هرات – علیرغم محدودیت های محکم تر طالبان برای زنان ، یک گروه کوچک از تسلیم شدن از جاه طلبی های کارآفرینی خود امتناع می ورزند. در هرات ، یک کارخانه متوسط تراشه میوه که توسط کارآفرین Sadiqa Sadiqyar تأسیس شده است ، اکنون از ده زن تولید می کند که میان وعده های میوه ای خشک را با دست تولید می کنند.
Sadiqyar ، که پنج سال پیش این سرمایه گذاری را راه اندازی کرد ، گفت که این کارخانه زمانی محصولات را قبل از تصاحب طالبان به ترکیه صادر می کرد. امروز ، او فروپاشی فرصت های صادراتی و پشتیبانی محدود از مشاغل متعلق به زنان را نشان می دهد.
صدیقیار گفت: “ما قبلاً در طول جمهوری به ترکیه صادر می کردیم.” “اکنون ، ما فقط می توانیم در بازار هرات بفروشیم.”
نمایشگاه هایی که زمانی محصولات خود را به نمایش می گذارند ، کمرنگ شده اند. وی گفت: “قبلاً چندین نمایش در سال وجود داشت.” “امسال ، فقط یک نفر وجود داشته است – و فقط در هرات.”
در داخل کارخانه ، بسیاری از زنان جوان که در آنجا کار می کنند ، برای حمایت از خانواده های خود مجبور به ترک تحصیلات خود بودند. یکی ، Taraneh Attar ، گفت: “من در حال مطالعه طراحی گرافیک هستم ، اما اگر بتوانم این کار را پیدا کنم ، می توانم از خودم حمایت کنم.”
یکی دیگر از کارمندان ، مالیا غوریار ، گفت که این کارخانه تقریباً 30 درصد از بازار محلی را با پیشنهادات خود ضبط کرده است. او گفت: “برخلاف مارک های ایرانی ،” محصولات ما کاملاً طبیعی هستند. “
از زمان بازگشت طالبان به قدرت ، محدودیت های مربوط به فعالیت تجاری زنان به طور قابل توجهی محکم شده است. طبق قوانین جدید ، زنان نمی توانند صادرات را بدون سرپرست مرد مدیریت کنند ، و تدارکات را دست و پا گیر می کنند و به شدت توانایی خود را برای انجام تجارت محدود می کنند.
با وجود این سختی ها ، Sadiqyar و کارمندانش همچنان ادامه دارند – ناشی از ضرورت و مقاومت ، و این امید که روزی دوباره بتوانند در یک اقتصاد عادلانه و پر جنب و جوش شرکت کنند.
