری طالبان برای اجرای این گسترش امضا شده است. با توجه به ارزش چهره ، هدف این است که اقتصاد افغانستان را تقویت و بهبود اتصال در سراسر آسیای جنوبی باشد.
با این حال ، این هم ترازی چین و پاکستان جدید چندین نگرانی استراتژیک و ژئوپلیتیکی را برای هند ایجاد می کند.
CPEC چیست؟
کریدور اقتصادی چین و پاکستان یا CPEC یک پیمان بزرگ اقتصادی بین پکن و اسلام آباد است که برای تقویت تجارت ، حمل و نقل و اتصال انرژی طراحی شده است. این شامل توسعه جاده ها ، راه آهن و زیرساخت های انرژی برای ساده سازی حرکت کالاها و ترویج ادغام اقتصادی است. این پروژه همچنین به چین حاشیه استراتژیک در منطقه ارائه می دهد – چیزی که در قلب نگرانی های هند قرار دارد.
براساس توافق نامه سه جانبه جدید ، افغانستان در چارچوب CPEC گنجانده خواهد شد. این می تواند فرصت های جدید اقتصادی و پروژه های توسعه زیرساخت ها را در کشور جنگ زده ، به طور بالقوه ایجاد اشتغال و بهبود چشم انداز مالی کشور باز کند. کارشناسان معتقدند که این امر می تواند منجر به اتصال بیشتر منطقه ای و تقویت تجارت در سراسر آسیای جنوبی شود. با این حال ، برای هند ، پیامدهای این پیشرفت به دور از مثبت نیست.
چرا گنجاندن افغانستان در CPEC نگران کننده است
گسترش CPEC به افغانستان خطرات هند را در ابعاد دیپلماتیک ، ژئوپلیتیکی و استراتژیک ایجاد می کند. موارد زیر نگرانی های اصلی است:
تأثیر منطقه ای و تأثیر ژئوپلیتیکی
هند از لحاظ تاریخی از طریق پروژه های بزرگ توسعه مانند بزرگراه زرانج-دهرام ، ساختمان پارلمان افغانستان و بیمارستان های کلیدی ، حضور پررنگی در افغانستان داشته است. با توجه به اینکه چین و پاکستان اکنون درگیری خود را افزایش می دهند ، می توان نقش و تأثیر هند در افغانستان را به میزان قابل توجهی کاهش داد.
محاصره استراتژیک؟
چین قبلاً در بنادر استراتژیک در اطراف هند مانند هامانتوتا (سریلانکا) ، گوادر (پاکستان) و چیتاگونگ (بنگلادش) حضور داشته است. با رسیدن CPEC اکنون به افغانستان ، چین عمق استراتژیک بیشتری را در جبهه غربی هند به دست می آورد. این امر آنچه را که اغلب به عنوان استراتژی “رشته مرواریدها” با هدف محاصره هندوستان تقویت می شود ، تقویت می کند.
چالش های امنیتی از محور چین و پاکستان-افغانستان
ارتباط CPEC با افغانستان تحت کنترل طالبان ممکن است نگرانی های امنیتی هند را به ویژه در زمینه کشمیر افزایش دهد. پاکستان می تواند از این اتحاد سه جانبه استفاده کند تا استدلال کند که هند هیچ نقشی قانونی در این راهروهای اقتصادی ندارد و هند را در مجامع و بحث های منطقه ای کنار می گذارد. افغانستان سرشار از مواد معدنی مانند لیتیوم و عناصر خاکی نادر است که برای صنایع پر فناوری و انرژی پاک بسیار مهم است. از طریق CPEC ، چین دسترسی آسان تر و ایمن تر به این منابع را به دست می آورد. این امر هند را در تأمین این مواد مهم برای نیازهای صنعتی و فناوری خود به ضرر رقابتی می رساند.
تأثیر بر استراتژی Chabahar و INTC هند
هند برای دسترسی به آسیای میانه و افغانستان به طور قابل توجهی در بندر چاباهار در ایران و کریدور حمل و نقل بین المللی شمال و جنوب (INSTC) سرمایه گذاری کرده است. با این حال ، گسترش CPEC به افغانستان می تواند یک جایگزین رقابتی قوی که توسط چین و پاکستان حمایت می شود ، ارائه دهد ، و به طور بالقوه اثربخشی و کاربرد استراتژیک ابتکارات هند را محدود می کند.
