سال 1979 برای هر کسی که تعامل بین ایدئولوژی و ساختارهای قدرت جهانی را درک کند ، یک طنین وحشتناک است. در آن سال سرنوشت ساز ، شاه از ایران توسط انقلابی به رهبری هیچ کس غیر از آیت الله آیت الله روحانی خمینی سرنگون شد. در حالی که جهان شاهد سقوط یک سلطنت بود ، اما نتوانست بازی بسیار موذیانه ای را که توسط خمینی ارکستر شده بود ، ببیند.
در پشت وعده های خود در مورد عدالت ، برابری و دموکراسی ، یک جاه طلبی بسیار تاریک تر – ایجاد یک رژیم الهی که مصمم به دستگیری جنگ ایدئولوژیک علیه غرب است.
جوانان روز ، به ویژه دانش آموزان ، روشنفکران و فعالان چپ ، انقلاب خمینیبشر آنها در پشت رویای یک جامعه مساوات ، غافل از کابوس توتالیتر که دنبال می شود ، تجمع کردند.
نبوغ خمینی در توانایی خود در فروش نمای آزادی قرار داشت ، در حالی که در زیر آن ، او بنیادهایی را برای جنگ علیه همان ارزشهایی که غرب عزیز نگه می دارد ، بنا کرد.
انقلاب واقعی خمینی صرفاً سیاسی نبود بلکه ایدئولوژیک بود. ظهور او به قدرت ، آغاز جنگ بی امان علیه لیبرالیسم ، دموکراسی و سکولاریسم بود. همکاری وی با جناح های چپ چپ ، که معتقد بودند برای یک هدف عادلانه می جنگند ، عملی برای دستکاری بی نظیر بود.
آن انقلابیون با ذکاوت ، که بیش از حد از آرمان های خود کور شده اند ، نتوانستند ببینند که آنها در ساخت یک جامعه عادلانه کمک نمی کنند ، اما در عوض آنها زمینه را برای سرکوب آزادی هایی که عزیز داشتند ، فراهم می کردند.
به سرعت به جلو امروز ، و جنگ ایدئولوژیک خمینی بسیار زنده است ، البته به شکل جدیدی. این ابزارها ممکن است تغییر کرده باشند ، اما هدف یکسان است: بی ثبات کردن غرب با تضعیف مقادیر اصلی آن.
در این مبارزه معاصر ، علت فلسطین توسط ایران برای خدمت به برنامه ایدئولوژیک گسترده تر توسط ایران ربوده و اسلحه شده است. یک بار حرکتی مشروع برای خودمختاری فلسطینی، علت فلسطین اکنون به طرز بدبینانه توسط جمهوری اسلامی به عنوان ابزاری برای انجام جنگ علیه ارزشهای غربی دستکاری شده است.
این دستکاری در حمایت رژیم ایران از جناح های فلسطینی و در تعاونی نسل جدیدی از فعالان ، روشنفکران و دانشجویان مشهود است. آنها در جستجوی عدالت برای فلسطینی ها ، ناخواسته به یک سرباز پا برای یک دلیل بسیار بزرگتر از آنچه که می دانند تبدیل شده اند.
آنها مطابق با ایدئولوژی انقلابی ایران راهپیمایی می کنند ، حمله به اسرائیل با شعارها و اعتراضات ، اما آنچه آنها نمی توانند درک کنند این است که آنها به از بین بردن آزادی هایی که باعث می شود فعالیت آنها امکان پذیر شود ، کمک می کنند. البته ، ویژگی بارز این وضعیت است.
این آرمان گرایان جوان ، در اشتیاق خود برای از بین بردن اسرائیل ، در واقع حمایت از تخریب سیستم هستند که به آنها اجازه می دهد تا مخالفان خود را ابراز کنند. آنها در تلاشند تا آزادی هایی را که به آنها امکان می دهد شعارهای خود را فریاد بزنند و در خیابان ها اعتراض کنند ، خراب کنند. آنها بدون اینکه متوجه شوند ، خود را با کسانی که حق اعتراض خود را از بین می برند ، حق آزادی بیان و حق زندگی در یک جامعه دموکراتیک را از بین می برند.
پیاده ها در جنگ ایدئولوژیک ایران
در ساده لوح بودن خود ، این جوانان در جنگ ایدئولوژیک ایران به پیاده رو تبدیل شده اند. ایران ، همیشه استاد عروسکی ، همبستگی فلسطین را به ابزاری برای کاشت تقسیم و هرج و مرج در غرب تبدیل کرده است.
هدف واقعی مداخله ایران آزادی فلسطین نیست – این نابودی خود لیبرالیسم غربی است. ایران با تجمع جوانان پیرامون علت تعیین سرنوشت فلسطین ، اهداف واقعی خود را با استفاده از لفاظی آزادی برای ایجاد یک میدان نبرد ایدئولوژیک در قلب دموکراسی های غربی پوشانده است.
این فعالان جوان در انزوا عمل نمی کنند. آنها بخشی از یک بازی ژئوپلیتیکی بسیار بزرگتر هستند. هدف ایران ایجاد ناآرامی ، تضعیف انسجام غرب و تضعیف بنیادهای دموکراتیک که جوامع ما بر آنها ساخته شده اند ، تضعیف می شود.
علت فلسطین ، زمانی یک جنبش مشروع و مهم ، برای خدمت به جنگ گسترده ایران علیه غرب مجدداً مورد استفاده قرار گرفته است. و در این روند ، این کشور به یک میدان نبرد برای ایدئولوژی ها تبدیل شده است ، با آینده ارزش های دموکراتیک در تعادل.
آنچه در مورد این دستکاری به ویژه غم انگیز است ، قطع ارتباط از واقعیت درگیری است. این فعالان جوان ، که بسیاری از آنها هرگز با وحشت جنگ یا ظلم به توتالیتاریسم روبرو نشده اند ، روایاتی هستند که منعکس کننده پیچیدگی های اوضاع نیستند.
آنها بدون درک پیامدهای عمیق تر اقدامات خود ، شعارها و شعارهای مربوط به آزادی و عدالت را تکرار می کنند. آنها در اصل با استفاده از لفاظی “کلیک” ، بدون درک واقعی عواقب ، در حمایت از یک علت دستکاری می شوند.
برای کسانی از ما که به آزادی های دموکراسی ، سکولاریسم و حقوق فردی ارزش قائل هستیم ، این وظیفه است که دامنه واقعی این جنگ ایدئولوژیک را بشناسیم. این فقط مربوط به اسرائیل نیست ؛ این در مورد ارزشهایی است که زیربنای جامعه ما است.
میراث خمینی در دستکاری جوانان ، در ربودن علل برای اهداف ایدئولوژیک زندگی می کند. ایران با حمایت خود از جناح های فلسطینی ، آرمان گرایی جوانان را اسلحه کرده و از اشتیاق خود به عدالت به عنوان ابزاری برای پیشبرد برنامه های انقلابی خود استفاده می کند.
طنز غم انگیز این است که این جوانان به تمایل خود برای دیدن عدالت برای فلسطینی ها ، سهواً به تضعیف آزادی هایی که معتقدند برای آنها می جنگند ، کمک می کنند.
وقت آن است که ما این دستکاری را برای آنچه در آن است تشخیص دهیم. ایران علاقه ای به عدالت برای فلسطینی ها ندارد. این علاقه به نابودی غرب است.
جوانانی که با همبستگی با فلسطینی ها راهپیمایی می کنند ، فقط به اسرائیل اعتراض نمی کنند. آنها با رژیمی که به دنبال از بین بردن همه چیز غرب است ، قدم می زنند. علت فلسطین ، در شکل فعلی خود ، در جنگ بزرگتر علیه غرب به ابزاری تبدیل شده است. همان سیستمی که به این فعالان جوان اجازه می دهد تا از آن صحبت کنند ، کاری است که آنها برای از بین بردن آنها کمک می کنند.
اگر بخواهیم از ارزشهای دموکراتیک خود محافظت کنیم ، باید در برابر این دستکاری مقاومت کنیم و روشن کنیم که مبارزه برای عدالت نباید به هزینه آزادی ما باشد. و وقت آن است که از آن دفاع کنیم.
نویسنده مدیر اجرایی ما به اسرائیل ایمان داریم.
